"ගුම්මෝනිම් මගේ සුදු මැණික.."
අනුදිත දත කට මැදගෙන පහළ තට්ටුවට ආපු ගමන් මුලින්ම කළේ kitchen එකේ හිටිය අම්මව හොයාගෙන ගිහින් තුරුල් වෙච්ච එක. ඇයි ඉතින් දැන් යාළු කරගන්නත් එපැයි. සාහිතව shape කරගන්නවා තරම් ලේසි නෑ හැබැයි පවිත්‍රාව යාළුකරගන්න එක..
"යනවා යන්න එහාට. එන්න එපා මගෙ ළඟට.."
"හදාගත්ත පැළ දාලා මං කොහෙ යන්නද මැණික.. අනික මේ ඔයාව දාලා මම යන්න..No.. Never.. කීයටවත් නෑ හරී ?"
පපුවටත් අත තියාගෙන නාට්‍යානුසාරයෙන්ම එහෙම කියපු අනුදිත ආයෙම පාරක් අත් දෙකටම පවිත්‍රාව හිර කරගෙන උරහිසට මූණ තියාගත්තා..
"අනේ මේ චූටි.. යනවා යන්න. ඔය බටර්වලට අහුවෙන්නෑ මම දැන්.. අප්පයි පුතයි දෙන්නම එකයි.. හිතුවක්කාරකම් වල ඉවරයක් නෑ.."
"අයියෝ අම්මා.. Sorry අනේ ඉතිං.."
"ඔයා ඕක ගිය අවුරුද්දෙත් ඔහොම්ම කිව්වා චූටි පුතා... ඕවාගෙන් වැඩක් නෑ.. අනේ ඇත්තමයි මටනම් වැඩක්ම නෑ ආයෙ.. තාත්තලා පුතාලා ඕන එකක් කරගන්න එකයි තියෙන්නෙ.."
"උඹ හින්දා මේ කොහෙවත් ඉන්න මමත් බැනුම් අහගන්නවා බන්.. බලපන්.. "
Kitchen එකේ සිද්ධවෙන අම්මගෙයි පුතාගෙයි කෝළම දිහා බලාගෙන ආපු සාහිත වතුර වීදුරුවක් අතට අරගෙන ඇස් යටින් අනුදිත දිහා බලලා ටිකක් රවලාම ආයෙ living room එක දිහාට ගියා..
තනියෙන් බැනුම් අහන එකේ කිසි සදාචාර සම්පන්න ගතියක් නෑ.. හා නැද්ද..!! කොල්ලො දෙන්නෙක් ගෙදර ඉද්දි හරිනම් බැනුම් වුණත් දෙකට බෙදිලා ලැබෙන්න ඕනෙ.. එහෙම හිතපු අනුදිත අම්මගෙ කරේ එල්ළීගෙනම kitchen එකේ දොරෙන් පේන සාලෙ දිහාට බෙල්ල දික් කළා.. ආහ් අර ඉන්නෙ තාත්තා කොල්ලා phone එකට කොට කොට.. වතුර වීදුරුවත් අතේ..අම්මත් මෙතන මැල්ලුමකට කොළ කප කප ඉන්නෙ.. ඒ පැත්ත බලලා ආයෙත් මේ පැත්ත බලලා කට කොණකට හිනාවක් ගත්ත අනුදිත ලොකු හුස්මකුත් ගත්තා.. පොඩි බොරුවක් කිව්වා කියලා අපායෙ යනවද.. නෑනෙ නෑනෙ... එහෙම යන්න වුණොත් යමපල්ලා එක්කත් බෝතලයක් ගහලා ශේප් එකක් දාගන්න විදිය අනුදිත දන්නවා..ඒ හින්දම,
YOU ARE READING
Wrong Number !! | වැරදි අංකයක් !! ⏱️
Non-Fictionමට කල්ප කාලාන්තරයක් ඔයා නමින් බලාගෙන ඉන්නවා කියලා අනිත් හැමෝම කරනවා වගේ දිවුරන්න නම් බැරිවෙයි.. මොකද මම එහෙම හිතපු කිසි කාලෙක ජීවිතේ එච්චර සුමට විදියට නතර වෙලා තිබ්බෙ නෑ.. ඒත් ඔයා නමට මගෙ හිත බරවෙලා තියෙන මේ කාල වකවානුව ඇතුළෙ, බැරිද අනිත් ඔක්කොම ඔහො...
