Percy Jackson: De Opoffering |1|

|27| Leo...

P.O.V. Hazel

"Hoe kon je nu Hanna wurgen" zei ik diep teleurgesteld tegen Frank terwijl we verder stapte op weg naar de stad. "Ze zal wel wakker worden, geloof me" zei Frank.

We waren namelijk al 4 lange uren aan het stappen richting de stad en de ogen van Hanna waren nog altijd gesloten.

We wouwen verder gaan zonder Hanna, maar omdat Hanna mijn vriendin is en dat nooit bij iemand anders zou doen droeg Leo haar al de hele tijd.

Als we de laatste paar bomen voorbij gaan zie ik eindelijk een asfaltweg. "Jongens we zijn bij de weg" zei ik. De jongens kwamen naar me toe helemaal uitgeput.

"Als we nu kunnen liften met iemand kunnen we zo in de stad geraken" zei ik. Ze knikte terwijl we verder stapte dichterbij de weg. Ik zie Nico terug naast me wandelen. Sinds het gevecht tussen Frank en Hanna was hij niet meer naast me komen wandelen.

"Gaat alles wel?" vroeg Nico bezorgd. Ik knikte "Als Hanna er niet was zou ik misschien aan stukken gereten zijn of erger misschien was ik wel degene die dan gewurgd werd door Frank, maar het gaat prima met me hoor."

Ik kijk achter me en zie Leo niet meer met Hanna. "Nico kun je zien waar Leo blijft" zei ik. Nico knikte en ging weg.

Frank en ik kwamen aan aan de weg. Ik keek naar rechts en staarde naar de weg die precies oneindig ver door liep.

"Hazel..." zei Frank heel zacht. "Wat?!" vroeg ik heel bot terug. "Ik heb het helemaal niet gewilt om Hanna te wurgen" zei hij terug met een trieste ondertoon in zijn stem. "En wat bedoel je daar precies mee?" vroeg ik verward aan hem. "Ik deed het tegen mijn wil in, ik wou stoppen toen je zei dat ik Hanna met rust moest laten maar het lukte niet..." zei Frank.

Ons gesprek werd onderbreekt door Nico die hijgend aankomt.

"Ik kan Leo niet vinden." zei Nico. Mijn ogen worden groot "We moeten terugkeren en Leo zoeken" zei ik vastberaden. Nico knikte mee instemmend en we liepen terug behalve Frank.

"Komaan Frank!" riep ik naar achter waar Frank stond. "Ga maar ik blijf hier wachten" zei Frank. "We moesten samen blijven van H-" riep ik terug, maar werd onderbreken door Frank "Hanna is er niet meer dus waarom zou ik nog naar die stomme regels luisteren!"

"Ik kan niet geloven dat Frank dat net zei tegen je" zei Nico terwijl we samen opzoek waren naar Leo. "Ja...Er is flink iets mis met hem" zei ik terug tegen Nico.

"Daar!" riep Nico plots. Ik keek rond en zag Leo tegen een boom aanliggen. We stapten rustig naar hem toe.

"Gaat alles goed?" vroeg ik terwijl ik Leo onderzoekend van top tot teen bekijk. "Ik ben gestruikeld over die grote uitstekende wortel" zei Leo wijzend naar de grote wortel. "Kan je nog lopen?" vroeg Nico. Leo knikte en zei "Ja met veel moeite, maar ik kan Hanna niet meer dragen. Ik ben gevallen op mijn pols."

Nico knikte en zei "Kom sta recht". Leo stond voorzichtig recht en Nico zei tegen me dat ik Leo moest ondersteunen "Oké" zei ik terug terwijl ik en Leo naar de weg liepen, terug naar Frank.