Ooit zwemt ze naar de overkant
Beloof dat je haar dan laat gaan
Hun voeten in het scherpe schelvenstrand
Ogen naar de maan
Ze weet dat het te koud is en waarschijnlijk veel te ver
De nacht wil haar liefhebben
Als ze er in verdrinkt, dan wordt ze wel een ster
als hemellichaam wegebben
Ooit zwemt ze naar de overkant
In een zee van kleur en zonneschijn
Met een hart waar de zon nog brandt, toch zullen de mooiste dingen
Altijd gebroken zijn
Ze weet dat het te lastig is en misschien ook te veel gevraagd
Om te geloven dat ze het haalt
De mensen die ze kende zijn met de oceaan vervaagt
Drie meter gedaald
Ooit zwemt ze naar de overkant
Alles wat ze had laat haar vrij
Prille trots en wilskracht zijn niks waard voor wie de hemel spant
Eindeloze sterren later, het verloren wij
Ze weet dat ze niet genoeg is en het ooit nooit zal zijn
Toch moet je haar vergeven
In het eeuwig worden we allemaal klein
Er is geen dood, zonder leven
