🥀 អ្នកប្រមាញ់ 🔥

ភាគទី : 39 » [ យកមួយទៀតល្អទេ? ]
TaeKook Yoonmin
_____________
ជីមីនកំពុងតែលង់លក់នឹងស្នាមថើបបែប ពង្វក់ស្មារតីរបស់បុរសសង្ហាតែមាត់ដាច ប៉ិនលួងតែពេលត្រូវការខ្លួនប្រាណនាង ចចក Omega ប៉ុណ្ណោះ ដឹងស្រាប់ហើយ Alpha 2នាក់ហ្នឹងចរឹកមិនសូវខុសគ្នាសោះ ដៃរវាមដូចមឹកប្រឹងស្ទាបច្របាច់សាច់ទន់ៗ បង្អូសចុះឡើងមិនឈប់បង្ករជាភាព ស្រើបស្រាលហួសស្មានដល់រាងកាយតូចឡើងកម្ដៅដោយមិនដឹងខ្លួនសោះ
«អ្ហើស...! កុំអី...» ទើបតែនឹកឃើញឬយ៉ាងណា ជីមីនក៏ស្រាប់ដៃបញ្ឈប់ដៃមឹករបស់គេមិនឲ្យរវើករវាមបន្តទៀតកាន់តែបានដៃហើយបើគេមិនហាមនោះ
«យកមួយទៀតល្អទេ?» នាយមិនខ្វល់នឹងការហាមប្រាមបែរជាសួរបកទៅកាន់ចចកតូចវិញថាយកមួយទៀតឬអត់? ដូចដែលនាយធ្លាប់និយាយថានាយនឹងជីមីនគឺអាច មានលើកទី2តើ
«អត់ទេ...លែងមើស!»
«លែងយ៉ាងមិច...ងាយឯណាបានចេញមកស្ងាត់ៗបែបនេះ ឱកាសមិនមែនចេះតែមានគ្រប់ពេលទេ» មែនតើ ត្រូវតែចេះក្ដាប់ឱកាសឲ្យជាប់ទើបជារឿងប្រសើរ ប្រសើរតែខ្លួនឯងហ្នឹង ចំនេញលើកនេះកុំឲ្យតែមកធ្វើហីមិនទទួលខុសត្រូវលើគេទៅបានហើយលោកបងបិសាចមុខស
«មាត់និយាយថាមកជួយ តែចិត្តវិញទាមទារតែគុណស្រ័យរហូត» ជីមីននៅតែរើបម្រាស់មិនចង់ឲ្យគេធ្វើអ្វីលើសៗលើខ្លួនបាន មិនមែនថាមិនចង់នៅក្បែរគេទេ តែខ្លួនខ្លាចថានឹងត្រូវពិបាកចិត្តម្ដងទៀត
«គុណស្រ័យក៏ទារ ភាពជាម្ចាស់លើរាងកាយក៏ទារ ទារទាំងអស់ហ្នឹង» យ៉ុនហ្គី
ស្ដាប់មិនចូលត្រចៀករឿងគេមិនព្រមព្រៀងទេ សំខាន់នាយពិតជាទាក់ចិត្តនឹងក្លិនកាយក្រអូបៗសាច់ទន់ៗរលោងសឹងតែស្រមោចវារជ្រុះនេះខ្លាំងមែន
«អត់ទេ...អ្អា៎...!!» ចចកតូចត្រូវបិសាចអូសទៅឆីហើយពេលនេះ ទោះអូសជើងមិនព្រមយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏បានត្រឹមតែស្រែកស្អកកឥតអំពើហ្នឹង បើទីនេះជាព្រៃ ដែលសំខាន់វាឆ្ងាយពីវិមានទៀត
..................
«ឈូស៊ីនឃើញជីមីនទេ? យើងចង់ឲ្យគេធ្វើរឿងមួយនៅថ្ងៃស្អែក តែទៅរកដល់បន្ទប់មិនជួបសោះ» ជុងហ្គុកដើរតាំងៗមកដល់ជិតជំនិតហើយក៏សួរនាំ មុខមាំខឹងប្អូនផងក៏មិនដឹង ក្នុងចិត្តប្រហែលលួចម៉ៃថា គេទៅជួបនាយបិសាចនោះទៀតហើយ
«មុនហ្នឹងបន្តិចឃើញគាត់ឈរនៅត្រង់នោះតើ ខ្ញុំរវល់តែដើរល្បាតមកវិញក៏បាត់គាត់ ប៉ុន្តែស្មានថាគាត់ចូលសម្រាកហើយ» ឈូស៊ីនក៏បានឃើញជីមីនមុននោះឈរមើលមុខជុងហ្គុកពីចម្ងាយដែរ មិចក៏សុខៗ បាត់ទៅហើយ?
«ចេញទៅតាមរកគេជាមួយយើង» នាយចចកកំពុងតែបារម្ភ 2ផ្លូវ ទី1ក្រែងតែគ្នីគ្នា លោកមេដៀ ហើយទី2 ក្រែងតែត្រូវនាយបិសាចចាប់ទៅទៀតនោះទេ
«បាទអ្នកដឹកនាំ» ឈូស៊ីនយកអាវុធទៅតាមខ្លួននិងដើរតាមពីក្រោយជុងហ្គុក យ៉ាងប្រញាប់ប្រញាល់
.............
មិនទៅណាឆ្ងាយពីកន្លែងនោះទេ គ្រាន់តែកំបាំងផ្លូវនិងមានព្រៃក្រាស់ កាយមាំអោប ក្រសោបរាងតូចឲ្យទប់លំនឹងការសម្រុកពីខាងក្រោយពេលសង្គ្រាមស្នេហ៍រវាងនាយ Alpha និង Omega ចាប់ផ្ដើមឡើងរាងយូរគួរសមដែរ ណាមួយចចកតូចពិតជាហត់នឿយនឹងការទប់កម្លាំងរបស់បិសាចមុខសដែលគិតតែស្រូបទាញក្ដីសុខរកតែសម្រាកបន្តិចមិនបានសោះ
«អ្ហា៎សស...បានហើយ» ដៃតូចខ្ញាំដើមឈើដែលខ្លួនកំពុងទប់លំនឹងស្ទើរតែបាក់ក្រចកហើយ
«អឹសស...នៅទេ សឺតត យើងកំពុងស្រួល ចចកតូច អ្ហឹស...!» ធ្វើមិចគេនឹងស្ដាប់បានទៅបើរាងតូចរួបរឹតនាយសុខស្រួលដូចកាលលើកដំបូងយ៉ាងអញ្ចឹង នាយពិតជាងប់ងល់នឹងក្មេងខ្លួនស្ដើងម្នាក់នេះណាស់
«អ្ហឹស...អា៎សស...»
«ក្រអូបណាស់ ចចកតូច សឺតត...» អស់ពីសម្រុកខាងក្រោយ នាយក្រាស់ក៏ចាប់បង្វែរកាយទន់ល្អូកឲ្យបែរមកថើបផ្ដោះផ្ដង គ្នាម្ដងទៀត ពង្វង់ឲ្យក្មេងតូចវក់វង្វេងតាម
ចង្វាក់ស្នេហ៍ដែលនាយជាអ្នកដឹកនាំផ្លូវមុនរហូត ទោះចង់ឈប់ក៏មានកូនចិត្តមួយប្រាប់ថាចង់បន្តដែរ
«អឹមម អ្ហឹស...តិចៗយ៉ុនហ្គី អ្ហឹក» ជីមីន 🥹
«តិចលែងកើតហើយបេប៊ី...» តាំងពីដើមមកគេដែលចេះថ្នមពីពេលណា ថ្នមតែសម្ដី តែអ្វីផ្សេងមិនដែលថ្នមឡើយ
កំពុងតែសប្បាយនឹងឋានស្នេហ៍ឆេះក្ដៅតែ 2នាក់ស្ងាត់ៗសម្លេងស្រែកហៅខ្លាំងៗបែបខឹងសម្បារបន្លឺឡើងកាន់តែកៀកនឹងកន្លែងដែលពួកគេកំពុងបង្កើតសង្រ្គាម
«អ្ហឹមមអឹមមម បងប្រុសខ្ញុំមក អា៎សស»
«ហ្ហើយ!» នាយបិសាចបង្វែរទាញអាវមកគ្របបាំងរាងកាយអ្នកទាំង2 បាំងនឹងដើមឈើគុម្ពព្រៃ ទោះឆ្ងាយផ្លូវបន្តិច តែសម្រឹបជើងដើរកាត់គឺនៅតែឈឺច្បាស់ដដែល
ហ្ហើយ...បងគេមកដាច់ចង្វាក់អស់រលីងហើយពូបិសាចហ្ហា៎...លួចមាន់លួចទាគេទាន់វាគ្រាន់ទេ តែលួចនាងចចកស នេះតែបងគេទាន់អិតិមិនខានឡើយ 🤭
យ៉ុនហ្គីលើកដៃបិទខ្ទប់មាត់របស់រាងតូចមិន ឲ្យលឺសម្លេងចេញទៅក្រៅឲ្យពួកគេដើរទៅឲ្យផុត ហ្នឹងហើយមិនទៅរកកន្លែងឲ្យត្រឹមត្រូវទេ 🌚
«បានហើយ...» ជីមីននិយាយខ្សាវៗ
«នៅទេ...សឺត» មួយខ្សឺតលើថ្ងាស់តូច នាយបិសាចក៏បន្តសង្គ្រាមស្នេហ៍បន្តទៀត គ្រាន់តែដឹងថាពួកគេដើរទៅផុតបាត់ មិនឲ្យខាតទេ នាយបានប្រាប់ហើយថានឹងតាមយកមួយទៀតនោះអី
______
#ផ្ទះលោកមេដៀ
ចចកខ្មៅដែលមុននេះទើបតែមកដល់ផ្ទះលោកមេដៀក៏បានមកផ្ដល់ដំណឹងដែលខ្លួន ទៅបន្លំសម្លេងរបស់អ៊ូវុនហើយហៅឲ្យជីមីនដើរតាមខ្លួនទៅម្ដុំជ្រោះជ្រៅ ការពិតគ្មានខ្មៅឯណាក្រៅពីខ្មោចក្នុងចិត្តលោកមេដៀដែលប៉ុនប៉ងចង់សម្លាប់ជីមីនទេ
«មិចក៏វាចេះតែរួចខ្លួនអញ្ចឹង?» លោកមេដៀទះតុផាំង ខឹងចិត្តដែលផែនការមិនដែលសម្រេចសោះ លើកណាក៏ជីមីនរួចខ្លួនដែរ
«មានគេមកជួយទាន់ វាមើលទៅមិនដូចជាក្រុមចចកយើងទេ» ចចកដែលបន្លំខ្លួននេះ មិនមែនជាអម្បូរចចកដែលធ្លាប់នៅជាមួយលោកមេដៀពីមុនមកទេ
«អ្នកណា?»
«ការស្លៀកពាក់ដូចជាខាងវីលស្ទេយ៍»
«អាបិសាចយ៉ុនហ្គីវីលស្ទេយ៍?! វាជាអ្នកសម្លាប់កូនប្រុសរបស់យើង» រំលឹកលើកណាក៏លោកសឹងតែហោះទៅសម្លាប់គេ កា/ប់គេជាកង់ៗដែរ លោកត្រូវបាត់បង់
កូនប្រុសជាទីស្រលាញ់ទៅភ្លាមៗ វាមកពីយ៉ុនហ្គីទាំងអស់
«ក្រែងបិសាចនិងចចកមិនត្រូវគ្នាស្រាប់ហើយតើ» ចចកខ្មៅ
«អ៊ូវុនប្រាប់ថាវាស្រលាញ់ចចកស1ក្បាលនោះខ្លាំង អញ្ចឹងហើយទើបយប់នោះវាមកសងសឹកដល់ទីនេះ» លោកដើរទៅឈរនៅជិតបង្អួចនិងក្ដាប់បន្តោងក្នុងដៃយ៉ាងណែន មិនថាជីមីនឬយ៉ុនហ្គីទេ អ្នកដែលត្រូវត្រួសត្រាយផ្លូវមានច្រើននាក់ណាស់ដែលទើសទែង
«អញ្ចឹងមានន័យថាប្អូនប្រុសអ្នកដឹកនាំមានទំនាក់ទំនងជាមួយសត្រូវ?»
«យើងនឹងប្រើប្រាស់រឿងនេះដើម្បីបង្ខំអ្នក ដឹកនាំស្ទេលឡា យើងមិនជឿថាវាជួយ ការពារប្អូនវាពេលដែលប្អូនវាធ្វើខុសនឹងអម្បូរខ្លួនឯងទេ» ចង់បង្ខំរបៀបមិច? បើសូម្បីតែអ្នកដឹកនាំខ្លួនឯងក៏ទាក់ទងនាងបិសាច Omega របស់វីលស្ទេយ៍ដែរហ្នឹង

«លោកមេដៀ! បើកទ្វារ» តុក...!តុក!
សម្លេងគោះទ្វារខាងមុខបន្លឺឡើង ក្រោយពេលដែលជុងហ្គុកនិងកូនចៅបានតាមរកជីមីន ហើយដើរមកដល់ផ្ទះរបស់លោកទាំង យប់អាធ្រាត លឺដូច្នេះលោកក៏ប្រញាប់ឲ្យចចកមិញនេះលាក់ខ្លួនសិន
ជុងហ្គុកបានចូលមកក្នុងផ្ទះជាមួយនឹងឈូស៊ីនដែលជាជំនិតផ្ទាល់ ម្នាក់ៗកែវភ្នែកដូចជាកំពុងរកអ្នកណាម្នាក់ ឥលូវនេះមិនទុក ចិត្តអម្បូរចចកគ្នាឯងទាល់តែសោះ
«នៅទីនេះជាតំបន់ដែលលោកគ្រប់គ្រង តើលោកមានឃើញជីមីនឆ្លងកាត់តំបន់នេះដែរទេ?» ជុងហ្គុក
«ពូដូចជាមិនឃើញគេទេ គេចូលចិត្តដើរ លេងច្រើន កាលអ៊ូវុននៅរស់ គេឧស្សាហ៍នាំកូនប្រុសពូចេញទៅដើរលេងខាងក្រៅឆ្ងាយៗណាស់» និយាយភ្លាមក៏លើកឡើងថាជីមីនជាអ្នកនាំអ៊ូវុនចេញដើររហូតទៅវិញ ការពិតអ៊ូវុនគេពេញចិត្តដោយខ្លួនឯងហើយគេក៏មិនដែលមានអារម្មណ៍ថាជីមីនអូស ទាញគេដែរ វាជាការស្ម័គ្រចិត្តតាមការពារតែប៉ុណ្ណោះ
«រឿងដែលអ៊ូវុននិងជីមីនឧស្សាហ៍ទៅដើរ លេងក៏មិនអាចបន្ទោសលើជីមីនតែម្ខាងដែរ កូនប្រុសលោកពូគេមិនមែនក្មេងទេ ខ្ញុំគិតថាមិនមានអ្នកណាអូសទាញអ្នកណាបានទេ បើម្ចាស់ខ្លួនមិនចង់ទៅ» ជុងហ្គុក នៅតែព្យាយាមនិយាយការពារប្អូនពីការ និយាយមើលងាយរបស់លោកមេដៀ ធ្វើដូចជាកូនរបស់គាត់ជាក្មេងដែលគេងាយ ស្រួលអូសទាញណាស់អញ្ចឹង
«ក្មួយចង់ថាអ៊ូវុនជាអ្នកខុសហ្អេះ?»
«គ្មានអ្នកណាខុសទេពេលនេះ យើងឈប់យកអ្នកស្លាប់មកធ្វើប្រធានបទទៀតទៅ ពេលនេះជីមីនបាត់ពីវិមាន សង្ឃឹមថាមិនមានអ្វីពាក់ព័ន្ធនឹងចចកគ្នាឯងទៅចុះ» មកលើកនេះនិយាយត្រង់បន្តិចហើយ តែវាចាក់ដោតដោយសារតែវាជាការពិត លោកប្រើប្រាស់ចចកដែលមានសម្លេង ស្រដៀងអ៊ូវុន មកទាក់ទាញចិត្តជីមីន ដំបូងឡើយខំគិតថាព្រលឹងអ៊ូវុនតាមជីមីន តែគ្រប់យ៉ាងជាការរៀបចំរបស់លោកមេដៀ
«ហ្ហើស! មានរឿងអ្វីត្រូវមកពាក់ព័ន្ធនឹងចចកគ្នាឯង? គួរតែដាក់បន្ទុកលើពួកសត្រូវ វីលស្ទេយ៍ ឬមួយ...ក្មួយមានទំនាក់ទំនងអ្វីជាមួយពួកវា ទើបបង្វែរការគិតមកស្អប់ចចកគ្នាឯងវិញ?» ដាក់ទៅដាក់មកចំៗម្លេះលើក នេះ លោកមេដៀលែងទប់មាត់ ឯជុងហ្គុកក៏និយាយត្រង់ៗដាក់បន្ទុកឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមករៀងៗខ្លួន ទាំងនេះមិនចាំបាច់ស្មានឡើយថាអ្នកទាំង2 គុំគួនគ្នាប៉ុណ្ណា នៅមុខគេឯងពូក្មួយៗ តែក្នុងរបាំងមុខសើចស្រស់ដាក់គ្នានេះនៅតែថ្ងៃធ្វើសង្គ្រាមជាមួយចចកគ្នាឯងនោះទេ ។

To be continue......
លីលី វីស្ទែន 🌸