Don't JUDGE Me

BAWI

Mood:🧐

How can I make the most out of it?

In a way I get to change up tapos yung outcome ay surprisingly mapapakanta ka na lang ng joy to the world.

Kase impossibleng mapadali ang ganitong bagay.

Lalo na kung sariwa. Hindi siya katulad na ng dati.

Ang laki ng pagkakaiba.

There is a wide distance between them.

At ang mahirap pa dito ay wala kang ideya kung magtatagal ba o may timer kung hanggang kailan at saan lang ito aabot.

Siyempre, hindi maiiwasang magreklamo na bakit ganito ganiyan.

Ito ba ay magbibigay lakas sa akin upang magsumikap pa o bigyan ako ng katauhan na huy! Tama na.

What is the use?

Para saan pa lahat ng iaasam mo kung may kapalit?

Hindi siya kagalak-galak kung ako ay tatanungin.

Hindi ko rin mawari ang kasabihang, damage once, but will be better twice.

May tuwa ba siyang aabutin?

O doble trabaho lang para mas lalo kang magdusa?

It is so easy just to have it on your mouth and say the words, I will make it up to you.

Pero kung magpapakatotoo tayo? It is so difficult to bastang makabawi.

Okay sana kung small mistakes kase narere-pay or repair iyon sa lalong madaling panahon.

Hindi pa panahon, maybe less then ng time duration.

Babawi ako para ba kanino? Sa iyo? Sa sarili ko?

Kakaiba iyong pagkatapos lumagapak, aangat na lang bigla.

Pero ano ba sa palagay ko ang mukhang kasiya-siya?

Kapag bumawi ka, ang daming bagay na napakagulo.

Narito iyong expectation.

Tapos yung level of effort.

And yung guess kung may talab ba or may unfortunately na paninimulan?

Ang saklap pa rito, kapag wala, then all were just wasted, for nothing.

Imbis na bawi na onto fixing what has gone wrong,  bawi pa na hindi kapani-paniwala, serves you right ba?

Bakit ba kapag bawi sa sarili, ito ay nangangahulugang, may pagkakamali ka?

You are at your fault even though you did not intend to have it that way.

Ikaw navlang itong dapat magpakaaayos para maagapan ang isang ka-hinding hindi.

It's such a pity.

When should I get to bawi pero ang equals noncay kasing timbang ng bawi ring gusto ko?

Kase nakakainis na yung bawi na pamiramdam ay binawian ka ng buhay.

Nataong nakabangon pero dala pa rin ang higpit na magagawa mo sa iyong kamay na gagawing kamao at paggagamitan kung saan man.

Nakakasira ng ulo.

Nakakabagsak ng pagkatao.

Hindi iyong sa gawang bawi pero iyong kinakailangan mo pang magpakabawi pata lang may mapatunayan.

Lalo na sa sarili na alam mong need e.

Pero ano pa nga ba? Iyon lang naman ang magbibigay sagot.

Ang solusyon upang masabing I did far awesome than before.