Percy Jackson: De Opoffering |1|

|12|Rare droom

P.O.V. Hanna

Ik sta in the middle of nowhere en zie 2 schimmen die aan het discussiëren zijn...

"WAAROM KWAM JE NIET OP DE BIJEENKOMST?" vroeg één van de schimmen aan de andere schim "IK HEB GEEN TIJD VOOR DIE ONZIN, BROER" zei de andere schim terug. "JE WEET DAT ALLE GODEN DIE IK VERTROUW NODIG HEB" de andere schim knikte terug en verdween. Ik had totaal geen idee waarom ik dit moest zien.

"JIJ!" riep de overgebleven schim tegen me. Ik had echt geen idee dat hij me kon zien, maar toch zei ik "Wat doe ik hier, over wat waren jullie bezig?" vroeg ik aan de schim.

De schim verdween plots en ik keek rond in het niets als ik plots iemand achter me voel staan. "Wie bent u?" vroeg ik.

"HOE DURF JE ZO TEGEN MIJ TE PRATEN. IK BEN DE GOD VAN ALLE GODEN, GOD VAN ALLES EN IEDEREEN" riep de schim uit volle borst. Waarom komt dit zo bekend voor?

God van alles, hmm...Godverdomme! Had ik maar opgelet tijdens Geschiedenis in mijn vorig leven.

Aah wacht, het boek dacht ik bij mezelf. Ik haalde het boek tevoorschijn en zocht naar een verklaring.

God van alle Goden

Beter bekend onder de naam Jupiter.
(Zeus Griekse Mythologie)

"Zeus" zei ik terwijl ik dacht dat ik het in mijn eigen gedachte zei. "JUPITER VOORJOU, KLEINE ROMEIN" Kleine Romein als ik nu niet sprak tegen Jupiter had ik hem zo hard beledigd op dit moment.

Ik knielde neer voor Jupiter ook al had ik liever mijn zwaard door zijn keel willen steken en zei op een hele plechtige en beleefde toon "Ooh Grote, machtige God, waarom ben ik hier". "JE MOET PRATEN MET MIJN BROER PLUTO, IK VOEL VERRAAD IN MIJN FAMILIE" zei Jupiter heel serieus. "Maar waar en hoe kan ik dat doen als kleine Romein?" vroeg ik aan Jupiter. "GA NAAR HET HUIS VAN PLUTO EN PRAAT MET HEM, MAAR PAS OP!" zei Jupiter.

Ik voel de grond weg zakken onder mijn voeten en val in een oneindig diepte...

Ik kom bezweet wakker van mijn rare droom, allez ik denk dat het een droom was. Ik wrijf het zweet van mijn voorhoofd en pak mijn zwarte skinny broek en mijn nieuw Kamp-Halfbloed T-shirt van het bed. Ik schud nog even door mijn haar en besluit naar het ontbijt te gaan.

Ik loop op een rustig tempo door het Kamp met mijn hoofd in de wolken. Ik weet dat ik vandaag op een hele belangrijke queeste moet, maar ik denk daar liever niet aan zodat ik niet nerveus wordt. Ik wandel een paar halfgoden voorbij en glimlach vriendelijk naar hen.

Ik kom aan en zie bijna niemand aan de tafels behalve Hazel en Nico dus besloot ik maar om bij hun te gaan zitten, het is toch te stom om alleen aan een tafel te gaan zitten.

Ik pak wat spek, toast en sinaasappelsap en ga bij Nico en Hazel zitten.