BENİMSİN

karmaşık Duygular💗

SABAH
Mehmet:Sabah gözlerimi açtığımda Fatma bana sarılmış uyuyordu. Böyle olması biraz şaşırtsada çok hoşuma gitmişti. Keşke uyanıkken kendi isteyiyle böyle sarılsa. Keşke sevdiyi için gönlünden kendi isteyiyle,aşkla sarılsa.
Saçını öpüp kokusunu içime çektim.
Dün neler olmuştu öyle. Aklıma geldikçe deliriyorum resmen. Kan beynime sıçrıyordu. Ya yetişemeseydim. Ben nasıl bakardım yüzüne. Onu koruyucağıma söz vermişken. Onu nasıl böyle bir travma yaşamasına müsade etdim,neden yanında olamadım. Ama birdaha başına bir iş gelmesine asla müsade etmem.
Birden kımıldadığında hemen gözlerimi yumdum.

Fatma:gözlerimi açtığımda Mehmetle sarılı vaziyyetde uyuyorduk. Ama nasıl böyle uyumuş ola bilirdik ki. Sanırım korkudan sarılmıştım. Peki neden rahatsız olmuyorum,aksine neden kendimi güvende hiss ediyordum. Sanki ona sarılınca en güvendiyim,en korkmadığım yer buraymış gibi his ediyorum. Nedenini bilmiyorum ama istemsizce hoşumada gidiyor. Belkide dün korkduğum için böyle hiss ediyordum. Belkide....olabilirmi...gerçekten onu sevmeyemi başlıyorum....ama ben....uff neden kendimi yoruyorum ki.
Yerimden kalkıp banyoya girdim.

Mehmet: banyoya gitdiyinde gözlerimi açtım. Acaba bana bakarak ne düşünüyordu. Bilmiyorum ama yüzüme bakması bile hoşuma gitmişti.
O banyodan çıkıp giyinme odasına gitdiyinde bende banyoya gitdim.
Çıkıp giyinme odasına gidip giyinip geldiyimde Fatma koltukta otumuş yere bakıyordu.
Melek ne düşünüyorsun

Fatma: ben...biz eve gidince onların yüzüne nasıl bakıcam...

Mehmet: sen utanılıcak birşey yapmadın. Sana bunu yapan adamıda öldürdüm. Senin hiç birşeyden utanmana gerek yok. Tamammı. Onların yanına gitdiyimizdede utanmadan bakıcaksın.

Fatma: gözlerim dolmuştu. Yüzüne baktığımda ağlamaya başladım. Yüzümdeki yaşları sildi. Bende ona sarıldım. Sanırım şaşırmıştı ama sonra oda sarıldı.

Mehmet:birden sarılınca şaşırmıştım. Ama hoşuma gitmişti. Saçını kokayıp öptüm.
Şşşş ağlama sakın ağlama.
Yüzme bakınca gözyaşlarını sildim avuçlarımla yüzüne koyup Alnını öptüm.
Sen benim karımsın Mehmet Aslanbeyin karısısın. Sen başını yere eymemelisin. Aksine suçsuz olan sensen gururla dik durmalısın. Ben sana inanıyorsam kim inanmış,kim inanmamış, umrumda bile diyil.

Fatma: teşekkür ederim. Bana inandığın için senin yerine bir başkası olsa o kadını suçlar daha sonrada öldürürdü. Ama sen inanmayı seçtin. Hiç düşünmeden. O adamı öldürdün.
Ben...ben ne kadar teşekkür etsem az.
İyi-iyiki var-varsın.
Dedim gözlerimi kaçırarak.

Mehmet: ben o şerefsizlere benzemem.Sadece sevdiklerime inanırım. Sırf sen yaşa diye herşey yaparım. O ve onun gibi şerefsizleride hiç gözümü kırpmadan öldürürüm.
Asıl iyiki sen varsın. İyiki benim hatunumsun.

Fatma: yüzümün kızardığını his ediyordum. O böyle düşünüyorken pki ben neden bu kadar kararsızım. Onu seviyormuyum sevmiyormuyum.

Mehmet:söylediyim sözlerden sonra Meleyimin yüzü kıp kırmızı olmuştu. Buda benim hoşuma gitmişti tabi.
Utanınca yüzünün kızarınca çok tatlı oluyorsun.

Fatma: öyle diyince daha çok yüzüm yanmaya başladı.
Eee...şey...hadi aşağı inelim kahvaltı....kahvaltı yapalım.

Mehmet: öyle istiyorsan inelim bakalım .

Aşağı inip kahvaltı yaptılar daha sonra konağa doğru yola çıktılar. 30dakika sonra konağa vermıştılar. Fatma hala tedirgindi bunu gören Mehmet yanına gidip elini tutdu ve gülümsedi. Fatmada aynı şekilde gülümsedi.  Ve içeri girdiler.