அணைக்காமல் போவேனோ ஆருயிரே: 49

41 8 14
                                    

முகிலின் துணையின்றி தன் காலை கதிரோன்களை உலகெங்கிலும் பரப்பி அழகிய இருளுக்கு விடுப்புக் கொடுத்து புன்னகை முகமாய் பொளிவுடன் உதயமாகினான் ஆதவன்.

அல்லாடும் மனதை தாங்க இயலாமல் இன்றும் பொளிவின்றி நிறுவனம் வந்தடைந்த நம் நாயகியின் கண்கள் அவளவனைத் தேடியது. நிறுவனத்தையே நான்கு நாட்கள் அல்லோலப்படுத்தி அவன் கட்டிய அந்த கண்ணாடி அறை கடந்த ஆறு நாட்களாக எப்படி வெறுமென அவளை வரவேற்றதோ அவ்வாறே இன்றும் அவளை வரவேற்று நின்றது.

அவள் உள்ளே வந்ததுமே அவளது பார்வை செல்லும் திசையை கவனித்த சித்ராவும் மிருதுளாவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டனர்.

அவர்களது ஷிவன் பாஸை பற்றி அவர்களுக்கும் ஒரு சில விஷயங்கள் தெரியும். தலை கால் போன விஷயமாக இருந்தாலும் ஒரு நாளுக்கு மேல் நிறுவனம் வராமல் இருந்ததில்லை அவன். இப்படி தொடர்ந்து ஆறு நாட்களாக என்ன தலை போகும் காரணமோ தெரியவில்லை...

இன்றும் இவனை காணவில்லை என்றால் நேராக வீட்டிற்கே போய்விட வேண்டியது தான் என்ற முடிவோடு தான் இன்று கண்களையே பிரித்தாள் நம் நாயகி. இப்படி நாள் கணக்கில் அவனை பார்க்காமல் காதலித்த நாட்களில் கூட அவள் தவித்தத்தில்லை.

யாஸ் நிறுவனம் முழுவதும் பலர் பறபறவென அலைந்து கொண்டிருந்தனர். ஏதோ ஒரு பாடல் நிகழ்ச்சிக்கான ஏற்பாடு சரியாக இல்லை என மிருதுளாவையும் பிடித்துக் கொண்டனர் போலும். ஷிவன்யா பெருமூச்சோடு அவளது இருக்கையில் வந்து அமர்ந்ததுமே புதிய பேச்சுரை நிகழ்ச்சியின் கோப்புகள் இவள் மேஜையை நிறைக்கத் தொடங்க, பின் நேரம் போவது தெரியாமல் அவர்களின் வேலைகள் அனைவரின் கவனத்தையும் திருடிக் கொண்டது.

அந்த பாடல் திடீரென நிறுவனம் முழுவதும் ஒலித்தடங்கும் வரை...

" துலாத் தட்டில் உன்னை வைத்து
நிகர் செய்ய பொன்னை வைத்தால்
துலாபாரம் தோற்க்காதோ... பேரழகே... "

உயிர் வரை தீண்டி வந்த அந்த பாடலில் சிலிர்த்தடங்கிய ஷிவன்யா படக்கென நிமிர்ந்து பார்க்க, யாஸ் நிறுவனத்தில் அங்குமிங்கும் சுற்றிக் கொண்டிருந்த அந்த பாடல் நிகழ்ச்சிக்கு பொருப்புடைய குழு ஒரு மூலையை மட்டும் மொய்த்துக் கொண்டிருந்தது.

விழியை மீற வழி இல்லை...Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt