Het was mei
En mijn gedachten zaten naast je aan het water
Jij en jouw verdrietige ogen
Die het leven bekeken als een kind
Gebroken, gebogen, verstikt en verlogend
Het beeld dat je schiep
Juni lachte ons toe
Maar jij wist mij te vertellen dat we het niet zouden halen
Zei je dat omdat je plan vast stond
Omdat jouw onzekerheid je wurgde
Vermoeid en verloren, door dingen die je weigerde te horen
Woorden te luid
Het was mij
Iets in mijn glimlach trok aan de staart van jouw slang
Hij brak vrij en je liet hem
Want het was beter om mij te breken
Je hebt tegen jezelf gelogen, de zinnen vervlogen, maar nooit uit jouw hoofd
Wie deed je goed?
Jij met je onleesbare blik
Waarom wilde je mij zo graag zijn
Was het de manier waarop ik tekende met gedachten
Zei wat ik dacht zonder eerst op te kijken
Vals en verwrongen, onbezonnen en akelig kil
Zo vond jij
Ik was al vrij
Omdat mijn vernietiging een mooier kunstwerk was dan jij
Jij en alles wat je had kunnen zijn
Onbewust van mijn glas in lood hart
