Percy Jackson: De Opoffering |1|

|21| Frank en ik

P.O.V. Hazel

We zijn al een tijdje aan het stappen onder de mooie sterrenhemel als ik uit mijn gedachte kom door Hanna.

"Hoe lang zijn jij en Frank al samen?" vroeg Hanna met een glimlach. "Al zo'n 2 maanden denk ik" zei ik tegen Hanna met een glimlach. "Jullie zijn echt schattig, hou dat zo" zei ze met een nog bredere glimlach. "Natuurlijk" knikte ik terug terwijl Hanna terug bij Leo en Nico samen loopt.

Ik zie dat Frank voor op loopt dus stap ik rustig naar voren.

"Waarom zo alleen" zei ik met een glimlach. "Niemand komt me gezelschap houden" zei Frank terwijl hij met de zijkant van zijn lichaam mij een beetje naar links duwde. "Ik zal wel bij je blijven" zei ik terwijl ik zonder dat ik het wist de hand van Frank vast neem. Onze vingers verstrengelen zich meteen en zo lopen we een tijdje zonder tegen elkaar iets te zeggen. Wat zijn de sterren toch zo mooi...

"Frank, Hazel stop even" hoorde ik Hanna zeggen. Frank en ik stopten en lieten elkaars handen los. "Het is beter dat we nu een slaapplek vinden voor te overnachten" zei Hanna. Iedereen knikten.

We keken met zen alle wat rond als Leo zegt "Daar ginder is een soort van hol" Ik kijk rond en zie inderdaad het hol. Hanna stapt voor op naar het hol en wij volgen stilletjes mee.

"Goed hier kunnen we wel overnachten" zei Hanna terwijl ze de redelijk grote hol inspecteerde.

Ik zette mijn rugzak op de plek waar ik ging slapen en haalde mijn slaapmatras eruit, omdat we in een hol zitten hoeven we geen tent te zetten. Ik haalde mijn deken eruit en zette mezelf op het deken als ik kijk naar hoe Hanna vuur probeert te maken.

Ik zie Hanna maar proberen, maar het lukte maar niet. "Zal ik helpen" zei Leo met een lichte glimlach tegen Hanna. Zie ik nu dat Leo een oogje heeft op Hanna...

Leo gebruikt zijn gave en kreeg meteen vuur. "Dankje Leo" zei Hanna terug. Leo knikte en pakte terug verder zijn spullen uit voor te kunnen slapen.

Ik zie Frank zijn slaapmatras dichtbij mij leggen en als hij door krijgt dat ik kijk, glimlach ik naar hem.

Als Frank klaar is met het leggen van zijn slaapmatras komt hij bij mij zitten. "Heb je het niet te kou?" vroeg Frank bezorgd. "Nee, het vuur warmt me op" zei ik met een glimlach. "Dat is goed" zei Frank terug. Frank legt een arm op mijn schouder terwijl ik automatisch mijn hoofd op zijn borst leg.

"Ik ben blij dat ik hier met jou ben" zei Frank fluisterend. "Ik ook" zei ik fluisterend terug.

"Ik ga je beschermen wat er ook gebeurt" zei Frank. "Dat weet ik, maar je weet dat ik voor mezelf kan zorgen" zei ik tegen Frank terwijl ik hem aan keek recht in de ogen. "Toch ga ik je beschermen" zei Frank met een glimlach op zijn gezicht.

"Ik hou van je" zei Frank fluisterend in mijn oor. "Ik hou ook van jou" zei ik terug fluisterend in zijn oor.