Anne ve babam bu geceye kadar eminim elimden böyle hizmet, dilimden böyle hürmet görmemişlerdir. Sofrayı kurdum, kimseye bırakmadan topladım, çaylarını, kahvelerini saatini sektirmeden önlerine koydum, meyvelerini dahi soydum. Tek amacım bu gece dışarıda kalmama izin vermeleriydi. Eminim şu an telefonumun şarjı aramalara ve mesajlara dayanamayıp bitmiş, hatta bataryası bile şişmişti. Ama aileme yalakalık yaparken dikkatimin dağılmaması için sessize almam, hatta elimin eremeyeceği bir yere koymam gerekiyordu. Ben de bazanın içine koydum, napiim?
Babam onun için soyduğum portakalı yerken gözlerini bana dikmiş ve ne çeşit bir nane yiyeceğimi derin derin düşünmeye başlamıştı. Bizim evde önce anne paravan edilip, babaya ulaşılmazdı. Biz bir işe kalkışacaksak aile meclisinden oy birliği ile karar çıkması gerekirdi.
" Evet sarı kantaron, söyle bakalım bizden ne isteyeceksin?"
" Canınızın sağlığı babacım, başka ne isteyebilirim?"
" Mesele düşündüğümüzden de beter hanım. Bu kız eski İstanbul hanfendileri gibi konuşmaya başladıysa yandığımızın resmidir. Hadi kızım sen de daha fazla kıvranma da biz de artık ananla dizimizi izleyelim."
" Baba benim bu gece başka yerde kalmam gerekiyor. Şirkette yetiştirmemiz gereken bir proje var ve biz birkaç arkadaş bu gece sabahlamaya karar verdik."
" Kızım bunun için miydi bu kadar tantana? Biz sana ne zaman engel olduk? Daha yeni geldin taa Amerika'lardan unuttun mu?"
Vallahi yılın gerizekalısı bendim. Bizimkilerin bana ne kadar güvendiğini unutup az kalsın boka basıyordum. Neredeyse açık açık Metehan beyle ilişkimizin geleceğini konuşmak için bu gece başbaşa kalacağız diyecektim. Sırf heyecanım yüzünden bir çuval inciri berbat etmek üzereydim.
" Haklısınız baba ama, evinde kalacağım kişiyi tanımadığınız için biraz gerildim. Sizin rızanız olmadan kafamı toplayamam biliyorsunuz."
" Biliyoruz kızım da ben senin neden bu kadar heyecan yaptığını anlayamadım. Gideceğin yerin adresini ve ulaşabileceğimiz bir telefon numarasını bize verdikten sonra istediğin yere gidebilirsin biliyorsun. "
Hasiktir! Şimdi Metehan beyin Florya'daki rezidansının adresini versem, bana kesin bu nasıl arkadaşmış diyecekler. Düşün Azra düşün. Bir adres sallasam kafadan, kesin ailemin bana ulaşması gerekeceği saçma sapan bir durum olur.
" Tabii baba. Ben adresi bilmediğim için arkadaşlar geçerken beni almayı teklif ettiler. Ben varınca size konum atarım olur mu?"
" Eh o da olur. Sadece kendine dikkat et ve telefonunu yanından asla ayırma anlaştık mı? Allah zihin açıklığı versin şimdiden."
Bütün bu konuşma boyunca annemin hiç yorum yapmayışı dikkatimi çekmişti. Ara ara ne düşündüğünü anlamaya çalışıyor, göz göze geldiğimizde ise içimi görmek istermişcesine delici bakışlarını görüyordum. Babam pimjamalarını giymek için kalktığında annem kalkıp yanıma oturdu. İşte şimdi suç üstü yakalanmış Hürrem sultan gibi apışıp kalmıştım.
" Azra, annecim. Bana gerçeği söylemek ister misin?
" Neden bahsettiğini anlamadım sultanım. Gerçeği derken?"
" Azra sen asla bizden izin almak için bu kadar kıvranmazsın. Ve ben izin alamayacağını düşündüğün için gerildiğini hiç sanmıyorum. Neler oluyor Azra?"
" Anne inan endişelenecek bir şey yok. İş bir yandan okul bir yandan, yüklendiğim sorumluluklar geriyor beni sadece. Okul bitince biraz daha hafifleyeceğim. Sen beni merak etme tamam mı? Neredeyse gelirler, ben gidip hazırlansam iyi olacak."
