🥀 អ្នកប្រមាញ់ 🔥

ភាគទី : 13 » [ អស់រលីងហើយ ]
TaeKook Yoonmin
_____________
វាមិនមែនកើតឡើងដោយក្ដីស្រលាញ់ តែវាកើតឡើងដោយសារអារម្មណ៍ដែលមិនអាចគ្រប់គ្រងបានរវាងអ្នកទាំង2 បើបន្ទោសគួរតែនិយាយថាមកមានហ៊ីតអីនៅពេលជាប់ជាទាសករនាយចចកដែលជាដៃគូ Alpha របស់ Omega តូចទៅវិញ
«ក្រអូបណាស់ សឺតត...ថើបមិនចេះឆ្អែត» ជុងហ្គុករអ៊ូងុលៗនៅគល់.កងប់ងល់នឹង
ហ្វេរ៉ូម៉ូនដែលភាយចេញពេញបន្ទប់ មិនតែប៉ុណ្ណោះដៃរវាមស្ទាបអង្អែលសាច់ទន់រលោងរបស់រាងតូចសព្វកន្លែងគ្មានចន្លោះ
«អ្ហឹស...ហ្ហឹក» 🥹 ដៃតូចលើកឡើងអោប តបគេវិញមិនរអា មិនមែនចិត្តចង់ទេ តែមិនដឹងថាគួរបរិយាយបែបណាឲ្យសម ខ្លួនពិតជាត្រូវការគេមកថ្នាក់ថ្នមពិតមែន
សម្លៀកបំពាក់អ្នកទាំង2 ត្រូវបានរបូតចេញពីកាយរៀងខ្លួន រាងកាយល្វត់ល្វន់ដែលនាយធ្លាប់បានឃើញម្ដងហើយ នៅតែទាក់ ទាញ នៅតែគួរឲ្យចង់នេបនិត្យដដែល នាយចចកកម្លោះថែលថើបគល់កបន្តមកដល់សាច់ដើមទ្រូង ថើបៗប្រដេញមកដល់ក្បាលពោះរាបស្មើរភឺតផតព្រោះភាពស្រើបស្រាលដែល Alpha ផ្ដល់ឲ្យ
«អឹស...លឿនឡើង» មុខតូចក្រហមដូចឆេះភ្លើង ឯដៃក៏ស្រវ៉ាខ្ញាំសក់របស់គេពេលកំពុងនេបនិត្យនៅត្រង់ក្បាលពោះដែលជាចំនុចរសើបមិនធម្មតា
«ប្រញាប់ពេកទេដឹងបិសាចតូច» ជុងហ្គុក ញញឹមចុងមាត់បន្តបបោសអង្អែលបែបធ្វើបាបឲ្យរាងតូចអន្ទះសាររហូតថេយ៍ទ្រាំទៀតលែងបានក៏ក្រឡះឲ្យរាងក្រាស់នៅខាងក្រោមវិញ
«បើលោកមិនធ្វើទុកឲ្យខ្ញុំ» 🥹 ក្លាហានពេកហើយកូន ប៉ុន្តែមកពីគេធ្វើបាបពេក ធ្វើបាបដោយប្រើឲ្យធ្វើការងារហើយ មកធ្វើបាបរឿងលើគ្រែទៀត អ្នកណាទ្រាំបាន
«អឹស! ពូកែមែន...» នាយធ្លោយមាត់សរសើរពីក្មេងដែលហ៊ានរែងចង្កេះយ៉ាងជំនាញជាមួយដៃតូចៗសង្កត់លើសាច់ទ្រូងសុទ្ធតែសាច់ដុំរបស់នាយចចកពេញៗដៃ
«យើងមិនទ្រាំទៀតទេ អឹស...» ការពិតខ្លួនឯងស្ទើរតែស្ទះស្លាប់ហើយតែចង់ធ្វើបាបគេ ឥលូវពិបាកវេទនាក្នុងខ្លួនដោយខ្លួនឯង ទើបចាប់ចង្កេះតូចឲ្យនៅនឹងនរហើយស៊ក បញ្ចូលដំបងសាច់យឺតៗ មុខម្នាក់ៗឡើង
ក្រហមសឹងស្រស់ឈាម
«ឈឺ...ហ្ហឹក តែ!អ្ហឹស..អ្ហឹក» ថេយ៍ក្ដាប់ខ្ញាំស្មារាងក្រាស់ទប់ទល់ភាពឈឺចាប់ តែក៏ដោយសារហ្វេរ៉ូម៉ូនធ្វើឲ្យអារម្មណ៍រាងតូចហោះហើរ ទោះឈឺចាប់ក៏ប្រាប់ថាមិនឲ្យបញ្ឈប់កណ្ដាលទីដែរ
«អ្ហា៎...បិសាចតូច សឺតត...» នាយទទួលស្គាល់ថាមានក្ដីសុខទោះជាផ្លូវទៅរកឋានសួគ៌រាងពិបាកបន្តិចមែន ដៃធំក្រាស់ចាប់ច្របាច់សាច់ចង្កេះជួយដោលសម្រុកពីក្រោមឥតអាក់ កាយតូចរលាក់ដូចជិះរទេះសេះទៅលេងវិមានវិញ
«អ្ហឹសស...អឹមម» បបូរមាត់ស្អាតត្រូវបាន ថែលថើបបឺតជញ្ជក់ដួសដងយកជាតិផ្អែមនៃរសស្នេហ៍ មួយសន្ទុះធំដោយសារតែធុញថប់នឹងភាពយឺតយ៉ាវរបស់រាងតូច នាយចចកក៏ក្រឡះឲ្យថេយ៍មកនៅក្រោមទ្រូងខ្លួនវិញ ចលនាសម្រុកក៏បន្តទៀតឥតឈប់ឈរស្រូបទាញយកក្ដីសុខស្រួលរកថាមិនត្រូវ សម្លេងតន្ត្រីក្ដីស្នេហ៍ដែលឆេះឈួលឡើងក្នុងពេលយ៉ាងយូរម៉ោងនេះ ម្នាក់ៗបែកញើសតាមជើងសក់រៀងៗខ្លួន ពី1ទឹកចូល1ទឹក រហូតដល់រាងតូចលើកទង់ជ័យស សុំចុះចាញ់តែម្ដង
«អ្ហាស៎...បានហើយ ហត់...ណាស់»
«នៅទេ យើងកំពុងតែស្រួលឲ្យឈប់បាន យ៉ាងមិច អឹសស...» មាត់តវ៉ារីឯចលនានៅតែញាប់ឡើងៗរកតែគ្នាដកដង្ហើមស្ទើរតែមិនទាន់នោះទេ
«លោកកុំ អ្អា៎សស...!» ក្រោយពេលដែលសំណើមស្នេហ៍បានបញ្ចូលរួចរាល់ រាងក្រាស់ក៏ប្រាស់ខ្លួនទៅម្ខាងដេកត្រដាងដៃដកដង្ហើមស្រូបខ្យល់ចូលពោះយឺតៗ ណាមួយមុននេះប្រើកម្លាំងច្រើនម៉ោងពេក
រាងតូចប្រែខ្លួនដេកផ្អៀងអោបដៃ រាងកាយ អាក្រាតមានសុទ្ធតែស្នាមធ្មេញ និងស្នាមជាំមើលហើយដឹងថាត្រូវគេស្រូបយកកម្លាំងអស់រលីងពីខ្លួនហើយ
«ហ្ហឹក...» 🥹 សម្លេងយំខ្សឹកខ្សួលតិចៗ
«ហ្វេរ៉ូម៉ូននៅតែខ្លាំងដដែល តើយើងគួរតែ បន្តទៀតដែរទេ?» ជុងហ្គុក
«បានហើយ...ខ្ញុំខ្លាចមានកូន...» 😭 ហួសពេលដែលត្រូវខ្លាចហើយបិសាចតូច
«យើងមិនបានការពារទេ» ជុងហ្គុកញីសក់ខ្លួនឯង ចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ថាជ្រុលខ្លួន ពេលដែលហ្វេរ៉ូម៉ូនបានបាត់ទៅម្ដងបន្តិចៗ បន្សល់ឲ្យអ្នកទាំង2 នូវអារម្មណ៍សោកស្ដាយរៀងៗខ្លួន
«ខ្ញុំអាចទៅវីលស្ទេយ៍វិញបានទេ? អ្ហឹក ខ្ញុំមិនចង់ឲ្យពេលមានហ៊ីតហើយមិនអាចទប់អារម្មណ៍ខ្លួនឯងបានទៀត» 🥺 ថេយ៉ុង
«យើងនឹង...!»
«មិនបាច់ទទួលខុសត្រូវអ្វីទេ ខ្ញុំដឹងថាមកពីហ្វេរ៉ូម៉ូនទើបលោកធ្វើបែបនេះ» រាងតូចទាញខោអាវមកស្លៀកវិញយ៉ាងស្ងៀម
ស្ងាត់ ប៉ុន្តែកំពុងតែភ័យខ្លួនខ្លាំងមែនទែនហើយ ខ្លាចថាខ្លួននឹងជ្រុលជ្រួសលើកនេះ ធ្វើឲ្យវីលស្ទេយ៍បាក់មុខកាន់តែខ្លាំងបន្ថែម
បិទលេវអាវហើយរួចរាល់ ច្រវ៉ាក់ជើងក៏ត្រូវបានគេដោះចេញ ប៉ុន្តែរឿងអនុញ្ញាតឲ្យទៅវិញដោយងាយស្រួលដូចជាគ្មានសង្ឃឹមទេ
«នៅទីនេះហើយ» គេមិននិយាយថាយល់ព្រមទេ គ្មានសញ្ញាថាអាចត្រលប់ទៅធ្វើជាអ្នកប្រុសតូចទៀតឡើយ គេបានខាំត្រង់ក បង្ហាញភាពជាម្ចាស់លើរាងតូចរួចរាល់
បែបនេះមិនថាទៅដល់ទីណា Omega តូច ម្នាក់នេះនៅតែជាកម្មសិទ្ធរបស់គេដដែល
«ហ្ហឹកៗ...បងយ៉ុន មកជួយខ្ញុំផង» សម្លេងយំខ្សឹកខ្សួលបន្លឺតិចៗក្នុងបន្ទប់ឃុំឃាំង មិនដឹងពេលណាគេព្រមឲ្យទៅវិញនោះទេ បងប្រុសក៏ក្រមកជួយទៀត ។
______
ក្លឹបកំសាន្តដែលយូរីបានជួបយ៉ុនហ្គីកាលពីថ្ងៃមុន ពេលនេះនៅតែមានមនុស្សអ៊ូអរ ដដែល ព្រោះអ្នកមានអំណាចបានមករកស៊ីចូលហ៊ុនជាមួយមិត្តរបស់យ៉ុនហ្គីដូចទៅនឹងអ្វីដែលយ៉ុនហ្គីបានគ្រោងទុក អាចថានាយទាក់ទងនាងត្រូវផ្លូវហើយ
«ហើយឯងមកអង្គុយផឹកអីនៅទីនេះ មិនទៅជួយប្អូនឯងទេ?» មិត្តម្ចាស់ក្លឹប
«យើងដឹងហើយ យប់នេះជាយប់ពេញបូរមី បិសាចរបស់យើងមានកម្លាំងខ្លាំង ហើយពួកចចកនឹងប្រែជាសត្វចចកគ្រប់គ្នា យើង នឹងទៅជួយប្អូនរបស់យើង» យ៉ុនហ្គី
«ចង់នាំបបរិវារទៅច្រើនប៉ុណ្ណាប្រាប់យើងបាន យើងឲ្យបរិវារខាងយើងទៅជាមួយឯងខ្លះ» មិត្តគេលើកដៃប៉ះស្មាយកចិត្ត
«មិនបាច់ទេ យើងឲ្យជេកយ៉ុងទៅស៊ើបហើយ យប់នេះពួកវានឹងមិនចេញទៅខាងក្រៅទេ វាជាឱកាស» យ៉ុនហ្គីភ្នែកឡើង ក្រហមជាថ្មី ឱកាសល្អទៅជួយប្អូនឬឱកាស ល្អទៅលូកលាន់នាងចចកទៀត? បើមិនឆាប់ទៅទេ ប្រាកដជាត្រូវគេធ្វើបាបគ្មានលាស់ថ្ងៃទេលោកបងបិសាចអើយ
............
ថេយ៉ុងឈររ៉េរានៅមាត់ទ្វារ លឺថាយប់នេះពេញបូរមី គ្រប់គ្នានឹងក្លាយជាសត្វចចក ហើយថេយ៉ុងក៏មានកម្លាំងខ្លាំងដែរ តែចម្លែកត្រង់ថាតាំងពីមានអ្វីៗជាមួយចចក នោះហើយខ្លួនប្រែជាទន់ខ្សោយដូចស្រីធម្មតា ដល់ថ្នាក់បើកទ្វារមានសោរធម្មតាៗ ប៉ុណ្ណឹងមិនបាន ពិតជាគួរឲ្យខឹងមែន
គ្រឹកក..គ្រឹបប...!!
«ហ្ហើស...!» ថេយ៍ភ័យខ្លាចបន្ទាប់ពីគិតថាសម្លេងចាក់សោរនេះជារបស់ជុងហ្គុក
«ថេយ៉ុង ឆាប់ចេញមក» ជីមីនជាអ្នកចាក់ សោរដើម្បីដោះលែងថេយ៉ុងសោះ ទាន់ស្ងាត់ពួកចចកអស់ ហើយជុងហ្គុកក៏មិនទាន់មកដល់វិមានវិញដែរ ជីមីនក៏លួចយកសោរ មកចាក់ដើម្បីដោះលែងប្អូនសត្រូវឲ្យ
ត្រលប់ទៅវិមានវិញ
«ជីមីន ឯងមិនខ្លាចបងប្រុសឯងខឹងទេ?» រាងតូចចង់ចេញទៅវិញណាស់ ប៉ុន្តែខ្លាចក្រែងខ្លួននាំទុក្ខឲ្យជីមីន
«កុំបារម្ភ បងប្រុសមិនធ្វើអីខ្ញុំទេ មក! ចេញតាមនេះមក» ជីមីនកាន់ដៃរបស់ថេយ៉ុងជាប់ គេគ្រប់គ្នាបានក្លាយជាចចកហើយ លើកលែងតែជីមីននិងជុងហ្គុកដែលប្រែ កាយបានតាមចិត្ត នឹកឃើញថាឱកាសជួយថេយ៉ុងមានតែយប់នេះទេ
«អរគុណឯងហើយជីមីន» ថេយ៉ុង
«នេះថ្នាំរបស់ឯង កាលពីថ្ងៃឲ្យឯងមិនទាន់ ពេលខ្ញុំមកវិញតើឯងទៅណា?» ជីមីន
«គឺ! ខ្ញុំ...» ថេយ៉ុងទាញកអាវឡើងបន្ថែម ខ្លាចស្នាម Mark នៅលើ.ករបស់ខ្លួនត្រូវជីមីនបានឃើញ មាត់ក៏គាំងរកនឹងតបលែង រួចដូចគ្នា
«មិនឆ្លើយក៏មិនអីដែរ ឆាប់ចេញទៅតាមផ្លូវ នេះទៅ» ជីមីនរុញឲ្យថេយ៉ុងចេញទៅតាម ទ្វារក្រោយជាទ្វារដែលមិនសូវមានអ្នកណាដឹងច្រើននោះទេ
រវល់តែងាកក្រោយមកលើកដៃលាជីមីន ស្រាប់តែមានចចកខ្មៅមួយក្បាលហក់មកសង្គ្រប់ថេយ៉ុងដួលលើដីមួយទំហឹង ចំនែកជីមីនបើកភ្នែកធំៗនឹកស្មានមិនដល់ថាចចកមកពីណាមិនដឹងមកសង្គ្រប់ថេយ៍ ទាំងកម្រោល រាងតូចក៏ប្រែជាចចក.សចូលទៅជួយប្រយុទ្ធជាមួយចចកខ្មៅដែលវាយប្រហារថេយ៉ុង ខាំគ្រវាស់ចចកខ្មៅមួយនោះខ្ទាតទៅម្ខាង តែវានៅតែគ្រហឹមមិនព្រមរត់ឬចុះចាញ់ឡើយ មើលទៅវាចង់សម្លាប់ទាំងជីមីនទៀតផង
«អ្ហាស...អូយ វាជាចចកមកពីខាងណា?» ថេយ៉ុងឆ្ងល់ខ្លាំងដោយសារឃើញវាបង្ហាញថាសូម្បីតែជីមីនក៏វាមិនលើកលែងឲ្យដែរ ចចក.សគ្រហឹមបង្ហាញថាគេនឹងប្រយុទ្ធជាមួយចចកខ្មៅមួយនេះឲ្យបាន
តើវាអាចជាចចកដែលគេបញ្ជារមកដូចកាលពីមុនទេ? ហើយជីមីននិងថេយ៉ុងអាចមានគ្រោះថ្នាក់ដែរឬយ៉ាងណា? នៅពេលដែលចចកខ្មៅជាបងនិងបិសាចជាអ្នកដឹកនាំក៏មិនទាន់មកដល់ទៀតនោះ?

To be continue.....
លីលី វីស្ទែន 🌸