TRUE COLORS

CHAPTER XXXIV

Chapter  XXXIV  :  monsters in human form

Sinusundan ko lang si Heidi na nangunguna sa paglalakad sa akin papunta sa parte ng white house na ito kung nasaan ang mga bampirang naghihintay sa akin.

Mula sa hawlang pinanggalingan ko na nasa second floor ay umakyat kami sa ikatlong palapag. Pag akyat doon bumungad sa akin ang dalawang pares ng pinto na medyo kalakihan sa normal na sukat. Nakapinid iyon. Huminto sa harap nito si Heidi. Syempre huminto rin ako.

Ito na ba yun?

Nanatili syang nakatayo sa harap nito. Ewan pero parang may kinakausap sya through mind link din ata. Para kasing nagcoconcentrate sya e.

I will never be really get used to their abilities. Until now i still don't believe i had a weird connection with him.

Naalala ko na naman ang huling usap namin ni Black sa pamamagitan ng isip. Para kaming may built in whatsapp or wechat  or viber na nakainstall sa utak namin.

Amazing!!!

Napapitlag pa ako ng biglang umingit ang malaking pinto sa harap namin. Bumubukas na ito ng marahan.

Kasabay nun ay ang pagbilis ng tibok na puso ko. Pakiramdam ko nga kinakapos pa ako ng paghinga.

Oh please! Heaven have mercy on me.

Usal dalangin ko. Kulang na lang ay mag sign of the cross pa.

( third person )

Samantala.

Unti unting nagkakamalay si Chloe. Pakiramdam nya umiikot pa rin ang mundo nya. Hindi nya alam kung anong klaseng drugs ang itinurok sa kanya kanina.

Alam nyang drugs yun.

Hello!  I am a Yakuza Heiress. And being one, i have to be in knowledge about everything goes underground.

Lahat ng illegal ay alam nya. Its their business anyway. At bilang tagapagmana marapat lamang na alam nya ang lahat lahat.

Nakakarinig sya ng mga pag uusap di kalayuan sa kinahihigaan nya. Kinalkula nya sa isip kung ilan sila. Base sa mga boses nasa apat o lima. At may nararamdaman pa syang dalawa o tatlo sa paligid.

Tss! Humans. Ganun ba talaga ako kahina sa paningin nila? Just being guarded by weaklings? Lets see.

She opened her eyes slowly. Pero hindi pa rin sya kumikilos or nagpapahalatang gising na sya.

Tumambad sa kanya ang tila bodegang kinalalagyan nya ngayon. Isang luma at abandonadong bodega. Maluwag iyon at nasa isang sulok lang sya isinalampak, sa isang lumang sofa. Na lalong nagpairita sa kanya.

The fuck!  They didn't even bothered to bring me in an  hazardous place like this? Are they kidding me?

Muli nyang iginala ang tingin. Tama nga sya sa unang tantya nya sa mga tao na nasa loob. Limang maskuladong kalalakihan. Yung pang goons sa movies ang datingan. Ramdam nya rin ang tatlo pa sa labas. Mga watcher siguro ang role nila sa grupo.

Nang maalala nya kung sino ang pinuno agad na nagpakulo ng dugo nya.

Fucking asshole Gray Lestat.

Iginala nya ang tingin. Wala doon ang hinahahanap.

"Tumawag na ba si Boss?"

Narinig kong tanong nang isa sa mga lalaki.

"Oo kanina lang. Sabi nya may tatapusin lang daw sya. Papunta na siguro yun dito."

Sagot naman ng isa pa.

Tatapusin?

Agad ang pagbangon ng kaba sa dibdib nya. Nasa isip si Lavender.

Lelouch,you must find her no matter what.

She pleaded on her mind. Ang huling natatandaan nya ay umalis si Axel upang hanapin si Lavender. Na sana sa mga oras na ito magkasama na sila at ligtas.

"Ang tagal naman. Kating kati na ako sa chickas na yun oh. Mukha syang masarap. Primera klase."

Halos masuka ako sa sinabi nung isa. Na medyo lumingon pa sa gawi ko. At tila hayok sa laman na asong ulol na naglick pa ng lips nya. Eeeeww!!!

Subukan mong hawakan ni dulo ng buhok ko. I swear magkakandalasug lasog ka muna even before you touch me.

She shouted on her mind.

As if the anger she had boost the adrenaline rush through her own body. Nararamdaman nya ang pagbalik ng lakas sa buong sistema nya.

Nagtatawanan at nagkakantyawan naman ang mga hayop.

Now looked who's the monster here? Ako na bampira o sila na mga taong halang ang kaluluwa?

"Brad, easy ka lang. May pila yan. First come first serve."

"Gago ka ba? Bakit pa tayo pipila e pwede namang sabay sabay."

"Gang bang na pare. Uso na yun ngayon. Makiuso na tayo."

"Gusto ko yun."

Then they all laugh their assholes out. Their demonic voices booming around the four corners of that building and made Chloe furiously angry even more the usual.

At naghalakhakan pa ang mga animal.

Hindi na sya nakapagpigil pa. Hindi pa man gaanong bumabalik ang normal na lakas ng katawan nya ay sinugod na nya ang mga ito.

Nagulat man pero wala nang nagawa ang mga kaawaawang nilalang na mas demonyo pa sa demonyo.

Isa isa nyang dinukot ang puso ng mga ito. Mabilis. Halos hindi mo mararamdaman na wala ka na palang puso. Lahat ng puso nila kinukuyumos ni Chloe sa palad nya hanggang sa magkagutay gutay ang mga iyon.

"You don't even deserve to be touch by my fangs, fucking assholes!"

Sabi nya sa mga ito habang tinatapunan ng tingin mula nanlilisik nyang mga pulang mata.

"Such a disgrace to our kind to just even had a drop of your cursed blood."

Dagdag pa nya then spit.

Pinagmasdan nya ang mga walang buhay na mga katawan na duguang nakahandusay sa harap nya. Ni hindi na nila nagawang pumikit sa pagkabigla.

"Yan ang nararapat sa mga katulad nyong halimaw na nagkatawang tao."

Puno nang galit na sabi pa ni Chloe.

Kasabay nun ay ang pagbukas ng pinto at pagpasok ng nakakasilaw na liwanag mula sa labas.

Oh damn!  I forgot. Meron pa pala sa labas.

Pero nanghihina ulit sya. Siguro dahil hindi pa tuluyang bumabalik ang normal na lakas nya. Na marahil may epekto pa sa sistema nya ang droga na itinurok sa kanya.

And added the fact that having  flushed emotions towards these morons did really exhausted her literally and figuratively.

Hinarang pa nya sa nasilaw na mga mata mula sa liwanag ang mga duguang kamay niya.

"I think we're not needed here anymore,Black."

"Yeah! You're right, Red."

Namilog ang mga mata nya as she recognized the voice.

Black?

Ligtas na ako.

Ligtas na rin ba si Lavender?