Don't JUDGE Me

CAMARADERIE

Mood: 😮‍💨

Nakakapagod pala ano?

Ang alin?

Yung pinipilit mong buhayin ang bagay na gusto mong maging lively pero in the end, mawawala na lang pala at tuluyan nang mamatay.

I do not get it.

Same though. Hindi ko rin maintindihan.

What seems to be the problem?

That is also a question that is on my mind right now. Ano ba iyong problema? Kung hindi man what? Then who?

Are you taking the blame once again?

I do not know. But I am so tired of dealing with things that I do not have a choice but just to quit.

Bibigay ka na lang? Susuko?

I guess? What for kung ako lang naman ang mukhang nagsisikap upang maipagpatuloy ang nasimulan?

Pero kung ayaw mo na, gawin mo.

Paano naman yung matagal na pinagsamahan? Ganon na lang? Give up na ba ako?

Kung sa tingin mo hindi na makakabuti, ang unhealthy na, bakit mo pa ipapanatili ang bagay na maaring magpahirap sa iyo. Worse, tumodo pa.

Alam ko naman hindi naman madali e. Na maraming nagbago. Pero yung paramdam lang sana bilang kumusta  baka mabuhayan ako.

Hindi naman kase natin alam ang sitwasyon. Kung anong estado ng bawat isa. You cannot just force things the way that you want.

But we made a promise. At least inform; it may not be daily but all of a sudden. And it is taking much longer, and I am starting to doubt if the thing between us is all right or all gone.

Baka naman ganoon lang talaga ka-busy. You know your differences so it would not hurt a little if you took your time.

May oras pa ba sa paghihintay sa bagay na pawala na? Naalala ko pa na nagawa niyang magbigay alam, pero sa isang katanungan na may halong pangangailangan.

O di ba? Mukhang naalala ka pa rin naman niya. Kaya huwag kang magalala!

Hindi naman madali sa akin e. Ito pa, chi-neck ko yung mga nagdaan at halos ako lang pala yung nageefort na makipagusap. Sumasagot naman pero hindi na siya katulad ng dating maraming nadadagdag.

At sa palagay mo ikaw ba ang dahilan ng lahat ng ito?

I cannot erase that. Involve kase ako e. Am I the one at fault or that person? Did I not give the best that I can to share that liveliness within me?

Hey, you are starting to overthink once again. It is bad for you.

Well is it still good that I keep holding on for something that I cannot predict if the bond will stay strong? I keep holding but with the factors and reasons, I think bit by bit I will let go. I will let that person go. Be with our lives.

What if you try to talk once again?

Then it will look as if I am the one persuading you to talk to me once again. To be with me when there is no us. Just pure friendship. But I guess if this will be shattered, there will be no definitions that it will form.

I mean, if it is just one way to settle it?

Kung maging argument ang mapunta? Sinong may kasalanan? Natatakot akong mangyari pero at the same time willing naman ako, pero siya naman sana? Lagi na lang akong nadadamoves. Ayos lang bang siya naman magbigay ng motibo kung may saysay pa ang lahat ng ito?

Then you just have to wait once again. Abang ka sa tamang time na want mo. If naipagpatuloy ang outcome na magpapasabing useless, then yung want mong camaraderie, tuluyan na siyang nag-vanish.

You mean, get a grip and when I feel that I am broken and disappointed enough, I will lose myself in that situation?

If that is what you think it is for the better.  Tulad nga ng kasabihan, marami pa naman diyan.

Pero alam mong ang hirap makapaghanap lalo na sa isang katulad ko na kahit anong gawin ko, walang dumadating.

Hindi bale ba babaliwalain mo na lang? Ikaw masasaktan?

Iyon nga e. I have my hopes up na possibly, magwowork out pa. Nagbibigay na nga ako ng signs pero ang respond naman sa akin, iba. Hindi sa mismong tao pero sa nangyayari. What is it? None.

Is it not the same as before? The moments you want to cherish the most suddenly disappear bit by bit.

Yeah. Pakiramdam ko, hindi na siya interesado. May inamin siya na binaliwala ko na kaya hindi siya ganoon nakakapagusap gawa nang wala siya sa mood magtype. Nawawalan siya ng gana?

And you ignore it and try to be understanding but it looks like you are an idiot to intindi that because you cannot control the person at wala kang karapatan kase kaibigan ka lang?

Oo. Parang bagong scenario na hindi maganda ang mapupunta kung magrereklamo ako. Pero mukhang pinagbiyan lang ako para makuha kung ano ba iyon at yung mga sumunod, hindi ko na alam.

Ang harsh naman. Kung hindi beige relationship ang status quo niyo, si person naman ay gumagawa ng silent quitting.

Ayaw ko namang maging negatibo na ganyan. Pero hindi maiiwasan. Active siya pero inactive naman kapag maghahayag na. Parang tinatarantado ako ng tadhana. Ano ba? Magpaparamdaman na lang ba o ako na ang susuko?

You know, do not mind the years you spent together. Do you even feel that the person is the one you are looking for?

Average. Yung trust issues ko kase ang bumabagabag sa akin. Para bang isang requirement  na para maging official, dapat maramdaman ko na siya nga ang para rito. Pero nitong nagdaanan, the camaraderie points is not even plenty enough for me.

Then maybe you have no choice but to exclude that person in your life. Ang concern naman rito ay kung anong ikabubuti. Magiging toxic kung patuloy ka paring umaasa sa bagay na akala mo mayroon pero wala.

Gusto ko lang naman ng intindi at worth. Pero nagrereduce na siya e. Hindi naman ako naghahangad ng malaki pero bakit ang unti na ng atensyon?

Correction, you cannot even see the signals or parts. Naamag na nga siya sa messages mo. Are you gonna be blind with that? Kung hindi siya for you then you know the answer.

Nagresearch nga pa ako para lang malaman ko kung ano ba talaga ang mga simbolo ng pagkakawala ng camaraderie, at mukhang matatauhan ako nang wala sa oras.

Well legit na iyan. I know it is important to respect their boundaries and not push for more interaction if they seem unresponsive but think about yourself okay?

With the given ideas such as having superficial interactions, lack of mutual support, limited shared interests, one-sided effort, inconsistent communication, absence of emotional connection, effortlessness, and making me unvalued, I guess it all makes sense now. The camaraderie has been diminished.