Misschien ben ik het mes
Dat jouw losgesneden heeft
Een verdraaid verhaal danst op mijn tong
Zoet en bitter
Verdelgt in de zelfde maag
De plek waar ik jouw herinnering draag
Het is lastig te verteren
Onmogelijk om te vertellen
Hoe kijk je naar dezelfde hemel
Wetend dat niemand om je geeft
Denk je echt dat ik jou nu nog vergeet?
Ik hou niet van je
Ik hou van de brokstukken
Mijn liefde is verloren in gebroken hout
Afgehakt en verbrand
Tot ik mij tot jouw heb verlaagd
Hoe ver moet ik zinken om jouw beeltenis te heffen?
Een galerij van herinneringen
Woorden die jouw naam bezingen
Hoe prijs ik de vernietiging
Hoe wil ik jouw van mijn hart rukken
Omdat jouw verhaal te pijnlijk is
Geloof alsjeblieft niet dat ik kilte ben
Dat ik niet naar het plafond staar
Me niet dagelijks afvraag hoe het nu gaat
Kou en leegte
Als ik jouw plek had kunnen nemen
Dan had ik nu op dezelfde brug gestaan
Wachtend op een trein die nooit echt komt
Maar een rimpel in je leven achter laat
Een wazig gezicht en een verloren vriend
Verantwoordelijk draag ik schuld en woede
Toch kan ik niet blijven staan
Als jij bitter drinkt
