සුදු අයියේ..!! මේ සියලුම වේදනාවල් ආදරෙන් නාමයෙන් නේද සුදු අයියේ..!!
අනූ නමයයි දශම නමයෙන් මහසෙන්ගෙන් ගුටි නොකා බේරුන චිරාත් ආයෙම උඩට දිව්වේ නිර්වාන්ගේ කෝල් එක මගින් කට් කරලා ආවේ කියලා මතක් වෙලා..
කාමරේට දුවගෙන ආපු හදිස්සියට කොෆී කප් දාපු ලී පෙට්ටියේ කකුලේ චූටි ඇඟිල්ලත් වැදිලා හොම්බෙනුත් යන්න හදපු චිරාත් ඒ සියලුම දුක් වේදනා විඳ දරාගෙන නිර්වාන්ට කෝල් එක ගත්තේ කෝල් එක මගින් කට් කරපු එකට දැනටම නිර්වාන් බය වෙලා ඇති කියල සීයට දාහක් ෂුවර් පිට..
මේ චිරාත් නිර්වාන්ට ගන්න දෙවෙනි කෝල් එක..
ආන්සර් කරන්න සුදු අයියේ..!!
ඒකත් ආන්සර් නොකරම කට් වෙලා යද්දී චිරාත් දොර දිහාවට හැරුනේ නිර්වාන්ගේ ගෙදරට යන්න හිතාගෙන..
"ආත්ම..!"
ඇවිල්ලා..!
"ස්.. සුදු අයියේ.."
බැහැනේ ඉතින් කරන්න.. ඒ ටිකට ඇස්වල කඳුලු පුරවගෙනනේ..
"ඇයි කෝල් එක එහෙම කට් කලේ ආත්ම.."
"න්.. නෑ.. නෑ.. මේ පොඩි--"
ඊළඟට නිර්වාන්ගේ ඇස් ගියේ දැන් ටිකකට කලින් චිරාත්ගේ කකුල වැදිලා කාමරේ පුරාම විසිරිලා ගිය කොෆී කප් දිහාවට..
"ඔ..ඔයා.. මේවා විසික් කරන්නද හදන්නේ ආත්ම..?" නිර්වාන්ගේ මූණ පුදුම වේදනාවකින් බර වුනා..
හෑ..? නෑ.. නෑ.. සුදු අයියේ.. හෝව්..!!!
"නෑ.. නෑ.. මගේ කකුල වැදුනා උඩට දුවගෙන එද්දී.."
"ඒත් ඔයා මේවා එලියට ගත්තේ ඇයි ආත්ම..?"
"මේ.. නිකන්.. පොඩි වැඩකට.."
තව ලී පෙට්ටි කීයක් ඕනද කියලා ගණන් හදන්න කිව්වොත් සුදු අයියා මම පිස්සෙක් කියලා හිනා වෙයිද..?
"විසික් කරන්න නෙමෙයි..?"
"නෑ සුදු අයියේ.. ඇයි මම මේවා විසික් කරන්නේ..?"
"ඔයාට දැන් මාව විශ්වාස නැති නිසා.."
අනේ ඉතින් බැහැනේ කරන්න.. ඇස් දෙක රවුම් කරගන්නවනේ..
