mermaid, eunbin

11

Burası çok eğlenceliydi.

Sonunda sahile geldiğimizde heyecanla arabadan inmiştim çünkü denizi çok özlemiştim.

Eunseok'un arabadan inmesini beklerken etraftaki insanlara baktım, insanlar denize girip, bağırıp, gülüp eğleniyorlardı.

Sonunda Eunseok yanıma gelip çocukların yanına yürümeye başladığımızda, Sungchan'ın yanında birini görmüştüm kimdi bilmiyordum fakat yeni insanlar ile tanışacağım için heyecanlıydım.

Anton'un yanında ise Lena vardı onunla zaten tanışmıştım.

Yanlarına gidince Lena bana güzel bir şekilde gülümsedi ve sarıldı.

Tatlı bir kızdı.

"Wonbin bu sen misin? Çok güzel görünüyorsun."

Sungchan gözlüklerini çıkardı ve bacaklarımdan başlayıp yüzüme kadar süzdü beni.

"Eunseok ona ne yaptın? Resmen yürüyen Tanrıçaya dönmüş."

Eunseok ise Sungchan'a daha önce görmediğim sert bir şekilde ona bakmıştı.

"Kelimelerine dikkat et yoksa tatilini sana zehir ederim Sungchan." diyip yanında getirdiği sandalyeleri açmıştı ve oturmuştu beni de elimden çekip yanındaki sandalyeye otururmuştu.

Sungchan ise göz devirmiş ve yanındaki duran kızın yanına oturmuştu.

"Sakin ol Eunseok."

Sungchan'ın yanındaki kız Eunseok'a söylendikten sonra gülümseyerek bana döndü. Çok güzel bir kızdı.

"Merhaba Wonbin ben Karina Sungchan'ın kız kardeşiyim. Sungchan senden çok bahsetti."

Gülerek Eunseok'a bakmıştı bilerek yaptığını anlamıştım. Eunseok gözlerini devirip önüne döndü. Ben de bu sırada Karina'ya gülümsedim.

"Merhaba tanıştığımıza memnun oldum."

"Tanışna faslınız bittiyse, hadi yüzelim birazdan buharlaşacağım."

Sungchan kendi kendine söylendikten sonra üzerindeki tişörtü çıkartmış ve sandalyeye atmıştı arından denize doğru ilerdi.

Eunseok'a baktığımda etrafı izliyordu.

Ben de denize bakmaya başlamıştım herkes çok eğleniyordu fakat denizi izlerken bana bakan iki çift göz ile şok içersinde onlara bakmıştım. Onlar burada mıydı?

Sion ve Miya ikisi de benim kadar şaşkınlıkla bana bakıyorlardı.

Sion ve Miya'yı karşımda görünce o kadar mutlu olmuştum ki!

Ancak, Eunseok'a baktığımda benim baktığım yere bakmıştı gözlerinde anlamadığım bazı duygular vardı.

Şimdi ne olacaktı? Ben geri mi dönecektim yoksa onlarla kalmaya devam mı edicektim.

Ben bunları düşünürken Sion da Miya da yanıma gelmişti.

Miya'yı gördüğüm gibi kosarak ona sarılmıştım onu çok özlemiştim.

"Wonbin! Seni çok özledim." diye içten bir şekilde söylediğinde ben de ona sarılmıştım.

Tabii bu sırada Miya'nın omzundan bir Eunseok'a bir de Sion'a bakıyordum.

Eunseok'a Sion'un neyim olduğunu söyleyecektim? Eski sevgilim mi?

Üstelik Miya da buradaydı.

"Burası çok güzelmiş." Miya her zamanki gibi çok rahattı kendini Sungchan'ın sandalyesine atmış öylece bize bakıyordu.

Sion ise Miya'nın yanında durup bir bana bir de Eunseok'a bakıyordu sanırım güvende olup olmadığımı anlamaya çalışıyordu.

Bir de olayı anlamaya çalışan Lena ve Anton vardı tabii ki.

"Dinliyorum, Wonbin'i nereden tanıyorsunuz?"

Ne söyleyecekti?

Sion'a baktığımda kaşlarını çatmış Eunseok'a bakıyordu.

"Arkadaşımız." dedi gayet normal bir ses tonuyla ama her zamankinden daha otoriter çıkıyordu. Sabırlı biriydi Sion ona sert konuşan biri olsa bile sabırlıydı ki Eunseok'un tavırları gayet gergin olduğunu belli ediyordu.

"Bu zamana kadar neredeydiniz?" diye sordu ve birazcık Sion'a doğru yaklaştı.

Sion da Eunseok'a yaklaşarak o da onun gibi gerginleşmişti sanki birbirilerine meydan okuyolardı.

Sion'un kötü bir şey yapacağına emindim.

"Wonbin'i arıyorduk zaten. Fakat kaybolmuştu son kez burada aramaya geldik ve onu gorduk bu zamana kadar ilgilendiğiniz için teşekkür ederiz fakat artık gitmek zorunda."

Eunseok hâlâ Miya ve Sion'u inceliyordu. "Onu nerede bulduğumdan haberin var mı senin?"

İşte şimdi Eunseok'un sinirlendiği belli oluyordu hatta gittikçe Sion'a daha çok yaklaşıyordu ki Anton gerginliği anlamış olucak ki Eunseok'un yanında duruyordu herhangi bir şey yapmaması için.

Bizim bu gerginliğimizi tabii ki uzaktan gelen Sungchan'dan başkası bozamazdı.

İşte şimdi olaylar çıkılmaz bir hâl almaya başlamıştı.