mermaid, eunbin

18

Sungchan

Onunla uğraşmak eğlenceliydi, Canına okumak hoşuma gidiyordu. Onun sonuçsuz karşı atakları keyfimi yerine getiriyordu. Ama bir yandan da ona sinir oluyordum.

Aslında o da benim için Wonbin ve Lena gibi bir arkadaş olabilirdi.

Eğer onu öpmeseydim...

Küçük dudakları bana ne kadar zevk verebilirdi ki? Sayısız kişiyle öpüşmüş bir erkek olarak itiraf etmeliydim ki: İlk kez heyecanlanmıştım.

Hâlbuki sade bir öpücüktü... Hem de çok sade...

Ve amacım kesinlikle onu şaşırtmak onunla uğraşmaktı fakat sonucunda şaşırsan ben olmuştum.

İçten içe onu öpmek mi istiyordum?

Bilmiyordum... Tek bildiğim, bugün kuaförden çıktığında kusursuz bir güzelliği olduğuydu...

Kulüpte bir adam onu dansa kaldırınca sinirlenmiştim. Benimle dans eden kıza bile bakmadan gözlerimi onlara dikmiştim. Onun minik yüzünün bir kere bile bana dönmemesi üstüne daha fazla dayanamamış kızı kendimden ayırıp hızla onların yanına gitmiştim.

Ve beni daha da sinirlendiren şey o Sicheng denen adamın benim bakışlarımı gördüğü gibi gülümsesi olmuştu.

Sicheng Miya'nın belinden tutup kendine çekince kendimi durduramayarak, hızla onu kendime doğru çekince bana nasıl baktığına bile dikkat etmemiştim.

Sicheng bir kez daha bana bakıp ortadan kaybolduğunda. Minik cadı ise bana sinirli bir şekilde bakmıştı ve bağırarak kolunu benden kurtardı.

En son hatırladığım şey ise Lena ile Anton'un bize endişeyle baktığını Eunseok'un ise hem Wonbin'i hem de Miya'yı alarak bardan çıktığıydı.

Uyandığımdan beri dün geceyi düşünüyordum ve başım ağrır bir vaziyette yataktan kalktım. Dün gece öylesine bir otele gelmiştim. Hızla duş aldım ve üzerimi giyinip Anton ve Eunseok'tan sayısız cevapsız aramayı önemsemeyerek otel odasından çıktım.

Eunseok

Ben Wonbin'mle güzel güzel uyurken bu gelen telefon kimdendi bilmiyorum ama bu güzel anı bozduğu için bir hayli sinirli kalkmıştım.

Wonbin hâlâ daha uyuyordu bense zorla da olsa telefonu elime aldığımda annem olduğunu görmüştüm.

Sessiz olmaya çalışarak telefonu aldım ve açtım. "Efendim anne?"

"İki gündür sen neredesin Eunseok? Sürekli arıyorum, aradığınız kişiye ulaşılamıyor diyor diyen o kadının sesi çıkıyor! O kadının kim olduğunu bulduğum zaman öldüreceğim zaten! Ve sen buraya ne zaman gelmeyi düşünüyorsun? Sabahtan beri sekreterin beni arıyor 'Eunseok bey ne zaman gelicek?' diyip diyip duruyor." Annem aşırı meraklanmış olmalıydı ki yine o uzun konuşmalarına başlamıştı hatta o kadar çok bağırıyordu ki sesi dışarı çıkmış benim minik bebeğimi uyandırmıştı.

Wonbin uyku sersemliği ile boş gözlerle bana bakarken ben de ondan özür temalı bakışımı atarak annemi cevaplamıştım.

"Sungchan ve Anton'la kamp kurmuştuk o yüzden de telefonum çekmiyordu endişelendirdiğim için özür dilerim." diye cevap verdim anneme.

Annem ise hiç dediklerimi duymamış gibi konuşmasına devam etti. "Oraya geliyorum, siz üç salak kim bilir neler yapıyorsunuz orada!" dediğinde paniklemiştim.

Hayır!

Endişeyle yataktan neden kalktığımı bilmediğim bir şekilde ayağa kalktım ve yeniden oturdum. Wonbin ise merakla bana bakıyordu.