Türkiye'ye dönmesiyle birlikte küçük kardeşinin son zamanlarda fazla kilo vermesi dikkatini çekiyor ve onu hastaneye götürüyor.
Küçük kardeşinin Lösemi olduğunu öğrenmesinin ardından uygun ilik için verdikleri testlerdeki fazla uyumsuzluktan dolayı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Açelya Mertoğlu
~İyi Okumalar~
✨
"Şimdi ne olacak?" dedi Erkan Taşkın. Kendisi ailenin en küçük çocuğu idi.Sabah bütün Taşkın ailesi apar topar İstanbul'a gelmiş akıl yürütmeye koyulmuştu. Tabii buna ne kadar akıl yürütmek denilirdi bilinmezdi. Tek yaptıkları sabahın 10'undan bu yana sessiz sedasız oturmaktı.
Kimseden çıt çıkmıyor herkes kendi içinde bir savaş veriyordu. Cevdet Taşkın yaşıyor muydu? Onlar için şu an en büyük savaş buydu.
Yıllar önce bir trafik kazasında öldü olacak bilinen adam aslında ölmemiş miydi? Ama neden? Neden ölmediysem kendisini öldü olarak göstermişti ki.
"Bu mektubun gerçek olduğu ne malum? Ya birisi bize oyun oynuyorsa." dedi ailenin en büyük torunu Batuhan. Aynı zamanda Cevdet Beyin sevgisini göstermekten aciz olduğu ilk oğluydu.
Babasının yaşadığını öğrenmek onu hiç şaşırtmamıştı. Bu bildiği için değil aslında umurunda olmadığı içinde ama. O artık unutmuştu babasını. Gerek görmüyordu o adamı babası kabul etmeye. Onun ve kardeşlerinin babası, bunca yıl Atilla olmuştu ve o şimdi başkasını istemiyordu. İster öz ister değil, o adam onun babası değildi.
"El yazısıyla yazılmış ve Cevdet'in yapacağı gibi yalakalık akan bir yazı." dedi Atilla. Çenesini sıvazlarken yeni çıkmaya başlamış olan sakalları eline sürtünmüştü. Sıkıntılı duruyordu.
"Abi! Peki Açelya'nın bundan haberi var mı?" dedi Erkan. "Bakmayın öyle, Açelya sizden daha zeki bir kız. Şimdiye kadar bunu araştırmıştır illaki." Lafının bitmesiyle Aziz Beyden alaylı bir gülüş yükseldi.
"Senin bu abin olacak köt kafalı kıza iyi davrandı mı ki bize yardım etsin!" dedi sinirle. Atilla babasının dünden beridir olan itamlarından sıkılmış gibi bıkkın bir nefes bıraktı ortaya.
Aziz Beyin dediklerini haklı buldukları için ve aynı zamanda eski toprağı daha fazla sinirlendirmek istemedikleri için herkes sustu. Tabii herkes bıyık altı gülmeyi unutmamıştı.
"Baba Açelya'ya durumu anlatsak bize yardım etmeyeceğini düşünmüyorum ben." dedi en küçük gelin Banu Hanım. Kendisi Erkan'ın karısı idi. Bu ailede her gelin gibi sevilir sayılırdı. "Olgun bir kız ve bizi anlayacaktır."
"Şu kızdan medet ummak yerine kendi gücümüzü kullanamıyor muyuz biz ya! Eli boş insanlar mıyız biz!" diye yükseldi Göktuğ bir anda. Bu konudan artık sıkılmaya başlamıştı. Açelya'ya muhtaç değillerdi ve olma düşüncesi onu delirtiyordu. Düşmanından yardım istemek ona ağır geliyordu.
