အချစ်နှင့်လက်တစ်ကမ်း🌻
အခန်း(၁၄)
🌻🌻🌻
" ကျောင်းကတော်တော်အခြေနေဆိုးနေတာပဲ.."
" ဘာဖြစ်လို့လဲ.."
" ရေတွေ၀င်နေပြီလေ..လေပြင်းတိုက်လို့အနောက်ဘက်အုတ်ရိုးလည်းပြိုကျသွားပြီ...
မိုးကလည်းဆက်တိုက်ရွာဖို့ရှိတယ် မုန်တိုင်းကလည်းလာမယ်ထင်တယ်တဲ့...
ဒီအတိုင်းဆိုနှစ်ပတ်လောက်ကကျောင်းတက်လို့ရဦးမှာမဟုတ်ဘူးတဲ့..စိတ်ညစ်လိုက်တာ တကယ်ပဲ..."
ဆူးကသာစိတ်ပျက်လက်ပျက်ပြောနေပေမယ့်
သူစိတ်အေးသွားတာသူသာသိသည်
ဒီအတိုင်းဆိုသူမလေးကအပါခေါ်လို့ရလောက်သည်
ဒါပေမယ့်ဘယ်လိုလိမ်ပြီးပြောရပါ့မလဲ...
သူလိမ်ခေါ်လည်းဟိုရောက်ရင်သိမှာနဲ့အတူတူအမှန်တိုင်းပြောဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်
" ရှင်သက်သာသွားပြီလား.."
" အင်း .. ကိုယ်ပူမရှိတော့ဘူး..'
" တော်သေးတာပေါ့.."
" မင်း ဟိုဒီဒီလျှောက်သွားမနေနဲ့ အေးရအေးနဲ့.."
" ကျွန်မကရှင့်လောက်ဖျားနေတာမှမဟုတ်တာ.."
" ဒါနဲ့..မင်း..ဒီလိုဆိုရင်နှစ်ပတ်လောက်ကအိမ်မှာပဲနေရမှာပေါ့.."
" အင်းလေ.."
" ကိုယ်နဲ့ခရီးတစ်ခုထွက်ရအောင်..'
" ဘာပြောတယ်!!"
" ဖြည်းဖြည်းအော်ပါကွာ..စိတ်ကြီးလိုက်တာ တကယ်ပဲ.."
" ရှင်ပြောတဲ့စကားကိုကြည့်ပါလား.."
" ဆုံးအောင်နားထောင်ပါဦး..ခုခရီးကမင်းမလိုက်လို့မရဘူး.."
" ဘာဖြစ်လို့လဲ.."
" အေးဖြူလေ သူလက်ထပ်တော့မှာ.."
" ဟယ် ဟုတ်လား.."
အံ့ဩသလိုလေးဖြစ်သွားပြီးမှတည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပုံစံလေးပြောင်းသွားပြန်သည်
" အဲ့ဒါကရှင်သွားရမှာလေ ကျွန်မနဲ့မဆိုင်ဘူး"
" မင်းဒီရွာမှာရောက်နေတာအေးဖြူသိတယ် ငါလည်းရွာပြန်ရောက်နေတာသိတော့နှစ်ယောက်အတူလာခဲ့ပါတဲ့ မမဆူးကိုသတိရလို့အပါခေါ်လာခဲ့ဖို့တဖွဖွမှာနေတယ်.."
YOU ARE READING
အချစ်နှင့်လက်တစ်ကမ်း💗(Complete)
Roman d'amour၀င်ကစွပ်ပုံပြင်ရဲ့အဆက်ဖြစ်တဲ့fictionလေးပါ ပြီးခဲ့တဲ့fictionရဲ့ဇာတ်သိမ်းပိုင်းမှာခြေရာဖျောက်ပြီးထွက်သွားခဲ့တဲ့ဆူးကနာမည်ပြောင်းပြီးစိုင်းရဲ့ရွာလေးမှာဆရာမလေးအဖြစ်ရပ်တည်နေခဲ့ပါတယ် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုကာကွယ်ဖို့အတွက်ရွာသူကြီးစိုင်းရဲ့ဇနီးအဖြစ်ဟန်ဆောင်နေခဲ့ပေမယ...
