Youth , Sweet Love

27

မြင့်မိုရ်မှာ ညက တစ်ညလုံး ဖုန်းတစ်လုံးဖြင့် အလုပ်များ​နေသည်။ ​ဒေါ်နွယ်နွယ်​အောင်နှင့် ​ပြော​နေသည်မို့ ဥဂ္ဂံလည်း ဘာမှမ​မေးဖြစ်​ပေ။ နံနက်မှ ​မေးမည်ဟုသာ ​တွေးပြီး ညဥ့်နက်သည်အထိ စာကြည့်ပြီးမှ အိပ်​ပျော်သွား၏။

​ကျောင်းဖွင့်ရက်မို့ ​ခြောက်နာရီခွဲတွင် အိပ်ရာမှ ထပြီး ​ရေဝင်ချိုးလိုက်သည်။ဥဂ္ဂံ ​ရေချိုးပြီးသည်အထိ မြင့်မိုရ်က အိပ်​​နေတုန်းပင်။ လည်ပင်း​လေး လိမ်​နေသည်မို့ ဇက်နာသွားမည်စိုး၍ ဥဂ္ဂံက မြင့်မိုရ်၏ ​ခေါင်း​လေးကို အသာ​ပွေ့ကာ ​ခေါင်းအုံး​ပေါ် ​​​နေရာတကျ တင်သည်။ ဆတ်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး မြင့်မိုရ်၏ မျက်လုံးနှစ်ဖက်လုံး ပွင့်လာသည်။

" Sorry ... ကိုယ် မင်းကို နှိုးလိုက်မိတာလား။ "

မြင့်မိုရ်က ​စောင်​လေးကို လှပ်ကာ ထထိုင်လိုက်ရင်းမှ ​ပြောသည်။

" ရပါတယ်။ ငါလည်း ထ​​တော့မှာ။ "

မြင့်မိုရ် ခုတင်​ပေါ်မှ ဆင်းပြီးသည်နှင့် နှစ်​ယောက်အတူ ​စောင်​ခေါက်ပြီး ​ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးအား ​​​နေရာတကျ ထား၏။ ပြီး​နောက် ဥဂ္ဂံက ဗီရိုထဲမှ ရှပ်လက်ရှည် အဖြူဘက်သန်းသည့် ပန်း​​ဖျော့​ရောင်နှင့် အနက်နုပ်နုပ် အကွက် ပုဆိုးကို ထုတ်လိုက်သည်။

ဥဂ္ဂံ အင်္ကျီဝတ်​နေသည့်အခါ မြင့်မိုရ်လည်း မျက်နှာသစ်ပြီး ထွက်လာ၏။ မြင့်မိုရ်၏ မျက်နှာ​လေးမှာ မဝံ့မရဲ ဖြစ်​နေဟန်ဖြင့် ဥဂ္ဂံ​ဘေးတွင် ​တောင့်​​တောင့်​လေး လာရပ်သည်။

" ကိုလင်း ... ငါ ​ပြောစရာ ရှိလို့။ "

ဥဂ္ဂံက ရှပ်လက်တို အဖြူဝတ်ပြီး​​နောက် အ​ပေါ်မှ ပန်း​ဖျော့​ရောင် ရှပ်အင်္ကျီလက်ရှည် ထပ်ဝတ်ရင်း နား​​ထောင်​ပေး​နေသည်။ အခြား အိမ်​ထောင်သည်​တွေမှာ အခုလို ​တစ်ခုခု ​တောင်းဆိုစရာရှိလျှင် ​ပြောသည့် အသံချိုချိုမျိုးမှာ ကြည်နူးစရာဆို​သော်ငြား မြင့်မိုရ်ကိုမင်း၏ ယခုအသံဆိုလျှင် ပြသနာ​န​တွေ တန်းစီရှာ​တော့မည့် ကြိုတင် အချက်​ပေးသံဖြစ်သည်။

" ငါ ​နောက်နှစ်ကျရင် အ​ဝေးသင်​ပြောင်းမလို့။ "

အင်္ကျီကြယ်သီးတပ်​နေရင်းမှ ​ဥဂ္ဂံက မြင့်မိုရ်အား ကြည့်သည်။