MAFYA:RUS

11.Bölüm

Derin

Nikolai ile hoş bir müzik eşliğinde dans ediyorduk Gecenin sonundaydık. Akşam yemeğimiz mükkemel geçmişti. Bana kendini affettirmeyi başarmıştı. Başbaşa hoş bir yemek yemiştik. Her yer kırmızı gül yapraklarıyla doluydu. Sadece dans ediyorduk. Birbirimize çok iyi uyum sağlamıştık. Gözlerini gözlerimden ayırmıyordu. Uyumumuz harikaydı. En son düğünümüzde dans etmiştik gelinliğimin izin verdiği kadar. Şimdi ise hiç bir engel yoktu. İstediğimiz kadar dans edebilirdim. Ama artık yorgunluk bedenimi sarıyordu sıcak basmıştı bedenimi. En sonunda kolunu belime doladı ve beni aşağıya sarkıttı. Ve dudaklarımdan öptü. Yavaş bir şekilde tekrar doğrulduk. Eyfelde başbaşa mükkemel bir gece geçiriyordum.
Nefes nefeseydim. Konuşacak mecalim yoktu.

"Çok güzel dans ediyorsun."dedi. Gülümsedim masamıza yürüyorduk.

"Teşekkür ederim Nikolai.Sende mükemmeldin. Bence arada birlikte dans etmeliyiz."dedim. Yorulsam da nefes kesiciydi her saniyesinde zevk almıştım.

"Elbette güzelim. "Dedi.
"Böyle güzel dans etmeyi nasıl öğrendin sevgilim."dedim. Gülümseyerek.

"Annem onunla dans ederdim çocukken."dedi.Artık gitme vaktiydi çantamı aldım ve çıkışa gittik. Paltomuzu uzattı görevli. Teşekkür edip aldık. Ben omzuma buraktım giyinmeye mecalim yoktu. Asansöre geçtik. Nikolai hemen beni kendine çekip dudaklarıma gömüldü.

"Peki sen güzelim sen nasıl öğrendin bu kadar uyumlu dans etmeyi."dedi.

"Dans eğitimleri aldım. Hepssininş. Sıkıcı ve gereksiz olduğunu düşünüyordum. Tâ ki seninle dans edene kadar. Her zaman dans edelim olur mu?"dedim. Elim karnıma gitti. Sanırım ufaklığımda yorgundu. Bu muhteşem dansımıza o ben ve babası şahitti. Bu güzel anı benimle paylaşmıştı.

"Sen ne zaman istersen güzelim."dedi. Eli elimin üzerine karnıma indi bakışları bakışlarımdaydı. Karnımı okşadı.

"Nasıl hissediyorsun."dedi.

"Yorgun ama mutlu. Bu yorgunluğa değer."dedim. Alnından öptü ve beni kucağına aldı bir anda. Yavaş ve dikkatliydi. Güçlü kolları bir anda yorgunluğumu hafifletmişti. Güzel gözleri ve prenses gibi hisseden ben vardım. Yanağından öptüm. Gülümsedi nihayet. çıktığımızda soğuk hava bedenimi sarmıştı. Bizi bekleyen aracımıza götürdü güçlü kocam beni. Araca geçtik ve otele yola çıktık. Başımı dizlerine indirdim. Yorgunluktan ölüyordum. Onunla her saniyesi çok romantikdi.

"Demyan ve Sofia kavga etmişler."dedi ne??

"Neden?"dedim. Saşlarıma daldırdı elini.

"Bilmiyorum ilgimi çekmiyor o kısmı. Sofia Demyan'ı terk edip İtalya'ya gitmiş."dedi.

"Bu çok üzücü."dedim.

"Demyan ve o çok büyük bir aşkla evlendiler Derin. Demyan onunla evlenebilmek için amcamı dahi karşısına aldı."dedi.
"Damyen şu anda berbat durumda. Onun için endişeleniyorum. "Dedi. Madem öyle peki biz ne yapabilirdik. Sofia'yı seviyordum hoş zarif bir kadındı. Üstelik çok olgun bir kadındı.

"Biz ne yapabiliriz Nikolai."dedim.

"İtalya'ya gitmeli ve Sofia'yı bulmalıyız. En azından iyi olduğunu bilmemliyiz. Demyan için bu kadarını yapmalıyım."dedi.

"Eğer istemezsen .."sözünü kestim.

"Sen ne istiyorsan bende onu isterim Nikolai. Gidelim. Üstelik Sofia'yı severim. Bana karşı oldukça nazik ve arkadaşş gibi."dedim.

"Yani gidelim. Ama aralarındaki her neyse bırakalım kendileri çözsünler."dedim.

"Zaten karışmaya hiç niyetim yok. Demyan ve Sofia şu sıralar ateşle barut gibiler. Biz sadece Sofia'yı ziyaret edeceğiz. Ne durumda merak ediyorum. Bizim ki baya perişan halde. Ayrıca güvenli bir yer demi şu anda görmem gerek."dedi.