MAFYA:RUS

8.Bölüm

Demir Soysal

Derinin düğünü bittikten sonra İstanbul'a dönmüştük. Annem ve babam odalarına çekilmişti. Evet ayrı odalarda kalıyorlardı. Derin'in ailemize gelmesi onları sadece bu evlilliği sürdürmeye teşvik etmişti. Babam o kadın (Derinin annesini Alev'i)  gerçekten çok seviyordu. Annem de sırf benim ve Derin için böyle bir evliliğe razı olmuştu. Babamın anneme olan sevgisizliği ve ilgisizliği bazen içten içe annemi üzüyordu. Ama o buna bile razıydı.

İşte bu yüzden bir kadını gerçekten sevdiğim için evlenecektim. Durumu statüsü konumu ne olursa olsun.

Bugün bitmeden  gitmem gereken bir yer olduğu için evden çıkmıştım. Derin ne kadar redetsede ona kızamıyordum. 18 yılı annemi annesi olarak bilmişti. Onun yerine ben her yıl ölüm yıldönümünde mezarı ziyaret edip çiçek bırakıyordum. Son on yıldır bu böyleydi. O kadına ailemi borçluydum. Eğer Derini doğurmasaydı annem ve babam temelli boşanacaklardı. Ama Derin ailemizin tekrar eski düzenini sağlamıştı. Öyle kimsesiz kalmasıda üzücüydü benim için. Kız kardeşim için her yıl bir kez mezara uğrardım. Elimde güllerle duasını okur ayrılırdım.

Alev'i araştırdığım kadarıyla hiç kimsesi yoktu. Zavallı kadın. Kızı ise onun mezarına ziyarete bir kez olsun gitmemişti. Derin'i suçlamıyordum. Ama dün kız kardeşimin düğünü olmuş evlenmişti. Bu yıl biraz erken ziyaret ediyordum. Bunu bilmeye hakkı vardı. Eğer hayatta olsaydı belki babam annem ve beni bırakıp onu tercih ederdi. Biliyorum bu annem için kabus olurdu ama şu anda o ölmüştü. Derin'i doğurduğu gün vefat etmişti.

Biyerde okumuştum bazı insanların sonu diğer insanların başlangıcı. Derin'i doğurarak bize yeniden bir aile olabilme şansı vermişti. Bunun için canından olması üzücüydü. Ama bu bizim gibi bencil insanlar için önemsiz bir detay olabilirdi. Ona minnetardım. Ve Derini bir kez olsun kucağına alıp koklayamadan ölmüş olması çok kötüydü. Gün batarken mezarlığa girmiştim.
Ölmüş olsa dahi benim için değerli bir insandı. Kız kardeşimin annesiydi. Elimde beyaz güllerle mezarını bi ucunda durdum.

"Bu yıl erken geldim Alev. Sana güzel haberlerim var. Kızın kız kardeşim evlendi. Eminim burada olup bu günleri görmeyi çok isterdin."dedim. Sanki duyacakmış gibi. Gülleri mezara bıraktım.

"Endişelenme. Evlendiği adam ona aşık. Bu beni sinirlendirsede bakışlarından görebiliyorum. Biliyorum bir gün Derin de onu sevecek. Derin'i koruyacağını bilsemde yine de gözüm kardeşimin üzerinde olacak."dedim. Ölmüş olsa bile bilmeye hakkı vardı. O da bir anneydi.
Dualarını okudu. Babam bu mezara hiç gelmiyordu. Sanki kendini suçluyor gibiydi ölümünden.

Ağır adımlarla az ileride park ettiğim aracıma  gittim.  Ölmüş birini kimsesiz bırakmamak için hep buradaydım.. aracın kapısını açıp bindim.

Çocukken insan hiç bir şeyin farkında olmuyordu. O kadını suçlamıştım anne ve babamın boşanmasında. Hatta öldüğü için sevinmiştim. Ama büyüyünce gerçekleri öğrendiğimde onun v Derinin bu hikayedeki en masum insanlar olduğunu anlıyordum.

Evet babam ve annemin bitmekte olan bir evliliği vardı. Ama bu evliliğin bitmesinin sebebi babam ve annemdi. Bu kadın o dönemde babamın hayatına girmiş ve babamı yalnızca sevmişti. Babamda ona ilk görüşte aşık olmuştu. Ve ben altı yaşındayken derin doğmuştu.  Derin'in iyi bir ailede büyümeyi hak ettiği ve benimde bu boşanma sürecinden çok etkilendiğimi düşünen babam boşanma davasını kapatmış annemle tekrar bir anlaşma yapmış ve evliliklerini sürdürme kararı almışlardı. Olan Alev'e olmuştu yani. Hikayenin ortasında girmiş hayatımızda acı bir şekilde ölmüştü.

Kimsesi olmayan bir kadındı. Derin bir nefes aldım. Ve aracı çalıştırdım. O sırad aracımın yan kapısı açıldı ve bir adam oturdu içeri.