KAMPANTE

15 6 0
                                    

Mood: 🫡

I am very thankful.

Sa wakas nakabawi rin nang hindi umaasa masyado.

Aking pinasasalamatan ito nang husto sapagkat binigyan ako ng biyayang hindi lubos na aakalaing, I can also have it just like the others.

At kung tsumamba lang naman, ayos lang sa akin.

What matters is that it turned out to be worth it.

Like even though the short-term goal ito, I spent so many hours, doing the best that I can actually to cut the long part and have it input.

Pero siyempre, hindi lang dapat ako maging pakampante sa ganoong bagay.

Huwag iyong ang expectation ay parang nasa tujtok ng isang gusali.

Marunong din dapat magpa-kumababa.

At siyempre; natytong makuntento.

Minsan na nga lang ito e, magagawa ko pa bang magyabang?

What if next time, wala sa wisyo ko na hindi na siya matulad ng dati?

Madurog ako sa aking malalaman?

Ayaw kong maging kampante na lamang basta-basta.

Especially in this given flawed life? Well, what to expect?

I am just making myself ridiculous at that point.

Isa pa lang iyan ha. Hoping there is more to come.

Yung mga biyayang hinahangad kahit may pagdududa kung para ba sa akin talaga iyon or akin muna.

I just felt lucky that is all.

Dahil pinagsikapan ko iyon upang maabot.

I stand by, without thinking too much about what could be the result.

Hanggang mataimtim na hiling na sana man lang, ito ay palarin.

Kase alam ko sa sarili ko na hindi naman ako anak ng nakatataas para palaging ma-bless ng kung ano

Kumbaga sa isang laro, parang wheel of fortune.

Tapos kung anong tumapat sa iyo, e di iyon ang makukuha mo.

Pero bakit sa ibang mga kaso, may iba pa rin na shinashower ng maraming kabiyayaan?

Deserve ba talaga nila iyon o may favoritism lang?

Talagang hindi dapat pakampante sa isa.

Kase kung anong mayroon ang iba, kaya mo ring magkaroon ng ganoon.

O kung kuntento ka diyan, saludo ako sa kapanatagan mo ukol diyan.

Pero hindi mo namang maiiwasang mapaisip kung hanggang dito na lang ba, o may naghinihintay pa.

Na kinakailangang ma-own din yung ganoon.

Life is truly unfair just like how the world is not fair.

Tanging kagat sa ibabang labi, mapait na ngiti, at matang nakatingin sa ibaba ang magagawa mo.

Madaling magpaka-kampante pero alam din natin sa sarili natin na maari rin tayong matukso kung may magbibigay sa atin ng motibo para itong magpapabago sa sarili.

I saw someone in that state na pilit pinaglalaban ang hangarin kahit okay na naman.

That even though goods naman ang kalalabasan, hindi pa rin siya nakampante.

In all honesty, I batted a side-eye to that person.

Like omg, can you not? What has gotten into you that you turn out na walang pagkakaroon  ng kampante? Should you be thankful?

But I also began to wonder if I was also in that state, nakaka-tindig balahibo. I will never be that desperate.

Ganoon ba ka-competitive or it is just that wala lang katinuan at nagawa mo pa talaga siya?

Well, you could never understand someone if you do not know the reason.

Wala kang karapatang magreklamo kung sa katunayan ay ganoon talaga siya.

That it became the person's nature kung bakit hindi siya basta na lamang mag-iistop at imbis ay will just awfully be someone to be talked about for their contentment.

Siguro, a bit was surprised and could not believe that someone would have the audacity to blabber so many reasons just to give justice and prove something why it should be.

But there is also a side that I scrunched my face because the person already have it all. Is it not enough?

Ganoon talaga siguro. Na magiging selfish ka if you know it is for your sanity. But the person is just insane!

Ano ba ito? Kampante no more?

But anyways, speaking of that, dapat nga ba hindi na makampante?

O I should make the most out of it?

Ang saklap lang dahil may limitasyon ang paganito.

At ang tanging magagawa lang ay patuloy na lamang umusad at maging masaya sa kampanteng ito mapa-malaki man o maliit.

That is how our life goes. Siguro para mag stay humble at hindi lumaki ang mga ulo at puso higit pa sa gugustuhin.

Pero hindi namang maiiwasang magkaroon jg katiting na kahilingan na kung maari, maging kampante naman tayo sa paraan natin.

Why it is so difficult to aim for that?

Ganoon ba makasalan ang bawat tao?

O para lang maiwasan ang katagang you have it all, kaya dapat may dagdagan pa tayo diyan. Para balanse.

But all I could focus on was to strive to experience that kampante.

So tiring kase na it will be just all this and not that.

Napakadamot naman oh.

Oh there's  something kahawig sa kampante pero mali ang pagkakaintindi.

Bored. Oh, that is not what I would like.

Kapag kampante ka kase, hindi ka na conscious sa kung anong maari mong gawin.

Naroon lang iyong luwag depende  sa kung paano mo ilalarawan pagdating sa sarili.

Pero siyempre, hindi naman doon nagtatapos ang lahat.

Narito itong dinaig pa ng balita kung paano ka gulatin sa mga nag-aalab na impormasyon.

Kase when it comes to news, malalaman mo na man iyon. Sorpresa lang. Ngunit dito, ibang kaso ito.

Akala mo okey na, may kasunod pa pala.

At iyong sumusunod naman, hindi mo mawari kung ito ba ay lubha mong magugustuhan o mapapasabi ka na lang na put it back what I am before.

Noong nasa maayos na kalagayan at ang nagagawa ay iyong nakampante pa.

Pero tunay ngang mapaglaro ang tadhana kung tutuusin.

We never know what will happen to us.

Kung tayo ba ay makikisabay or magkaroon ng pNsariling desisyon?

Ang hanap kase natin ay ang good outcome.

Hindi naman kase natin masasabi agad sa isipian o hindi kaya to have that gut feel.

Because anytime, anywhere,may darating na hindi mo knows kung papakampante ka ba o harapin ang pagsubok na hindi mo naman ginustong lumaban kaagad.

Like hinay-hinay lang uy sa babalakin na nakalaan para sa akin o atin?

Huwag iyong nandoon lang. Dapat may pagusad ding isasagawa.

Pero sana naman pagdating doon ay maaliwalas ang pakiramdam. Ang kalalabasan.

Why is it so difficult to settle into things without affecting your emotions?

That people can get away with it? May iba kase na ang dali sa kanila.

Ako naman, nasa pagitan ng oo at hindi.

The thought of others just casually being kampante is a right curve then down mark for me.

How?

Don't JUDGE MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon