LOVE AFTER LIES (Twisted Series #1)

CHAPTER 28

“Oh my baby, how I wish this was all part of my nightmare.”

“They'll pay.”

Ang paulit ulit na sumisigaw sa utak ko. Simula nung nalaman at nagising ako sa katotohanan, labis ang pandidiri ko sa sarili ko.

Did I really begged him? Did I really cry over that man? Over him? How foolish, idiotic, stupid... Fucking stupid.

I begged him for his love? I begged a heartless man. I begged him to love me. I did everything for him, I let him touch me. I let him hurt me. I let him fucked my so called sister for him. I let him. I always let him do whatever he wants but gains nothing. I'm stupid for thinking he would like me. I'm an idiot for thinking he could love me someday.

Tumayo ako sa kinauupuan ko. Mag dadalawang araw na'ko dito sa hospital. Ang sabi sa'kin ni Lola, kailangan ko munang mag stay sa kwartong 'to para sa surgery na isasagawa mamaya. Napahawak ako sa aking pisngi habang nag lalakad papuntang banyo.

Nag bilang ako ng tatlong segundo bago humarap sa salamin. Kusang napaawang ang labi ko sa nakita ko.

Isang salita lang kung ano ang itsura ko ngayon.

Kadiri.

Kaya ba hindi ako kayang mahalin ni Hades dahil sa pangit ako? Dahil sa eto lagi ang nakikita nya tuwing makakasalubong nya ako sa bawat sulok ng bahay nya?

Does he feel uncomfortable too?

Pero si Simon...

Ang nakakadiring sunog na balat. Pano nangyareng sakin ang bagay na'to? Napapikit ako at inalala ang huling araw na mag kasama kami ni Hades. Hindi ko alam kung ilang minuto akong nakapikit para lang maalala ang araw na 'yon. Pero walang lumalabas ni salita galing sakanila wala akong maalala.

Pano ba ako napunta sa ganitong sitwasyon ng buhay ko? Hindi ko na alam kung ilang beses ko na itong naitanong sa sarili. Hindi ko alam. Hindi ko na alam ang buhay ko, sa maikling pag kakataon na nakasama ko si Hades sa bahay nya ay ganito ang naging bunga. Masama ba kung mag mahal ako ng tao? Masama ba kung umasa akong mamahalin nya 'rin ako? Masama ba 'yon?... All I want is to be loved. Mahirap ba akong mahalin?

I want an answer from you, Hades. I want an answer. I slowly opened my eyes just to meet my reflection on the mirror. I want to laugh at myself.

Is this me? Is this truly me? An ugly human being. A trying hard woman. How I wish this was all a dream. How I wish this was all part of a nightmare because I want to wake up. I don't want to suffer anymore. I've suffered too much.

Have some mercy on me, world.

A soft knocked ang nag pagising sa aking malalim na pag iisip. Balak ko sana itong huwag ng papasukan pero huli na at binuksan na ng nurse ang pinto.

"Sorry, pero ayaw ko munang tumanggap ng kahit anong—"

"Oh sorry my bad. Gusto ko lang sana tignan yung magiging pasyente ko."

A man's voice? As far as I know babae ang mag hahandle sa mukha ko at balat ko. So why the heck I hear—

"So you are—" dahan dahan akong humarap sa taong iyon.

"Ikaw!?"

"You?!"

Sabay naming sabi. Kaya pala pamilyar ang boses nya. How did he..he changed a lot. His physical appearance changed a lot. From head to toe.

"Shan, right?" Tumango ako. Bakas parin sa mukha ko ang gulat. Habang ang kanya ay hindi maipinta.

Hindi pa ako nakakahakbang para sana lumapit sakanya ay nakapalibot na ang katawan nya sa katawan ko.