"ආත්ම..!"
ම්ම්.. ඇවිල්ලා උදේ පාන්දරම..
වචනෙන් උත්තර නොදී චිරාත් නිර්වාන් දිහා බලද්දී නිර්වාන් කලේ අතේ තිබුන කොෆී කප් එක දික් කරපු එක..
ආහ්හ්හ්හ්..!! මූණත් දෙක කරගෙන ඉන්නවා දෙයියනේ මගේ සීනි බනිස් ගෙඩිය..! තරහ වෙලා හිටියේ නැත්තම් හපලා බලන්න තිබ්බා අද මොන රසද කියලා..
කොෆී කප් එක ගන්න එන්න එන්නම පරක්කු වෙද්දී කඳුළු පිරිගෙන ආපු ඇස් දැකලා හිතට ආපු අනුකම්පාවට චිරාත් අත දික් කරද්දී නිර්වාන්ට ඊට වඩා සතුටක් තිබුනේ නැහැ..
අනේ මන්දා... ඔයා ලස්සනම ඇස් රවුම් කරන් ඉද්දීද සුදු අයියේ..? නැත්තම් කඳුළු පුරවන් හිනා වෙද්දීද..?
"අ..අද දහයට BMICH යනවා ආත්ම.."
ම්ම්.. නයිස්.. ඔය කියන්නේ දැන් යන එන තැන් ගානට.. තව ටිකක් බය කලොත් ගෙදර කාමරවල එහා මෙහා යද්දිත් මට කියයි..
ආත්ම මම ආදිගේ කාමරේට යනවා..
ආත්ම මම කිචන් එකට යනවා..
ආත්ම මම ගාර්ඩ්න් එකට යනවා...
ම්ම්.. ලයිව් ලොකේෂන් දැම්මා වගේ තමයි..
BMICH..? හනේ.. අද දවසෙම බලන්න බැරිද එතකොට.. යන්න එපා කියලා සද්දයක් දැම්මා නම් නිකන්ම තියාගන්න තිබ්බා හැබැයි.. ම්ම්.. පවුනේ මගේ සීනි බනිස..!
ඉතින් ඒකට උත්තර නොදී චිරාත් එතනින් එන්න ආවා..
අද පේපර් මාකින් නිසා උගන්නන්නේ නැහැ..
ගාථා කියලා ඉවර වෙලා ඉඳගන්න යද්දී ආදිත්‍ය දණහිසෙන් චිරාත්ගේ දණහිසට තට්ටුවක් දැම්මේ ෆෝන් එකේ ඇස් ඔබාගෙන ඉන්න චිරාත්ගේ අවධානේ ගන්න..
"චිචී.. මේ.."
"ම්ම්..?"
"BMICH යමුද...?"
ආහ්..? මොනවා..?
ම්ම්.. සුදු අයියා එක්ක යන්නයි හදන්නේ..!
"හා.."
"ම්ම්.. උඹ දැනන් ඉඳලා වගෙයි.."
"මොකද්ද..?"
"සුදූ යනවා කියලා BMICH.."
"ඇයි..?"
"නෑ නැත්තම් උඹ දෙතුන් පාරක් බැහැ කියලා චොරවෙලා අන්තිමට සුදූ යනවා කියලා දැනගෙනනේ යන්න කැමති වෙන්නේ.."
