THE MILLIONAIRE'S WIFE

CHAPTER 37 : FAMILY BONDING

   ❝ FAMILY BONDING  ❞

I know it's really hard for me and for him also to my families sa pinagdadaanan ko ngayon, hindi naging madali para saakin.

Dahil,  unti-unti na akong nanghihina pero kaya ko pa naman. May mga araw lang na bigla na lang akong mawawalan ng balanse.

Nalaman nina Mommy and Daddy ang lagay ko ngayon, gaya ng nararamdamn ko masakit rin.  Hindi sila nakapaniwala at hindi nila matatanggap na may sakit ako pero wala eh, sana nga panaginip na lang ito, joke lang to na  pwede pa akong Gigising para hindi ako maka ranas nitong Letchèng sakit!

This past few days, sinubukan nila akong dalhin o ipagamot sa iba't-ibang Doctor but their failed.

Wala na silang magawa dahil naging malubha na raw ang sakit ko, pero ang laki ng papasalamat ko ng  tumalab kay Jayden ang gamot at hindi tuluyang nagkaroon ng Syphilis.

" Anak, May gusto ka bang kainin? "  Mahinang tanong saakin ni Mommy, umiling ako. Alam kong gusto nilang umiyak pero I always tell them na ayaw ko silang makitang umiiyak, kaya kahit hindi ko sila makitang umiiyak alam kong umiiyak sila patago.

" May kailangan ka ba? "

"Anong gusto mo? "

"May masakit ba sa'yo? " Sunod sunod na tanong ni Daddy saakin, pero gaya kanina umiling-iling lang ako.

Totoo naman eh, wala akong kailangan o gusto ko.  Ang nais ko lang naman ay makita silang masaya. 

" Anak, sabihin mo saamin ha kung may masakit ba sa'yo para ma actionan natin agad " sambit ni Mommy saakin..

" Mom, Dad please. Akala ko ba hindi kayo iiyak? "    Sambit ko ng makitang may luhang tumulo sa  kanilang mga mata  at nagsimulang nagsilabasan ang aking  mga luha.

"Hindi ah, hindi naman tayo umiiyak 'di ba, love? "  tanong nya kay Daddy na agad tinangoan ni Daddy.

"Ah-h Oo, ikaw nga tong umiyak eh " Wika  na man ni Daddy, napatawa na lang ako dahil sa kanila.

Nang ibinaling ko ang tingin ko kay Jayden ay umiwas siya ng tingin saakin at marahang pinunasan ang kanyang  luha.

Maya-maya pa ay  nakita ko ang Anak kong papalapit sa gawi namin,  nandito kasi Kami sa Labas ng Mansion dito sa may Garden.

Sinenyasan ko siyang lumapit saakin na agad nyang sinunod.

Nagkabati na kami ng Anak namin,  humingi siya ng tawad saakin dahil raw  umalis siya agad.  Pero nah, kung tutuusin ako dapat ang hihingi eh dahil ako ang may kasalanan kung bakit  nag ka ganun siya.

" Mommy?   Mag pa galing ka ah "  sambit nya at sumubsob sa Dib-dib ko, napakagat ako ng sariling labi at pinigilang wag mapiyok ang boses ko tyka nagsalita.

"Baby, susubukan ni Mommy okay? " I  said, marahan siyang tumango at lumapit sa Daddy nya.

"Let's go? " Pag-aya ni Jayden kaya tumango ako at tumayo, marahan pa nila akong inalalayan  papunta ng kotse  kahit kaya ko naman.

"  Tito, Tita. Aalis na kami, balik rin kami agad "  sambit ni Jayden kina Mommy.

" Mag-iingat kayo ah? "  Wika ni Mommy.

Ngumiti ako sa kanila't tuluyan na ngang pumasok sa kotse.

Balak kasi ni Jayden na doon kami muna mag stay sa Resort nya na malapit lang sa Beach.
Agad namang sumang- ayon ang parents ko kaya ito ang araw na pupunta kami roon kasama ang Anak namin. 

Mga ilang minuto lamang ay nakarating na kami, last punta ko dito ay nung nag-away kami Jayden at nag punta ako sa Bar.

I never forget that day kasi ang araw na 'yun ay araw rin ng pag-amin ko ng nararamdamn ko sa kanya.

" Nakahawak ang aking kamay sa maliit na kamay ni Micheal,  habang ang isa pa nyang kamay ay hinawakan rin ni Jayden.

Gusto pa nga nyang  alalayan nya ako but I refused kasi kaya ko.

Bakit naman  magpapaalalay ako kung alam kong kaya ko?

Tahimik at ang ganda ng paligid habang naglalakad kami papunta sa Bahay nitong Resort.

Nang makarating na kami ay inayos na muna ni Jayden ang mga gamit naming Dala, nag  pasya pa akong tutulong pero kaya raw nya kaya nakaupo lang ako dito sa terrace habang pinagmasdan ang dagat.

"Mommy, gusto kong maligo sa Dagat. Ang ganda ouh!" Turo ni Micheal sa Dagat kaya ngumiti ako sa kanya't pinayagan siya.

" Ayokong mag play ng ako lang, dapat kasama ka at si Daddy "  masayang sambit nya.

" But baby, hindi ko na kay—. I mean, gusto mong maglaro tayo? "  Masaya kong wika sa kanya na ikinatango nya.

" Let's wait your Daddy, okay? Nag aayos pa si Daddy ng mga gamit natin "

" Okay po, Pupuntahan ko lang si Daddy para tulungan siya at maging madali sa kanya " I just nod sa sinabi nya at ngumiti.

Pinagmasdan ko lang ang anak ko na papaalis bago muling ibinaling ang tingin ko sa Dagat. Pinagmasdan ko ang mga ibon na lumilipad himpapawid, may mga batang masasayang naghahabolan sa buhangin at pamilyang nagkatuwaan. 

Sana, ganyan rin kami.   Ang mamuhay ng masaya at walang iniisip na problema.

" Mommy, nandito na kami ni Daddy " tawag saakin ni Michael kaya ibinaling ko ang tingin ko sa kanila.

Bakas sa mukha ni Jayden ang pag-alala saakin pero nginitian ko lang siya.

" Are you sure na  sasamahan mo si Michael maglaro? " Paniniguradong pag-alala nya saakin.

" Yes, kaya ko pa na man " kaunti kong sabi at tumayo.

Nang makababa kami ay inalalayan nila akong dalawa kaya napa-ismid ako, nagmana talaga si Michael sa Daddy nya.

Malambing, maaalahanin at maalaga. Basta  masasabi mo Talagang mag-ama silang Dalawa dahil masyado silang magkahawig.

I remember noong ipinanaganak ko si Michael, nagalit ako ng husto kay Jayden dahil wala man lang namana saakin si Michael, at nung iminulat nya ang kanyang mga   mata ay magkapareho kami ni Michael, kulay Brown na may halong pagka gray  kaya sumaya ako ng araw na 'yun dahil kahit magkapareho lang kami ng Mata ni Michael ay  okay na saakin atleast ang ganda ng mga mata namin at kahit paano may isang namana. Haha

Hindi ko na pansin na nakarating na pala kami rito sa Dalampasigan dahil sa dami kong iniisip, napa balik lang ako sa aking ulirat ng  tinapak ni Michael ang kamay ko dahil maglalaro na siya.

Nag sorry pa nga siya sa paraan ng pagtapik nya sa kamay ko dahil kanina pa raw siya magpapabitaw pero hindi ko narinig.

" Sge, go na. Mag laro ka na dyan " sambit ko kaya nagtalon talon siya sa saya.

Pinasali pa nya kami ng Daddy nya ng nag Make siya ng Castle gawa sa buhangin.

" Maganda ba, Mommy? ". Tanong nya saakin..

"Yes, sobrang ganda. " Sagot ko sa tanong nya.

" Pero mas maganda ka "  bigla akong napalingon kay Jayden sa binulong nya saakin.  " Even though you're sick, you are really beautiful in my eyes "

" Suss, nambola ka pa "

" Hindi ah  " 

" Sus, palusot "

" Hindi nga, totoo. Kahit ganyan ang lagay mo ngayon, ikaw at ikaw lang ang babaeng tunay na maganda sa buong mundo. Walang halong biro " he said pero umiwas ng tingin saakin.

"  Umiiyak ka ba? " Tanong ko.

" Hindi ah, mahal lang kita "

" 'di ba, Son? " Tanong nya naman sa Anak namin at tumango ito kahit walang alam kong  ano ang pinag-usapan namin.

_________________________