|20| Afscheid...

214 16 3
                                    

P.O.V. Hanna

Ik weet niet wat er gaat komen, maar één ding is zeker... Als Jupiter me gewaarschuwd heeft in men droom dan wordt het een gevaarlijke reis...

Maar zoals ik al zei ik ga mijn vrienden, mijn familie beschermen met mijn leven!

"Hanna" hoorde ik Annabeth zeggen. Ik kwam uit mijn gedachte en glimlachte naar haar. "Afscheidsknuffel" zei Annabeth en ze gaf me een onverwachtse omhelzing.

"Je was echt geweldig tijdens het gevecht met Clarisse, ik ga die actie missen hier in het Kamp" zei Annabeth terwijl haar greep sterker werd. "Ik ga je ook missen" zei ik terug. We lieten los van de omhelzing en ik zag meteen Piper naar me toe komen. Ze vliegt me om de hals en verpletterd me bijna in haar omhelzing.

"Als er iets is stuur een irisbericht naar me, ik zal er zijn voor je" zei Piper tijdens de verpletterende omhelzing. "Zal ik doen Pips" zei ik met een glimlach terwijl Piper los liet van de omhelzing.

Ik zag Percy en Jason er ongemakkelijk bij staan.

"Bedankt voor het vertrouwen" zei ik met een lichte glimlach. Ik kreeg van de jongens terug een glimlach.

"Ik denk dat ik beter, maar eens naar Hazel en de rest ga kijken" zei ik terug. Piper en Annabeth knikten terwijl ik weg stapten van hun om mijn team te gaan zoeken.

Ik ga naar het Hephaistosgebouw en zie dat Leo afscheid neemt van al zijn broeders en zusters. "Kom je!" riep ik naar hem. Hij draaide zich om en zwaaide nog even naar zijn 'familie'.

"Weet je waar de rest is?" vroeg ik aan Leo. "Ik zag Nico nog naar het Hadesgebouw gaan" zei Leo tegen me. Ik knikten en we gingen samen naar het Hadesgebouw.

Ik wil een stap zetten in het gebouw als ik iemand hoor zeggen "Gaan we". Ik draai me om en zie Nico buiten voor het Hadesgebouw staan. "Ja, weet je waar Hazel is?" vroeg ik aan Nico "Ze is naar het meer samen met Frank" zei Nico kil. Leo en ik knikten en we gingen met zen drieën naar het meer.

Als we van ver aankwamen bij het meer zag ik Frank Hazel omhelzen wat ik kei schattig vind. Nico daarentegen keek met een hele kille blik naar hun. Leo had een lichte glimlach opgezet en keek naar de sterren die al stilletjes aan tevoorschijn kwamen.

"We gaan!" riep ik naar Frank en Hazel. Ze draaiden zich om en kwamen naar ons toe.

We gingen naar de poort waar ik 3 dagen geleden naar binnen kwam en ik zag Chiron staan. "Het ga je goed, Romein" zei Chiron op een moed-gevende manier. Ik knikte naar Chiron.

Ik zag ook nog Annabeth en Piper die ons kwamen uitzwaaien voor de poort. Dat is echt zo lief van hun... Ik zwaaide terug naar hun en gaf hun een glimlach. Ze glimlachten terug.

Ik ging samen met Frank, Hazel, Nico en Leo door de poort op weg naar de mensenwereld...

Nu gaat de actie pas echt beginnen...

Percy Jackson: De Opoffering |1|Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu