MAFYA:RUS

19.Bölüm

Derin Chenkow

Evde oturmuş heyecan ve şaşkınlık içinde ağlıyordum. Çok mutluydum. Aylar sonra kendimi  öyle mutlu hissediyordum ki. Tekrardan hamile kalmıştım. Üstelik üçüz. Yatağımda öylece mutluluktan ağlıyordu. Aylar sonra ilk kez bu yaşlar mutluluktan dökülüyordu gözlerimden.
Doktor riskli olduğunu söylese de umrumda değildi. Canım pahasına onları doğuracaktım. Doğum ihtimalleri düşüktü. Doktor tüm açıklamaları yapmıştı. Fakat ben bir kez daha bebek kaybetmek istemiyordum. Üç evladım olacaktı. Üçüzlerim benimle karnındaydı. Onlar kucağıma alacaktım tüm düşük ihtimallerine inat. Ben üçüz annesi olacaktım. Onları kucağıma almak istiyordum. Ultrason görüntüsü elmideydi.

Nasıl bencil bir anneydim. Nasıl unutmuştum bebeğimin görüntülerini Rusya'da... Onu kaybetmiştim ama şimdi üçüzlerime hamileydim. Bu bir mucizeydi. Tekrar hayata tutunma için bir mucize. Artık Nikolai yoktu. Olmayacaktı. Onu seviyordum ama artık istemiyordum. Yerine bebeklerim olacaktı. Onlar vardı artık. Ve ne kadar riskli olsada bu bebekleri doğuracaktım. Tekrar anne olma şansım öyle  kolay bir şekilde bırakamazdım. Canım pahasınada olsa da bunu yapacaktım. Aldırmak şöyle dursun ölürdüm ama bu sefer bebeklerinde ayrılmazdım. Onlar tekrar yaşama tutunmam için birer mucizeydi. Kendimi öyle güçlü hissediyordum ki. Öyle hafiflemiş ve mutlu...
Başımı yastığa indirdim.

Nikolai geldi aklıma. Beni asla aldatmadığını ve asla aldatmayacağını söylemişti. O kadını kollarında kucağında o halde gördüğümde bitmişti benim için. Aldatmak istesin veya istemesin bunun bir pek bir önemi yoktu. Ve  bebeğimizin ölümüne sebep olan o eski sevgilisi. Ona gitmişti o gece. Dudaklarından öpmek istediğimde o yüzden çekilmişti. Kuruyordum belki kafamda. Ama Nikolai bir mafyaydı istese tüm kadınlara ulaşabilirdi. Tıpkı beni öyle kolay bir şekilde kendine eş olarak seçtiği gibi. Bu evlilik haberini duyduğumda ne hissedeceğimi umursamamıştı. Babam istediği için kabul etmiştim. Bir iş evliliği olarak düşünmüştüm ona öylece aşık olmayı bende beklemiyordum. Bana karşı çok nazikti. Her anı güzeldi. Onu hala seviyordum. Sevgimden hiç bir şey eksilmemişti. Ama bana istediğini yapmadığımda ayrılmak istediğimi söylediğimde bir canavar gibi davranmıştı. Ban el kaldırmıştı. Bir hayvanmışım terbiye etmek ister gibi odaya kapadı. Bakışları sözleri her şeyi değişmişti o geceden sonra. Tüm o büyü bozulmuş aslında ne kadar canavar, bir adam olduğunu görmüştüm.
Artık hiç bir şeyim olamayacaktı bunu öğrenecekti yarın o boşanma davası evrakları eline ulaştığında.
Evet bebeklerim onları babasız büyütmeye kararlıydım ve hazır hissediyordum. Nikolai ve onun mafya dünyasından uzakta olmak çok bizim için güvenliydi. Zaten tekrar dönsemde bu bebekleri sağsalim kucağıma alamaktan korkuyordum. O yüzden Nikolai defteri doğuma kadar rafa kaldırılmıştı. Ben üzüyordu her düşündüğümde. Bebeğimizi kaybettiğimi öğrendiğimde bile yanımda değildi. Bana kendimi eksik ve yalnız hissettirmişti.

Doğuma kadar stressiz ve rahat bir ortamda olmalıydım. Yeni hayatım hamileliğim için çok iyiydi.

Doktor Charles hamileliğin ilk ayları yalnızca bebekler için düşük yüzdesinin yüksek olduğunu ve sonraki aylarda karnımın büyümeye başlamasıyla birlikte benim içinde tehlikeli bir süreçe gireceğimizi ve erken doğum riskinin başlayacağını söylemişti. Benim için risk yeni iyileşen rahmi yaramın tekrar açılması riskiydi.

Hiç bir şeyden korkmuyordum. Bu bebekler doğacaktı. Onları kucağıma almaya öyle itiyacım vardı. Tek istediğim bebeklerimi doğurmak ve mutlu bir yuva kurmak onlarla...

Burada rahat ve huzurluyduk. Böyle bir haberi hiç beklenmedik bir anda almak beni tekrar hayata döndermişti. Tekrar yaşam sevinci ruhuma gelmişti.  Doktor Charles bir kaç ilaç ve beslenme düzeni oluşturmuştu benim için. Listeyi aşçıma vermiştim. Beslenmeme dikkat etmeye başlamalıydım. Bebeklerim için bu önemliydi. Kan değerlerim için vitaminler vermişti şimdilik. Yarından tezi yok uyacaktım bu düzene. Hepsi bebeklerim içindi. Onların ve beni sağlığım için rahat ve sağlıklı olmama gerekiyordu.