14 වෙනි පරිච්ඡේදය ⌛️

691 68 30
                                    

"තේජ..."

"තේජ... "

"තේජ...."

කේෂුගෙ කටින් තේජගෙ නම පිටවුණු තුන්වෙනි පාර මේ.. දැන් ඇවිල්ලත් විනාඩි 5 කටත් වඩා ගෙවිලා ගිහින් තියෙද්දිත් තේජ නෙවෙයි ආයෙමත් ඇස් ඇරියෙ.. හැබැයි එහෙමයි කියලා කේශුට මෙතනින් යන්න උවමනාවකුත් නෑ.. ඒක තේරුණු නිසා බැරිම තැන තේජ ආයෙමත් ලොකු හුස්මක් අරන් ඇස් දෙක ඇරියා..

"මෙතනින් යමන් කේශු... දැන් අරුන් දෙන්නා එනවා..."

"යන්න කලින් මට උඹත් එක්ක කතා කරන්න ඕනෙ තේජ..."

"උඹයි මායි මොනවා කියලා කතා කරන්නද බන්.. දැන් මෙතනින් යමන්.."

තවමත් තමන්ගෙ දකුණු පැත්තෙන් හිටගෙන ඇඳ ළඟට වෙලා ඉන්න කේශු දිහාට ඇස් හරවන්නැතුව තේජ කිව්වෙ අනිත් පැත්ත බලාගෙනමයි.. මීට පැය ගාණකට කලින් තමන්ගෙ ඇස් ඉස්සරහා දැකපු දේවල් ආයෙමත් පෝළිමට ඔළුව ඇතුළෙන් මැවීගෙන එද්දි පපුව රිදෙන්න, ඔළුව පැලෙන්න ආවත් තේජ ඉවසුවා..! මේ දැනුත් පුළුවන් උපරිමේටම ඉවසන්න උත්සාහ කළා..

"මට උඹව බලන්න දියන් තේජ.. මට... මට පිස්සු වගේ.. අනේ මට උඹ හොඳින්ද කියලා බලාගන්න දීලා එක පාරක් මේ පැත්තට හැරියන්. මං ඊටපස්සෙ යන්නම්.."

"මං හොඳින්.. මොකක්හරි හේතුවකට තවම මැරෙන්නැතුව ජීවත් වෙනවා.."

කාමරේ මුල්ලක තියෙන sofa එක දිහාට ඇස් රඳවගෙන තවමත් අනිත් පැත්තට නොහැරි තේජ උත්තර දෙනවා. හරිනම් කරන්න ඕනෙ තමන්ගෙ අම්මා එක්ක කාමරේක ලැගගෙන ඉඳලා අත් දෙකටම අහුවුණු එකාට බිම දාගෙන ගහලා එළියට ඇදලා දාන එක හරි, වෙච්ච සිද්ධිය තාත්තට කියලා කේශුගෙ පවුල පිටින්ම විනාස කරලා දාන එක හරි වුණත් එච්චරට දරුණු හිතක් තමන්ට නොලැබිච්ච එක ගැනම මේ වෙලාවෙ තේජට දැනුණෙ මහ කලකිරීමක්..! කේශු කෙසේ වෙතත්, ඒ තමන්ගෙ අම්මා..! කාලෙන් කාලෙට අම්මා ගැන අරහෙන් මෙහෙන් එකේක කතා කණ ගැටුණත්, අද ඒ දේවල් අතටම අහුවුණත් ඒ ඉන්නෙ තමන්ගෙ අම්මා..!! මේ ප්‍රශ්නෙට විසඳුමක් තියෙයිද, පැහැදිලි කිරීමක් තියෙයිද, කොහෙන් ඉවර වෙයිද කියලා හිතාගන්න බැරිවෙද්දිත් තේජ කළේ ඈතකට ඇස් රඳවගෙන, මහා බරට පපුවට දැනුන හුස්ම පාරවල් දෙතුන් සැරේකට කඩලා එලියට දාපු එක විතරයි..!

Wrong Number !! | වැරදි අංකයක් !! ⏱️Where stories live. Discover now