Cecropis

12 කොටස

"ආ~හ්"

"මොකද හුත්තො... අසහනේද..."

මම එක අතකින් කොණ්ඩෙත් ඇදන් හෙන්තායි ඇනිමි එකක කෙල්ලෙක් වගේ කෑ ගැහුවම සහස් මගේ ඔලුවට ගැහුවා...

"ඔලුවට ගහන්න එපා හුත්ත..."

"හරි.. හරි.. මොකද කියපංකෝ උබ අප්සට් ගහලා ඉන්නේ?"

"එහෙම මගුලක් නෑ බන්... මං මේ හොඳට ඉන්නේ..."

"හොඳින්??"

එහෙම අහපු තවීශ මගේ අතේ තිබුනු වීදුරුව දිහා බැලුවා... ඇත්ත... වෙනදා නම් මං මේ වෙද්දි බෝතලේම හිස් කරලා... ඒත් අද තාම අතේ තියෙන වීඳුරුව තොල ගාවට නොගෙන මං කල්පනා ලෝකේ හිරවෙලා... අප්පච්චිට තව එකම එක දවසක් පරක්කුවෙලා එන්න බැරි උනාද?

ආ.. ඔයාලට කියන්න බැරි වුනානේ... අපේ සහස්ගේ රෑන්ක් එක පනස්තුන... මෙඩ්ඩෙක් තමයි... අර කැරි කාලකන්නියා තවීශ... ඌටත් ABC... හැබැයි ඌට A තියෙන්නෙ ෆිසික්ස්වලට... උගේ රෑන්ක් එක මට ඉස්සරහින් තියෙන්නේ... අපේ ගෙවල්වල මිනිස්සුන්ට නම් පට්ට හැපි... සහස් නම් හොඳට කරගන්නවා කියලා කවුරුත් දැනන් හිටියා... හැබැයි ඉතින් මායි තවීශයයි ෆේල් වෙයි කියලා තමයි ඔක්කොම හිතන් ඉදලා තියෙන්නේ... ඒ වුනාට අපි දෙන්නා තමයි හොඳටම කරේ... දැන් අපි දෙන්නා යන්නේ සහස්ටත් වඩා අඩි දෙකයි තුන්කාලක් උඩින්...

"හරි... මෙහෙමයි හරිද... ඇන්ඩර්සන් ඉන්නේ..."

"ඇන්ඩර්සන්??"

තවීශ ඒක බර කරලම කිව්වේ ඇහි බැමකුත් උස්සගෙන... මීටරේ සහස් වුනාට තවීශට තමයි රේඩාර් ගේඩාර් ඔක්කොම තියෙන්නේ... මිනිහට පුලුවන් මූන බලලා පැඩ්ඩේ කවුද කියලා හරියටම කියන්න... ඌ අදහස් කලේ මොකක්ද කියලා මට හොඳටම තේරුනත් මම නොතේරුනු විදිහට උත්තර දුන්නා...

"ඇන්ඩර්සන් අන්කල් බං... මං නැවතිලා හිටියේ..."

"ඔව් ඉතින්??"

මුගේ බැල්ම නම් හොඳ නෑ පුතෝ... ඌ මගේ දිහා බලන් ඉන්නේ ස්කූබි ඩූ එකේ ෆ්‍රෙඩ්, රතු ඇස්කොට් දිහා බලන්න වගේ... තවීශගේ කැරි බැල්මට් එකට මට හීන් දාඩිය දැම්මා...

"එ.. එයාගේ යාලුවගේ දුව ඉන්නේ... ඒකි පට්ට ලස්සනයි බං..."

මට එතකොටම ඒ කෙල්ලගේ මූන මතක්වුනා... එවෙලේ අවධානයෙන් කෙල්ලගේ ලස්සන නොබැලුවත් එයා ඇත්තටම ලස්සනයි... එයා ගොඩක් දුරට එයාගේ අම්මා වගේ වුනත් අන්කල් තේමියගේ හැඩහුරුකමුත් නැතුවම නෙමෙයි... එතකොට අතේ ඉදපු පොඩි කෙල්ල... එයා නම් තනිකරම ඇන්ඩර්සන්ගේ අම්මාමයි... ඒ ඇස්... ඒ වලගැහෙන වම් කම්මුල... ඒ ඉන්නේ එයාම තමයි... ඒකද ඇන්ඩර්සන් ඒ තරම් එයාට ලෙන්ගතු...