|30| Wat doe je?

181 15 2
                                    

P.O.V. Hanna

"Oké stel je vraag maar" zei ik terwijl ik mijn boek wegsteek en luisterde naar Hazel.

"Waarom krijg ik dromen over mijn vader die zegt dat ik jou moet doden?" vroeg Hazel direct kijkend in mijn ogen.

"Ik heb echt geen idee" zei ik eerlijk. "Ik probeer al de hele tijd informatie te zoeken over waarom ze me haten..." zei Hanna. "...De haat is dus al zo ver gekomen dat jullie me moeten doden van jullie Goddelijke moeder/vader." zei Hanna zuchtend.

"Ik zou echt nooit luister naar wat mijn vader zegt" zei Hazel eerlijk tegen me terwijl ze me een knuffel gaf. "Dat weet ik..." zei ik terug.

"Geldt dat ook voorjou?" vroeg ik aan Nico die nog altijd gebleven is. Nico zei niets en keek me gewoon met een kille blik aan. Ik knuffelde Hazel nog een keer en liet Hazel los van de knuffel.

"Ga nu maar terug naar Frank, Hazel" zei ik tegen haar. "Waarom hij heeft-" zei Hazel, maar ik onderbrak haar "Je houdt van hem, komaan Hazel". Hazel gaf me een por en stond recht. Ze gaf me een grijns en was weg.

Ik zat nog altijd op de stoep en Nico kwam naast me zitten.

"Wat doe je hier nog?" vroeg ik aan Nico. "Ik moet je ook iets vertellen..." zei Nico. "Ik denk dat je dan beter bij Hazel bent" zei ik kijkend naar Nico. "Nee, dat gaat niet..." zei Nico. "Ze is je zus waaro-" zei ik maar werd onderbreekt door Nico.

"Toen je bewusteloos was, droeg Leo je de hele reis. Hij struikelde en kon niet meer goed lopen en kon je niet dragen vanwege zijn polsen. Toen iedereen weg was zei mijn vader dat ik je moest doden..." Nico slikte even. Was de zoon van Hades nu bang?!

"Ik hief mijn zwaard boven je borstkas en wou je doodde, maar ik kon het niet...wat je voor Hazel deed..." zei Nico terwijl hij stopte.

"Waarom stop je?" vroeg ik aan hem niet begrijpend. "Ik moest steeds denken aan wat als ik het had gedaan. Dan zou ik niet met mezelf kunnen leven, Hazel zou me haten." zei Nico kil.

"Soms moet j-" zei ik terwijl ik onderbreekt werd door twee lippen die op de mijne werden gedrukt. Ik trok weg en vroeg "Wat doe je?". Nico zei niets en ik stond recht.

Ik wou weg gaan, maar zie vlak voor mijn neus iets herrijzen uit de stoep. Ik stap er om heen en wou verder lopen als ik gestopt word door iets dat tegen mijn rug drukt.

Ik draai me om en aanschouw het groot voorwerp dat tegen mijn rug drukte...

Percy Jackson: De Opoffering |1|Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu