Er liggen tissues naast het bed
Een hele doos leeg
Met tranen die mijn hoofd niet minder vol maken
En woorden die ik niet heb gezegd
Als je me zou begrijpen, dan had ik je een verhaal vertelt
Dan had ik woorden geschapen, zoals jij ze ooit schiep
Lopen op het water, in wiens reflectie ik me niet meer zie
Er ligt een realiteit in mijn handpalm
Te bitter om te slikken
Wat eenzaam smaakt, maar zoet zal antwoorden
Dat dit is om te zijn
Ervaringen geclusterd in stilstand
Als je nog naar me zou luisteren, dan had ik nu geschreeuwd
Over genoeg en te veel, over alles wat ik van je nam
Toen je met het cadeau van het leven kwam
Alleen maar om het weer te stelen
Dus hier ben ik dan
Er liggen tissues naast het bed
Een hele doos leeg
Wachtend op een nieuwe wereld
Of misschien gewoon jouw hand
