INTERNAL CRIES

Kabanata 25

Kabanata 25
Permanent 

Nagising ako kinabukasan na masakit ang ulo dahil kulang ako sa tulog. Alas sais trenta tumunog ang alarm clock ko, kaya napilitan akong bumangon dahil kailangan ko pa nga palang ipagpatuloy ang paglilibot sa hacienda, dahil kapag nagsimula na akong magtrabaho ay sigurado akong mahihirapan akong e-adjust ang schedule ko.

Panay ang hikab ko habang naglalakad ako palabas ng mansion para magtungo sa kuwadra.

Katulad ng nakasanayan ko, akala ko ay ang nag-aasarang kambal at si Andrew ang maaabutan ko ngayong umaga. Pero hindi, dahil ang seryosong pagmumukha ni Kheeno ang bumungad sa akin nang makalapit ako sa kuwadra.

Muntik pa akong mapaso sa kape na hawak ko dahil kamuntik ko iyong nabitawan dahil sa gulat.

Anak ng! Ang aga-aga, ah! Ano ba ang ginagawa nitong matandang bugnutin na ‘to rito?

“Good morning!” he greeted me huskily and surveyed me from head to toe. He looks so fresh and smells good, while I just washed my face before coming here, dahil plano kong mamaya pa ako maligo pag-uwi.

At anong good morning ang pinagsasabi nito? E kagigising ko lang, sira na agad ang araw ko dahil sa pagmumukha niya!

“What are you doing here?” The irritation in my voice was visible, because honestly, I was irritated by his presence, and I don't need to pretend that I wasn't.

“I’m... here to accompany you touring around the hacienda,” kalmadong saad ni Kheeno, na para bang normal na iyon ang gagawin niya. Mas nagulat ako, oo, pero hindi ko iyon ipinahalata sa kanya.

“And why would you do that, Mr. Urzua?” I raised my brows at him.

Ano ba ang nakain nito ngayong umaga, at bakit pumasok sa isip nito ang pumunta rito sa kuwadra?

Kheeno sighed and put down the cowboy hat that he was holding on to the table.

“Because I like to?” patanong na sagot nito, kaya mas lalo lang akong nakaramdam ng iritasyon.

“Because you like to?” ulit ko sa kanyang sinabi. Tumango siya, kaya mas lalo pa akong nairita. “Hindi mo man lang ba ako tatanungin kung gusto ko na ikaw ang kasama kong maglilibot dito sa hacienda,” walang prenong saad ko. “Because in the very first place, Mr. Urzua, this is not part of your job description as the CEO of Escorial’s company. Secondly, I have someone who can accompany me touring around, and I know he’ll be here for a moment. Thirdly, I would rather go to the plantation and reschedule my tour-around moment if you are the one who will accompany me,” dagdag ko.

I saw how Kheeno’s jaw clenched and unnamed emotion passed through his eyes. But I don't care, okay?

He then drew a deep sigh.

“That someone you are talking to who will accompany you is busy treating the injured horses, Arden. So, whether you like it or not, I will be the one who will be with you while touring around,” kalmado nitong saad, na para bang wala akong ibang choice kung hindi ang isama siya sa paglilibot ko.

“Well, flash news, Mr. Urzua, I’ll be rescheduling my schedule now,” I said and smirked at him. I saw him clenched his jaw, kaya natawa ako sa isip ko. Akala yata nito maiisahan niya ako.

“And for the record, Mr. Urzua, you are old already, baka hindi pa man tayo nakakalahati sa paglilibot ay napagod at hinihingal ka na,” pang-iinsulto ko sa kanya. I laughed even more in my mind and arched my left brow at him.

I saw him spit some words that I couldn't hear, but I know he’s cursing me already.

He glared at me, and the corner of his lips slowly curled up for a lit’le smirk.

“I was just nine years older than you, Arden, and I can still fuck you from morning ‘til the next morning came. And I’ll make sure that you are the first one who will surrender, get tired, and sleep soundly on top of me,” mayabang na saad nito, samantalang nanlalaki naman ang mga mata ko dahil sa narinig.

I gritted my teeth in disbelief. 

“Fuck you, Mr. Urzua!” gigil na asik ko. His smile gets wider.

“Oh, I’d love to do that, Arden,” he casually said, bago ako padabog na naglakad paalis ng kuwadra. “And by the way, you look prettier in your blushing face,” he added, which made me curse him to death.

Bwisit siya!

Pagpasok ko pa lang sa gate ng mansion ay nangangalaiti na ako sa inis. Sinipa ko ang potted plant na nasa gilid ng hallway at napa-aray pa dahil masakit iyong paa ko. Ako pa iyong nasaktan, e ako na nga ang sumipa.

“Bwisit ka talaga, Kheeno!” gigil kong asik habang iniinda ang paa ko.

“Ipinanganak ka yata sa mundong ito para bwisitin ako!” asik ko ulit.

I heard a faint chuckle, kaya nilingon ko ang gate at nakitang papasok na roon si Kheeno, na may malawak na ngising nakapaskil sa mga labi.

“I wasn’t born to annoy you, Arden; I was born to be yours,” he said and smiled languidly.

“Kung hindi lang talaga masama ang pumapatol sa matanda! Urgh!” inis na asik ko.

“Hey, I am not that old for you,” saway nito sa akin. Pinaikot ko ang mga mata ko sa inis.

Sa irita ko ay pinagpatuloy ko na ang paglalakad at hindi ko na ito pinatulan pa, kasi, at the end of the day, ako pa rin ang mapipikon.

Naligo na lang ako at nag-ayos para makapunta sa planta. Doon ko na lang igugugol ang oras ko, dahil wala naman akong gagawin dito sa bahay. Joysie and Rhom are busy with their works, kaya hindi ko naman sila pweding yayain ngayon. As far as I know, Rhomisor will be having a hearing now, tapos is Joysie naman ay busy sa catering na negosyo nito. It seems like Joysie’s job is much more enjoyable than mine. Kaso ayaw ko rin naman itong kulitin.

Agad akong bumaba ng hagdan habang nilalaro ko ang susi ng aking jeep sa kanang kamay ko, samantalang sa kaliwang kamay naman ay nakasabit ang bag ko at may hawak akong Stanley Cup.

I saw Kheeno sitting on the sofa at umiinom ito ng kape.

I sighed and rolled my eyes heavenward nang tuluyan na akong nakababa.

Agad na nag-angat ng tingin si Kheeno sa akin kaya napairap ulit ako.

“That’s why you looked old because you keep drinking coffee,” saad ko at naglakad patungo sa kusina. Gagawa lang ako ng egg sandwich para dadalhin ko sa planta, para iyon na ang agahan ko.

I heard footsteps behind me, at alam ko na kung kanino iyon, kaya hindi na ako nag-abalang lingunin ito.

“You liked the egg sandwich now?” Nakakunot ang noo ni Kheeno habang pinagmamasdan ang ginagawa ko.

“I loved egg sandwiches, Mr. Urzua. Kahit pa sa abroad ay ito na ang kinakain ko every morning, dahil advice na rin iyon ng diet instructor ko.” Hindi ako nag-angat ng tingin at pinagpatuloy ko lang ang paghahanda ng sandwich.

“You don’t like it... before,” Kheeno murmured, but I heard it.

“Hindi porke’t hindi ko ito gusto noon ay ganoon pa rin hanggang ngayon, Mr. Urzua. The world is revolving; the things I liked before didn’t last long. Walang bagay na hindi nagbabago. I’ve changed—the world is changing, and that’s inevitable. Change is the only constant in this world. There is nothing permanent in this world. Everything changed; even feelings can change,” saad ko at nilagay bag ang sandwich na ginawa ko, bago ako naglakad palabas ng kusina.

“You are wrong, Arden. Not everything changed. I didn’t change. My feelings haven’t changed. My feelings will be permanent. For 23 years, it’s still the same; nothing changed,” Kheeno said before I was completely out of the kitchen and went to the garage.

—
GorgeousYooo 🍍