civciv | barış alper yılmaz

32

Göz kapaklarıma süzülen güneş ışığıyla yüzümü buruşturarak diğer tarafa döndüm ve Barış Alper'le karşılaştım. Hızla doğrulurken dün geceyi yeni yeni hatırlıyordum. Burası Yunus'la Barış'ın odasıydı.

Ses yapmamaya özen göstererek ayağa kalktım. Yatakların arasında sadece santimler oynuyordu, ayağa kalktığımda Barış'a diktim bakışlarımı. Dün gece onu odasına geçirip yatağına yatırmış sonra kendi odama gitmiştim. Fakat kapıyı çaldığımda açan Tuğçe değşl Yunus olmuş bu gecelik benim kendi odasında yatmamı istemişti. İyi ki kartımla pat diye dalmamıştım odaya, çünkü yunus öyle bir halde açmıştı ki kapıyı iyi şeyler olmadığını anlamış teklifini direkt kabul etmiştim.

Onlar için gece güzel geçmişti, ben ise Barış uyurken duş almış ve Yunus'un pijamalarından geçirmiştim üstüme. Sonra da kendimi direkt yatağa atmıştım. Hayır, gece boyunca onu seyretmemiştim. Kesinlikle.

Gözlerimi ondan ayırıp yönümü değiştirdim. Mümkünse o uyanmadan odadan çıkıp gitmeyi planlıyordum. Direkt yatağa yöneldim ve çarfaşları düzenlemek için uçlarından tuttum, fakat çarşafı salladığım gibi derinliklerinden telefonum uçtu ve Barış'ın uyanmasına neden olacak kadar ses çıkardı.

Çok güzel, ne yapsam elimde kalıyordu.

Ben telefonumu koşup onu yerden alırken Barış'ın homurdanmaları doldu kulağıma.

"Yunus kapat şu perdeyi sikeceğim ha," gözlerini açmamıştı. Yavaşça pencerenin önüne gidip perdeyi indirdim. Belki tekrar dalardı uykuya... Aksine, anında gözlerini açtı.

"Ada?"

"Barış?" Dedim bıkkınlıkla. "Yunus olmadığımı nereden anladın acaba?"

"Yunus olsa ettiğim küfürü geri yedirirdi bana," Dedi uykulu sesiyle. "Oradan anladım direkt."

"İyi, aferin," lavaboya dönüp gidiyordum ki tekrar konuştu.

"Senin ne işin var burada?" Yatakta doğruldu ve gözlerini ovaladı.

Tekrar döndüm ona "Sana tek bir şey soracağım Barış, evet ya da hayır de." şaşkınlıkla havalandı kaşları.

"Sor, tamam,"

"Dün geceyi hatırlıyor musun?" Konuştuklarımızı biraz olsun hatırlıyor muydu? Ettiği itirafı?

Barış açık açık korktuğunu söylemişti bana. Aşktan korktuğunu, kariyerine zarar vermekten korktuğunu.

Kaşları çatıldı "Hayır, yoksa biz..."

"Hayır," diye kestim sözünü direkt. "Saçmalama, bir şey olmadı."

"Ha, iyi o zaman. Çünkü hiçbir şey hatırlamıyorum çok fazla içmişim."

Hatırlamıyordu, bu da demek oluyordu ki oynadığım oyun devam ediyordu.

"Yunus bir gecelik odaları değişmemizi istediği için geldim," dedim kısa keserek. Cevap vermesini beklemeden de banyoya girdim ve yüzümü yıkayıp kendime gelmeye çalıştım. Geç uyuduğumdan hâlâ uykumu alamamıştım.

Banyodan çıkıp yarım kalan yatağın toplamasını tamamladım. Barış ise dün geceden kalma giysilerini değiştirmiş, üzerine rahat bir şeyler geçirmişti. Hâlâ yatağında uzanıp telefonuyla ilgileniyordu. Ben de telefonumu alıp odadaki koltuklardan birine adımladım ve birikmiş bildirimlere göz gezdirmeye başladım.

Aral'la son konuşmamızdan yarım kalan mesajlar, bazı İnstagram bildirimleri ve Bertuğ'un mesajı vardı.

Bertuğ'unkine tıkladım.