Kijk me aan
Jij schaduw,
jij schim van mijn naam
Ik wil dat je weet hoe het is om in deze schoenen te staan,
wend mijn blik van het gefluisterd "dat heb ik gedaan"
Het kan amper eerlijk zijn
Ik was jij, toch word jij nooit mij
Wist je maar hoe je moest lopen, bloedend uit jouw wonden, verlies ik het hopen
Jouw echo praat over het geluk van tijd
Het ligt in je vingers, morgen ben ik het kwijt
Hoe te ontsnappen aan het voetspoor van onze naam?
Lieg in mijn terugblik niet dezelfde weg te gaan