TRUE COLORS

CHAPTER XI

Chapter XI : digital karma

nagising ako na medyo madilim na.

nakatulog pala ako habang nagbabasa ng libro.pagdating ko dito sa mansion kanina pakiramdam ko e pagod na pagod ako.kaya dumiretso na ako ng kwarto ko at nagdecide na magbasabasa muna habang nagpapahinga.

pero ngayon parang lalong sumama yung pakiramdam ko.nananakit ang mga kalamnan ko.at inaapoy ng lagnat.

huhuhu,,nagkatotoo yung alibi ko kay Maria,,natuluyan akong nagkasakit..confirmed!,,digital na talaga ang karma.

sinubukan kong bumangon pero hindi ko kaya.nahihilo ako at kumikirot ang ulo ko kapag gumagalaw ako.kaya minabuti kong manatili na lang sa pagkakahiga at matulog ulit.

sa isiping maaaring paggising ko ay ok na ako.

nakatulog din ulit ako.naalimpungatan lang ako nang maramdaman kong may humahaplos sa noo,pisngi at leeg ko.

marahan kong minulat ang mga mata ko at agad napakunot ang noo nang mapagsino ang taong gumagawa nun sakin.

"damn!,,you're sick?"

obvious ba?

sagot ko pero ungol lang ang lumabas sa bibig ko.

"and what the hell are you doing here alone?"

e ikaw?anong ginagawa mo rin dito?

again,i answered in hum.

"you looked like hell,stupid!,,and fuck it!,,ano bang ginawa mo?"

hindi na ako nakatiis.kanina pa sya nagmumura at naninigaw.

pilit akong bumangon paupo and glared at him.

"wala kang pakialam,,now please,get lost!"

galit na sabi ko,,then sinubukan kong tumayo sa kama.

pero hindi pa man ako nakaisang hakbang ay nahilo na ako at bumagsak sa mga bisig nya.

napakurap ako at nilingon ang kabilang side ng kama ko kung saan sya nakatayo kanina.

how did he do that?

"you can't even stand on your own,,then you want me to leave?"

napatingin ako sa mukha nya na sobrang lapit sakin.bakas ang pagkairita dito at the same time pag aalala???

marahan akong lumayo sa kanya.though my legs are still wobbly pinakatawanan kong kaya ko.

"i can manage,,just go."

he sighed at walang sabi sabing binuhat ako pabalik sa kama at marahang inihiga roon.

mag poprotesta pa sana ako kaso...

he put his hands at the side of my head and he's leaning a little bit above on my face.

"be still,,don't make me do something to stop your stubborness,mi dulzura,,coz if i did,hindi ako magpipigil sayo."

waaahhh!,,may sakit na nga yung tao e,,sasaktan mo pa,,bad ka,,baaaadddd!!!

in short i kept my mouth shut as well as my own body.

"good girl..now,you wait me here,,kukuha lang ako ng pagkain at gamot mo..understood?"

tango lang si ako.

tapos nun umalis na sya sa ibabaw este sa tabi ko.

tsaka lang ako nakahinga.

whewww!!!