Chapter #42

89 3 3
                                    


Rhexyl's P.O.V

Isang malalim na paghinga ang ginawa ko pagkatapos makaahon ng ulo ko sa ibabaw ng tubig.

Tubig?

Mabilis na napalibot ako ng tingin at napakunot ang noo.

What the hell?

What is this? A swimming pool?

Mabilis akong napatingala. Bumagsak kami mula sa itaas pero parang walang naganap na paghulog dahil plain na ceiling lang ang nakita ko.

Bigla kong naalala ang Venomous Blood.

"Love! Sylvester!" Malakas na pagtawag ko habang tinitingnan ko ang bawat ulong nasa ibabaw ng tubig.

"I'm here," Agad na dumako ang tingin ko sa gilid ko ng mayr'ong sumulpot na tao.

Nakahinga ako nang maluwag nang makita ko si Sylvester. Naramdaman ko ang kaniyang kamay na nasa baywang ko.

"You okay?" nag-aalala niyang tanong.

"I am fine. How about you?" saad ko saka sinuri siya.

"I'm good, baby." he quickly answered.

"Ang Venomous Blood Members? Are they okay?" dagdag ko pa saka inilibot ang tingin nila sa buong paligid hoping na mayr'on akong makita mula sa kanila.

"We're here," Agad akong napalingon sa aking likuran. Nakita ko ang papalapit na Fhinn, Yhoquin, Acer at Briel.

Mula sa kanila ay paisa-isa na rin sumulpot ang iba hanggang sa makompleto sila.

"What the hell is going on here? Why the heck there's a place like this here?" mariin kong tanong.

"The heck! You know what? One thing that I hate the most is this place." himutok ni Fhinn.

"Since the owner is here. Someplace here will be open again. These place are one of them." segunda ni Rhem.

"His game is now fucking open." mabilis na sabat ni Acer.

"A game?" kunot-noong tanong ko.

What the! He is really serious about the game.

"What should we do now?" I questioned.

"Play with him." Sylvester answered my question.

"Yeah, we have no choice but to play with that school owner. That's the only way for us to survive and get out here." Phixier acknowledged.

"This is not the first time we played a game. Ang iba ay okay naman, pero ang iba, hihilingin mo na lang na sana hindi ka nakasama sa laro niya." Zandrey stated.

"Hey, dude! Why are you so silent?" biglang pang-asar ni Drewhein kay Yhoquin na nanahimik talaga sa gilid.

"Can we find the exit door as soon as we can?" Yhoquin asked with a little panicked, and worried.

"Why? Excited much?" Drewhein laughed.

"Ulol! Do you know where we are?" Yhoquin scoped.

"Of course! I am not an idiot. Where in the water." Drewhein quickly responsed.

"Exactly! Where in the water." Yhoquin loudly said.

Kumunot ang noo ko.

"What's wrong if we stay long here? Are you afraid in the water?" I curiously asked.

"The hell, no!" mabilis na tugon ni Yhoquin.

"Pinagdarasal ko na hindi niya hiniram ang alaga ni Lopeh." dagdag ni Yhoquin.

TAD BOOK II: Caught and Die Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon