MAFYA:RUS

15.Bölüm

Nikolai Chenkow

Derin kollarımın arasına bayılıvermişti. Öyle korkmuştum ki. Onu alıp deri koltuğa yatırdım. Hizmetçiye seslendim. Handan hanım geldi. Rachel geldiğinde ona doktoru aramasını söyledim. Bende nabzını kontrol ettim. Handan hanım çok korkmuştu. Derine yaklaştı panikle. Nabızı atıyordu. Kadın Derin için çok endişelenmişti. Öz annesi değildi. Ama Derin'i gerçekten çok seviyordu. Annelik yapıyordu Derine. Bir annenin yapabileceğinden daha fazlasını yapıyordu.
Bana öyle bir bakmıştı ki.
"Nabzı atıyor. Panik yapmayın. Doktor çağırttım."dedim. Kadın minnettar bir bakış attı.
Derinin başını okşuyordu. Endişeyle bakıyordu.
"Hiç bir şey yemiyor."dedi.
Rachel elinde tansiyon aleti ile geldi. Koluna taktı.
"Doktoru aradın mı?"dedim.
"Evet efendim."dedi.  Böyle olmayacaktı. Tekrar hastaneye gitmeliydim. Ya onun için ciddi bir şeyde bu bayılma.

Onu kucağıma aldım ve dışarı çıktım. Ona bir şey olamazdı.

"Aracı getirin!"diye bağırdım. Araç geldi ve bindim. Handan hanımda bindi araca. Onun için endişeleniyordum. İlaçlarını içmemiş yemek yememişti.

"Hastaneye hızlı ol!"dedim. Şoför sürdü.  Öyle ani bir çıkıştı ki bizim ki evden. Koruma araçları bize yetişememişti. Yolda sadece nabzına bakıyordum. Atıyor olması beni rahatlatsa da hala gözlerini açmamış olması beni korkutuyordu. Yine o günü yaşıyor gibiydim. Derin'in vurulduğu gün. Ona kimin ateş ettiğini hatırlamıyorum. Ama silah doğrultan elin bir kadın eli olduğunu hatırladım. Derin'in nabzını sayarken hatırlayamadığım o gün aklıma gelmişti.

İnce bilekli ,dövmeli bir el. Kırmızı ojeli eli. Bir kadın dı bunu yapan. Aracın önünde bir adam kullanıyordu aracı. Kızın saçlarının birazı taktığı maskeden boynundan çıkmıştı. Dövme. Ne olduğunu çok net görmemiştim. Araç aracımıza arkadan çarptığında ben ne olduğunu anlamadan karımı vurmuşlardı bile. Çok geç üzerine kapanıştım. Ayrıntıları hatırlayamıyorum sadece ama şimdi... Aracın içinde sürücü ve kadın dışında bir adam daha vardı.

Kim karımı öldürmek isterdi. Derini hastaneye yetiştirdiğimiz de ilk işim Aleksi'yi aramak oldu. Fakat o benden önce davranmış beni aramıştı.

"Aleksi. O gün Derini vuran bir kadındı. Bileğinde dövmesi vardı. Sarı saçları karmaskesinin altından çıkıyordu. Sürücü dışında biri daha vardı o sadece izliyordu. Stefan dı.!!"dedim.

"Bir kadın olduğunu elimizdeki görüntüden biliyorduk. Diğer görüntülerede ulaştık. O kadın. Sanırım Natalia yaşıyor. Derini vuran Natalia."dedi. Nasıl yaşardı.
"Diğer pislikte dediğin gibi. Stefan."dedi.
"Bul bana o piçleri Aleksi."dedim.
"Bilmen gereken bir şey daha var. Şöför. Yılardır bizim ortağımız olan Vasily'nin oğlu igor. Araçta onun. Sanırım eski dostlar düşman olduk. İgor denilen o piç biliyordum bir gün sorun çıkaracağını."dedi. Vasily babamın 20 yıllık dostuydu. Aile dostumuzdu. Ama bu savaş demekti. Derine baktım. Serum takıyorlardı.

İgor o sorunlu bir ergendi. Ve benim oğlumun ölmesine yardım etmişti. Babası piçine sahip çıkamamıştı. İgor denilen o piçle hiç bir sorunum yoktu. Bunu neden yaptı bilmiyordum ama ölecekti. Hiç bir sebep onu elimden kurtaramazdı.

"Plan ne?"dedi Aleksi.
Yapılacak tek şey. Göze göz dişe diş. Evet güçlü bir adamdı ama bizim kadar değildi.

"Plan belli Aleksi. Vasily ve ailesi ölecek. Adamları topla. Mekanlarını basınlar. Vasily ve oğlunu mekanımda istiyorum."dedim.

"Hemen mi?"dedi.
"Şimdi!"dedim.
"Oldu bil!"dedi Demyan.
Bu iş babalarımızın canını sıkabilirdi babamla ters düşebilirdim hiç umrumda değildi. Doğmamış bebeğimizi öldürdüler. Karım perişan haldeydi. Artık kaçış yoktu. Telefonu kapadı. Handan hanıma gittim. Gitmem gerekti ama onların yanına korumalarını bırakacaktı. Tek başıma gidecektim. Kızının elinden tutan Handan hanıma baktım.