Percy Jackson: De Opoffering |1|

|43| U ging nog iets vertellen?

P.O.V. Leo

Ik zit in een witte ruimte en kijk rond als ik oogcontact maak met mijn vader die met een glimlach naar me kijkt. Ik stap rustig naar hem toe.

Ik wou iets zeggen, maar mijn vader gaf me een knuffel. "Uuhh...vader" zei ik. "WAT IS ER, LEO." zei mijn vader met een glimlach. "Je had gelijk..." zei ik. "MET WAT GELIJK?" vroeg mijn vader terwijl zijn glimlach verdween. "Over alles... Het spijt me dat ik u heb teleurgesteld" zei ik tegen mijn vader. "TELEURGESTELD?" vroeg mijn vader. "JONGE...IK BEN HELEMAAL NIET TELEURGESTELD. IK BEN TROTS OP JE" zei mijn vader.

Ik slikte "En Hanna dan?" vroeg ik. "ZOON, IK WIL JE NIET KWETSEN MAAR ZE IS GEVALLEN VOOR..." zei mijn vader, maar ik onderbrak hem "Nico...ik weet het" zei ik met een diepe zucht. "JE KOMT ER WEL OVER HEEN...". Ik knikte "U ging me nog iets vertellen?" vroeg ik aan mijn vader.

"TOEN IK JE MOEDER ONTMOETTE, WIST IK DAT WE PERFECT WAREN VOOR ELKAAR EN WEET JE WAAROM, LEO?" vroeg mijn vader. Ik schudde mijn hoofd. "WE HADDEN DEZELFDE INTERESSE VOOR HET UITVINDEN EN CREËREN VAN VOORWERPEN" zei mijn vader uitbundig. "WE WAREN VOOR ELKAAR VOORBESTEMD...". "En Aphrodite?" vroeg ik terug.

"ALS GODIN VAN DE LIEFDE WIST ZE DAT IK VERLIEFD ZOU WORDEN OP JE MOEDER, APHRODITE HEEFT HET ZO GEWILT ANDERS ZOUDEN JOU MOEDER EN IK ELKAAR NIET HEBBEN ONTMOET." zei mijn vader met een lichte glimlach. Ik knikte lichtjes en vroeg twijfelend "Dus u wilt dat ik iemand zoek die op mij lijkt?".

Mijn vader knikte "JE MOET GEWOON WACHTTE...". Ik glimlachte terug "Dankje vader" zei ik terwijl ik hem een knuffel gaf. "APHRODITE HEEFT VOOR IEDEREEN EEN MATCH, VOOR IEDEREEN EEN WEDERHELFT, VOOR IEDEREEN EEN GELIEFDE... VERGEET DAT NIET" zei mijn vader. Ik knikte. Ik moet gewoon wachtte op de perfecte match...

Ik liet mijn vader los van de knuffel. "IK DENK DAT WE HIERBIJ AFSCHEID NEMEN..." zei mijn vader, maar ik riep "Wacht!".

"Hoe weet u dat van Hanna en Nico?" vroeg ik verward. "MIJN VROUW IS APHRODITE DENK JE NU ECHT DAT ZE ZWIJGT OVER ALLES WAT ER GEBEURT IN DE LIEFDE, MENSEN DIE VERLIEFD WORDEN,..." zei mijn vader met een knipoog. Ik glimlachte zwakjes naar hem.

"Zeg alsjeblieft tegen haar dat ik hoop dat ik niet meer zo lang hoef te wachten" zei ik tegen mijn vader zodat hij het tegen Aphrodite kan zeggen. "TUURLIJK, JONGE." zei mijn vader.

"GOED, DAG LEO..." zei mijn vader terwijl hij verdween en kort daarna verdween ik ook...