Since the Beginning (COMPLETED)

CHAPTER 28

" Just admit that you're jealous. You still love me, aren't you?" He said as he come closer to me dahilan para mapaatras ako pero wala na palang aatrasan.

" Ang kapal naman ng mukha! A-alis nga." Saad ko at tinulak siya ng mahina pero ngumisi lang siya.

" It's fine kung ayaw mo pang aminin but remember actions speak louder than words." Natatawang sabi nito habang hindi inaalis ang mata sa akin.

" Kaya pala umalis ka ng hindi man lang nagpaalam ano? " Nakangisi ring sabi ko sa kaniya. I saw his reaction changed as I said that words.

Actions speak louder than voice pala ah.

" I left because I thought you've finally move on. " seryosong saad nito dahilan para matigilan ako. 

" When I saw your interviews with tristan, my life has been ruined. Akala ko totoo iyon kaya nagalit ako and that's when we made that mistake. But that mistake...I never regret doing that with you... it was a beautiful mistake sab...I thought it would be the last time, the last and also the first time I will be able to touch you because after that naka schedule na ang pag-alis ko." Sunod sunod na pagkkwento nito. Hindi ko na namalayang umiiyak na pala ako.

" T-tama na kian...a-ayoko ng marinig iyan.. umalis kana." Nanghihinang saad ko bago tumayo at bumalik sa bed ko. Sinundan niya ako ng tingin pero agad ko din iniwas ang tingin ko ng makita ang mga mata nitong halatang pinipigilan ang maluha.

" Sige, matulog kana." Mahinang sambit nito at aakmang aalis na ng bigla ko itong pigilan.

" Iiwan mo na naman ba tlaga akong mag-isa dito kian? Kailan ka ba magiging matapang ha. Ang hina hina mo! " Umiiyak na sabi ko dito. Mas sasabihin pa sana ako pero hindi na ito natuloy ng agad niyang hinila ang bewang ko at hinalikan ako ng marahan. I didn't kiss him back but when he started moving his lips, I respond immediately. Our kisses lasted for a minutes before we stopped, habol habol ang hininga.

" Kian..." mahinang tawag ko sa kaniya ng may maramdaman akong tumama sa parteng ibaba ko. bigla itong humiwalay sa akin.

" Matulog ka na. " Mahinang saad nito at tumalikod saakin.

" Y-you're hard.." hindi ko alam kung bakit nasabi ko ang dapat sasabihin ko lang naman sa utak ko dahilan para matigilan ito at humarap sa akin.

" You are drunk sab. Matulog ka na." Seryosong saad nito at hinila ako paupo ng kama.

" Tristan told me that when a boy's manhood g—" I wasn't able to finish my sentence when he immediately stop me with his lips touching mine.

" Stop mentioning that guy again or else I'll do it even you're drunk." He warned me after our kisses.

" W-who? Tristan—" He cut me off as he kiss me again but it became more aggressive.

Hindi ko napansing nakahiga na pala ako habang siya ay nasa ibabaw ko na at patuloy parin sa pagalaw ng mga labi namin. His kisses travel on my neck to my chest when he suddenly stopped.

"W-why?" Takang tanong ko ng umalis ito sa ibabaw ko.

" Hindi 'to tama, sab. Sorry," akmang tatayo na siya pero agad ko siyang pinigilan.

" I want you now, kian.." mahinang saad ko dito at hinawakan ang kamay niya.

" You're drunk sab and I'm not. We can do this when you're sober but now just sleep." He said with assurance in his face. " Don't worry I won't leave you...atleast, not anymore." He added. Katulad ng sinabi niya ay hindi niya nga ako iniwan sa loob ng kwarto pero sa lapag siya natulog habang ako lang mag-isa sa kama. I even insisted na tumabi siya sa akin but he refuse telling me he knows himself. Hindi ko na siya pinilit at nakatulog na rin agad ako.