Türkiye'ye dönmesiyle birlikte küçük kardeşinin son zamanlarda fazla kilo vermesi dikkatini çekiyor ve onu hastaneye götürüyor.
Küçük kardeşinin Lösemi olduğunu öğrenmesinin ardından uygun ilik için verdikleri testlerdeki fazla uyumsuzluktan dolayı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Açelya Mertoğlu
İyi Okumalar :)
💫
Sabahın ilk saatlerinde ben de gözlerimi kardeşlerimin öpücüğüyle ya da camdan içeriye sızan güneş ışığıyla açmayı çok isterdim. Ama maalesef ki yapmam gereken işler birikmiş olduğundan bunların hiçbiri olmadı.
Adelya ile terasta içtikten sonra o aşağıya inmiş, ben ise çalışma odasına geçmiştim. Uçakta uyuduğum ve gelince de Yağız’ın kollarında bir süre kaldığım için bu gecelik uyku süremi doldurmuştum.
Şirketle ilgili olan bütün dosyalara tek tek baktıktan sonra karıştırılmamın arkasındaki ikiliyi biraz daha aramıştım ama nafileydi. Cevdet Taşkın ve Esma Mertoğlu, kayıplara karışmıştı. Onlara dair tek bulduğum şey Kanada’da yaşadıklarıydı. Gerisi koca bir boşluktu.
Onlara dair bulamadığım her bilgi beni delirtiyor, daha da hırslanmam için sebebiyet veriyordu. Hayatımı mahvedenin hayatını mahvetmek istiyordum ama maalesef ki bu hak elimden çekip alınmıştı. Şimdilik... Bir süre sonra her istediğimi aldığım gibi bunu da alacaktım.
Arabadan inip şirketin kapısından girdiğimde selam verenlerin eşliğinde asansöre ilerledim. Yan yana bulunan üç asansörden yöneticilerin kullandığı asansöre binerek kapıları kapanmasını izledim.
Direk olarak ofisimin bulunduğu katta duran asansörden çıktığımda asistanım beni karşılamıştı. Üzerinde siyah bir elbise varken ona siyah topuklu ayakkabılar eşlik ediyordu. Kızıl saçlarını toplamış zaten çekik olan gözlerini daha da ortaya dökmüştü. Eyelinerini bu sefer eşit çekmesine sevinmiştim.
‘’Günaydın Açelya Hanım. Bugün olacak olan toplantının detaylarını masanıza bıraktım. Aynı şekilde son yapılmış olan anlaşmanın detayları da odanızda. Cesur Bey gelince bir odama uğrasın dedi, kahvenizi oraya mı getireyim?’’ dedi Hale tek solukta.
Daha iki adım atamadan durduğumda nefes nefese kalan Hale’ye bir bakış attım. ‘’Cesur Bey ne için çağırdı bilmiyorum efendim.’’ Aklımı okumayı iyi beceren asistanımı arkamda bırakarak Cesur Beyimizin odasına yöneldim.
‘’Kahvemi buraya getir!’’
Hale’nin koşar adımlarına karşın ben, benim hemen karşı odamda bulunan odaya ilerledim. Uzun bir koridor vardı. Bir ucu benim odama çıkarken diğer ucu Cesur abimin odasına çıkıyordu.
Arada kalan odalardan birisi Poyraz’a aitken diğerleri bizim asistanlarımıza aitti. Bir tane de toplantı odası vardı süs görevi gören. Adımlarım kapının önünde durunca derin bir nefes verip kapıyı çaldım. Neden diye sorgulamayın bu kısmı. Çünkü bilmiyorum. İçimden gelmişti.
İçeriye girdiğimde Poyraz'ın, Aras abimin ve Çınar abimin burada olduğunu görünce anlık bir şaşırdım. Tabii bunu onlar fark etmedi. Açtığım kapıyı geri kapatırken gülen gözlerle karşımdaki dörtlüyü izliyordum.
