Chapter #8

265 11 0
                                    


                     Rhexyl's P.O.V

    Nakatingin lang kami sa mga newbies habang sila ay lumalabas sa pintuan ng training room. Iyong taong kausap kanina ni Yhoquin ay tumingin pa sa'min bago siya lumabas ng pinto. Siya rin ang huling lumabas.

    Nang mawala sila, tumingin ako sa mga kasamahan ko.

    "Do you mind telling me who they are?" I questioned.

    Si Alkaline lang ang kilala ko bilang pinsan ni Sylvester. The rest, I don't know who they are. Hindi sila pamilyar sa'kin.

    "Additionally, it appears that you are connected to them in some way. It's like there's a problem that all of you are dealing with." panghuhula ko. "Kung laitin nila kayo a parang kilala nila ang pagkatao ni'yo."

    Well, natural na sa tao ang manghusga kilala mo man o hindi ang isang tao. When it comes to criticizing their fellow human beings, some people just can't help themselves.

    Pero sa case nila, my gut tells me otherwise. Hindi lang sila nanghusga at nanglait. Hindi lang mga bibig nila ang nagsasalita maging ang kanilang mga mata ay ganoon din.

    They act as though they are familiar with Venomous Blood while gazing at them with eyes that are full of mockery. What exactly is it, I wonder. Gusto kong malaman kung mayr'on nga silang past together.

    "They are unimportant. All of them are a$$holes!" ani ni Acer na tila wala siyang pakialam.

    "It was a good guess. They have a problem with some of my members." Sylvester answered.

    "What would be the proper term to use? Possibly an old friend?" biglang napa-isip si Fhinn. "Nah! It's inappropriate to refer to them as "friends." pagtutol niya sa una niyang sinabi.

Diring-diri ang bruho, ah?

    Naiiling na napabaling ako sa table, nawala na ito. Bumalik sa dati ang ayos ng training room. Sa unang beses mong titingnan ang lugar na ito. Iisipin mong napaka-useless dahil wala ka man lang makikitang any equipment that can assist you. Tricks are everywhere in this room.  Don't be deceived by its emptiness.

    Magugulat ka na lang sa kaya nitong gawin. At iyon ang nararamdaman ko sa grupong kinabibilangan ko, from the leader to the members. They remain a mystery to me, particularly to my husband, Sylvester.

    Hindi ko pa nakikita ang full ang strength niya. Ang buo niyang kakayahan. Yes, we do battle. He gave me training. Alam kong hindi iyon ang pinakagaling niya. Sa tuwing nagtra-training kami. Hindi niya binibigay ang pinaka-the best niya. Pero sa gentle way niya sa pagtuturo sa'kin, talo pa rin ako.

The most lethal and dangerous person in this group is Sylvester.

    Nagulat ako ng mayr'ong daliring pumitik sa aking noo at sino pa ba ang gagawa? Si Sylvester lang naman ang hobby ang pagpitik sa noo ko.

    "Sylvester! That hurt so much!" mariin kong reklamo.

Abah! Namumuro na siya sa hobby niya.

    "You are overthinking again, which is not a good habit of yours." wika ni Sylvester.

I made a pouting motion with my lips.

Bigla akong mayr'ong naalala.

    "Speaking of problems! What problems do I have with your cousin, named Alkaline? Ni hindi ko pa nga nakakasama. Ngayon pa lang kami naghaharap tapos ang galit niya sa'kin abot langit ang taas." himutok ko, kung makaputak at makapanglait ay wagas.

Narinig ko ang pagtawa ng mga VBlood.

    "That's the way alkaline is. She is one of the brat cousins that our leader has." sambit ni Rhem.

TAD BOOK II: Caught and Die Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon