Συνέβη εκείνα τα Χριστούγεννα

Last Christmas

Χριστούγεννα 2023

Η ατμόσφαιρα μύριζε καραμέλα και βανίλια, ανακατεμένα με κανέλα. Τι πιο χριστουγεννιάτικο, δηλαδή; Ένας πλανόδιος πωλητής έψηνε κάστανα δίπλα στο ποτάμι και δεν μπόρεσε να μη σταματήσει να πάρει ένα σακουλάκι. Δοκίμασε δύο και έκλεισε τα μάτια από την ευχαρίστηση που της πρόσφεραν. Θα μπορούσε να τα φάει όλα αν δεν την περίμενε το άλλος της μισό για φαγητό. Η αλήθεια ήταν πως είχε αργήσει και δεν του άρεσε να τον στήνουν. Έχωσε τα κάστανα στην τσάντα της, τύλιξε καλά το κασκόλ γύρω από το λαιμό της και σιγοτραγουδώντας, προχώρησε με μεγάλο βήμα προς τον προορισμό της, κάτω από τις ψιλές σταγόνες που έπεφταν πού και πού από τον ουρανό.

Το εστιατόριο όπου έδωσε ραντεβού βρισκόταν πάνω στο ένα από τα δύο μικρά νησάκια στον Σηκουάνα. Πέρασε τη γέφυρα του Λουί-Φιλίπ για να φτάσει ως εκεί, και παρότι ήταν ένα απόγευμα όπου ο κόσμος βγήκε για να απολαύσει το κρύο και τη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα, δεν την ενόχλησε καθόλου που βρέθηκε πολλές φορές ανάμεσα σε μεγάλα πλήθη που την παρέσερναν. Δεν είχε καμία σημασία που η φασαρία της προκαλούσε ελαφρύ πονοκέφαλο. Έτσι κι αλλιώς ήταν μια μόνιμη κατάσταση τον τελευταίο καιρό, τα πλήθη, μιας και όλοι ξεχύνονταν στους δρόμους για να απολαύσουν τους στολισμούς και τη χαρούμενη ατμόσφαιρα που χάριζε στην πόλη, η ομορφότερη γιορτή της χρονιάς.

Τα λάτρευε τα Χριστούγεννα. Πως να μην της άρεσαν, άλλωστε, όταν όλα από γκρίζα μετατρέπονταν σε μια φωτεινή και χρωματιστή πανδαισία; Όλα τα όμορφα πράγματα στη ζωή της συνέβησαν την περίοδο των Χριστουγέννων με αποκορύφωμα τη μετακόμισή της στο Παρίσι, πριν τρία χρόνια, και τη γνωριμία της με τον Πιέρ, τον άντρα που τρία χρόνια τη συνάρπαζε όσο κανείς άλλος. Ήταν ό,τι ομορφότερο συνέβη στη ζωή της. Οι γονείς της τον λάτρεψαν, το ίδιο και οι φίλοι της ενώ η αδερφή της δε σταματούσε να μιλάει γι' αυτόν και το πως θα ήθελε να βρει ένα άντρα τόσο περιποιητικό και γλυκό σαν τον Πιέρ. Καμάρωνε γιατί τα κατάφερε καλά τελικά. Στα τριάντα-δύο της μπορούσε να κοκορευτεί πως δούλευε σε μια εταιρεία όπου οι προαγωγές έρχονταν η μία μετά την άλλη συχνά, τον τελευταίο καιρό, ενώ η προσωπική της ζωή έθρυβε. Τι άλλο να ζητούσε;

Χαμογέλασε στον άντρα στην πόρτα του εστιατορίου κι εκείνος της την κράτησε ανοιχτή για να περάσει. Η ζεστασιά τη χτύπησε μεμιάς κάνοντας τη να νιώσει ασφάλεια. Έδωσε το παλτό της στην όμορφη κοπέλα στην υποδοχή κι εκείνη την οδήγησε αμέσως στο τραπέζι όπου την περίμενε ο Πιέρ. Φαινόταν πιο νευρικός από άλλες φορές. Έπαιζε με μια πετσέτα που κρατούσε στα χέρια του ενώ κάθε τρεις και λίγο έσπρωχνε τα γυαλιά του πάνω στη μύτη του, σημάδι πως κάτι ετοίμαζε. Έτσι έκανε πάντα. Έκλειναν τρία χρόνια σχέσης αυτή τη μέρα και ήδη ήξερε κάθε του κίνηση, κάθε χαμόγελο και κάθε ματιά. Έσκυψε για να τον φιλήσει μα πρόλαβε και ακούμπησε τα χείλη του στο μάγουλό της, προβληματίζοντάς τη με τον τρόπο που τη σταμάτησε από το να τον φιλήσει. Δεν ήταν κάτι που συνήθιζε. Αποφάσισε να μη δώσει μεγάλη σημασία σε μια τόσο απλή κίνηση, πάντα έδειχνε την αγάπη και την τρυφερότητά του με διαφορετικό τρόπο, έτσι και τώρα. Κάθισε απέναντί του και του χάρισε το πιο όμορφο χαμόγελό της.