TRUE COLORS

CHAPTER XXVIII

Chapter XXVIII : betrayed

The beginning.

Vampires are monsters. Their kind do not belong in this world. But believe it or not they exist and medling together with humans.

They are categorize through their blood lines. First among them are the Pure Bloods , sila yung mga purong vampire , walang halong dugo ng kahit na ano. The royal blood kung tawagin sa mundo ng mga tao. Sila ang pinakamataas na uri ng bampira. Ang sinuman o anumang nilalang na kagatin nila ay nagiging abo.

The second one are called Hybrids , half pure blood and half human. Sila naman yung kapag kinagat ka magiging bampira ka rin.

And the rarest of them all are called the Black Blood. Rare kasi mixture ng pure blood at hybrid. It means ang sinumang kagatin nila ay nagiging vampire but when a vampire suck their blood nagiging abo ito.

And another reason why that blood line is rare because no one been alive on that blood line. Dahil masyadong malakas ang kapangyarihang taglay nila kumpara sa iba. Kinakatakutan sila ng lahat ng kauri nila. The Orders and Hunters called it as the "cursed bloodline" . Kaya pinapatay nila ang mga Black Blood.

The last descendant of that blood line is Lavender Estrella. Let's just say her body is the human coffin of the Black Blood Empress, yun ang tawag ng lahat sa kahulihulihang vampire na nagmamay ari ng blood line na iyon.

Estrell ,,

Napakalakas nya dahil halos sya ang umubos ng mga pure blood at hybrids. Pinatay nyang lahat. Ininum nya ang mga dugo nito hanggang sa huling patak.

She killed them because she believed that their kind don't belong in this world. Estrell wants to obliterate all the vampire race, all of them including her very own existence.

Ngunit sa ginawa nyang iyon ang kapalit ay ang lakas at kapangyarihang walang anumang nilalang ang makakatumbas.

Dahil dun gumawa ng paraan ang Orders para mapatay sya. Sila ay ang matataas na tao na naging bampira. Ayaw nilang mabura na lang sa mundo. Kaya nakipagtulungan sila sa Hunters.

At ang naatasang gumawa ng misyon ay walang iba kundi si Lestat. A vampire hunter and an order.

Present.

"Anong ibig sabihin nito Gray?"

Litong tanong ko sa kanya nang matapos syang makipag usap sa cellphone. Ibinalik nito ang telepono sa bulsa bago nagsalita.

"Relax. Hindi kita hahayaang masaktan."

Nakangiting sabi nya. Nakatayo ito sa harap ko. Ilang hakbang mula sa akin. His arms crossed in his chest. At bahagya pang nakakiling ang ulo nito. Yung itsura nya ngayon parang enjoy na enjoy sya sa nangyayari at mangyayari pa lang.

I did my very best to composed my self. Kahit nanginginig na ang mga tuhod ko. Masama ang kutob ko. Something terrible is about to happen. And i felt so helpless right now.

"What the hell are you saying? Hindi na kita maintindihan. Aalis na ako. My friends are waiting for me."

Matigas na sabi ko. Buti na lang at hindi ako nagkanda bulol sa sobrang kaba na nararamdaman ko sa mga oras na ito. Ngayon ako nagsisi kung bakit ang tigas kasi ng ulo ko. Sana nakinig na lang ako kuna Chloe at Axel. If it is not because of my stubbornness i should not be in here.

Nagmamadali na akong lumakad at nilagpasan sya. Pero bago pa man ako makalapit sa pinto ay may biglang nagsulputang mga tao na nakaputing damit at robe sa harap ko.

Natigilan ako at pinagmasdan ang dalawang lalake at isang babae na nakaharang sa dadaanan ko. I blinked my eyes a couple of times thinking that im just hallucinating or something but no. Malinaw ang nakikita ng mga mata ko sa nasa harap ko ngayon.

Their red eyes was on me. Vampires?

Naramdaman ko agad ang kaba at takot. Ni hindi ako makagalaw. At isa pa, nanghihina pa rin ako mula sa nangyari nitong mga nakaraang araw.

Then i felt someone at my back whispered in my ears.

"Just go with the flow Lavender. They wont hurt you. Atleast you can trust my word for that. Maging masunurin ka na lang para matapos na."

Nagpanting ang tenga ko sa sinabi nya. Naikuyom ko ang mga palad ko sa pagpipigil ng galit. Niloko nya lang pala ako.

Trust my ass.

"You betrayed my trust, Gray. How could you!"

"As i expected. Masyado ka kasing mabait. Madaling magtiwala. But i like you more that way. Fragile,vulnerable,pure and innocent."

Muli nitong bulong sa tenga ko. Pakiramdam ko binabastos na nya ako. Hindi ko na napigilang humarap sa kanya at ang pag igkas ng kamay ko para sampalin sya.

But he's faster than me. Agad nyang nahawakan ang wrist ko. Too tight that i winced in pain. Tapos hinila nya ako palapit sa kanya na halos magdikit na ang mga mukha namin.

He smiled at me in half amusement and mockery.

"Yan ang gusto ko sa babae,, palaban."

Nagbaba taas ang dibdib ko sa galit kay Gray. Hindi ko na sya kilala. He seems to be a good type of guy. Tapos ganito pala sya. His true color reveals infront of me now. And i was so stupidly fell in his trap. Ganun na ba ako katanga?

"Are you done flirting, Mr.Gray? Sorry to interrupt but we need to go now."

Narinig kong sabi ng babae. Binitiwan naman na ako ni Gray at lumayo sa akin.

"She's all yours."

He said to the vampires but his gazed was on me. Seryoso syang nakatingin sa akin. Hindi ko mabasa kung anong klaseng expression ang nasa mukha nya.

Gray,why are you doing this?

Tanong ko sa isip habang kunot noong nakatingin sa kanya.

Naramdaman ko na lang ang paghawak ng mga malalamig na kamay sa magkabilang braso ko. Nilingon ko sila.

"Let me go!"

I exclaimed.

Nagpumiglas ako pero bigla na namang lumitaw sa harap ko yung babae na nagpatigil sa akin.

I frozed as she cupped my face and planted a kiss on my forehead.

What the ---

I felt sleepy in that instant.

"Sweet dreams."

Narinig ko pang sabi nito. Before my eyes totally closed ay naaninag ko pa ang nang uuyam na ngiti nya and her fangs.

Black... help me!