22

2.8K 121 2
                                    

[UNI]

Weddingအတွက် ဝတ်စုံသွားကြည့်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ မင်းခန့်အတွက် ပြီးသော်လည်း စံလင်းအတွက်တော့ ရွေးမပြီးသေး။ ကြည့်မကောင်း၍မဟုတ်။ စံလင်းနှင့် အကုန်လိုက်ဖက်နေ၍ ရွေးမတတ်တော့ခြင်းဖြစ်သည်။

"မောင် ဒါပဲယူရအောင်လေ"

"ရှေ့က တစ်ထည်ရော ဒါရော ကြိုက်တာဗျ"

"လဲတာမှ နှစ်စုံကို မောင်က နှစ်စုံလုံးကြိုက်လို့မရဘူးလေကွာ"

"ရပါတယ်ဆို။ နှစ်ပွဲဆောင်မယ်လေ အစ်ကိုကလည်း"

"မဟုတ်တာပြောပြီ"

"လုပ်ပါ။ နှစ်စုံလုံးယူရအောင်။ မောင့်အတွက် ကျန်တဲ့တစ်စုံကိုလည်း အစ်ကို့ ဝတ်စုံနဲ့တွဲထားတဲ့ နှစ်စုံ ယူလိုက်မယ်လေ"

အစီအစဉ်မရှိပါဘဲ ဝတ်စုံကြိုက်၍ မင်္ဂလာနှစ်ပွဲဆောင်ဖို့ ပြောနေသည့် မင်းခန့်ကို စံလင်း ခေါင်းသာခါမိတော့သည်။ ယခုခေတ် လူငယ်တွေ‌ ခက်လည်းခက်ပါရဲ့။ တစ်စုံရွေးလိုက် ရနေတဲ့ဟာ။ နှစ်ပွဲတောင်ဆောင်ပြီး ဘာလုပ်မှာတုန်း။

"မေမေတို့ကို တိုင်ပင်ဦး။ လူကြီးတွေကို အရင် အသိပေး မောင်"

"ကျွန်တော်အခု ဖုန်းသွားဆက်လိုက်မယ်"

လျင်မြန်စွာပင် ထထွက်သွားသည်ကြောင့် စံလင်းလည်း အဝတ်လဲခန်း ပြန်ဝင်ပြီး ဝတ်စုံပြန်ချွတ်လဲနေလိုက်သည်။ မောင် ပြောသလို ဝတ်စုံတွေက တကယ်လည်း ဒီဇိုင်းဆန်းဆန်း‌တွေနှင့် ကြည့်ကောင်းသည်။ အစက မောင်ရွေးလိုက်သည့် ဝတ်စုံနှင့်တွဲဖက်ပဲ သူယူလိုက်ဖို့တွေးထားပေမယ့် တစ်စုံချင်း သေချာ ဝတ်ကြည့်ခိုင်းသည့်မောင့်ကြောင့် ယခုလို ကိစ္စတွေ ပေါ်လာရခြင်း။

စံလင်း အဝတ်လဲပြီး ဝန်ထမ်းတွေကို ဝတ်စုံပြန်ပေးပြီး ခဏအကြာ၌ ပြုံးရွှင်နေသော မျက်နှာနှင့် မောင် ပြန်ရောက်လာ၏။

"နှစ်စုံလုံးယူလိုက်ရအောင် အစ်ကို။ မာမီတို့က ပိုတောင် သဘောကျနေသေးတယ်"

သူပဲ အန်းတိတ်ဖြစ်နေသည်လား မောင်တို့ကပဲ အရမ်း အပ်ပဒိတ်ဖြစ်နေသည်လား မတွေးတတ်တော့။ မင်္ဂလာပွဲကိုတောင် နှစ်ပွဲဆောင်မည်တဲ့။ ဘယ်နိုင်ငံမှာ ဘယ်လိုတွေ ဆောင်‌ပေးကြမည်လဲ မသိတော့ပါ။

Us Two [Completed]Where stories live. Discover now