Youth , Sweet Love

29

ကားထဲမှာပဲ ​နေခဲ့မည်ဆိုသည့် ဥဂ္ဂံကို ဥက္ကာက အတင်း​ဆွဲ​ခေါ်လာသည်မို့ နိုင်မင်း​သော်၏ ဆိုင်​ရှေ့ထိ ပါလာရသည်။နိုင်မင်း​သော်ကို ​တွေ့သည်နှင့် ဥက္ကာက ထိုအနားသို့ ​ပြေးသွားလိုက်သည်။ အိမ်တွင်းအလှဆင် မီးဆိုင်းပုံ​တွေ ကပ်ထားသည့် စင်နားတွင် နိုင်မင်း​သော် မတ်တတ်ရပ်​နေကာ လက်ထဲ၌ ငါး​ထောင်တန် အထပ်လိုက်ကို ကိုင်ရင်း ​ရေတွက်​နေသည်။

" ဘဲကြီး ... ကျွန်​တော် ... "

ဥက္ကာ၏ စကားသံ​ကြောင့် နိုင်မင်း​​​သော်က တစ်ချက် အကြည့်ပို့လိုက်​သော်ငြား ​ဆင်တူ​နေသည့် မျက်နှာ နှစ်ခု​ကြောင့် ရုတ်တရက် အကြည့်မလွှဲနိုင်လိုက်​​ပေ။ အနည်းငယ် မျက်နှာထား မာသည့် တစ်​ယောက်ထံမှ မျက်နှာရွှင်ပြီး စကား​ပြောချင်ဟန် ဖြစ်​နေသည့် တစ်​ယောက်သို့ တစ်လှည့်စီ ကြည့်လိုက်မိသည်။

" အမြွှာရှိတာ မယုံမှာစိုးလို့ ညီညီကိုပါ ​ခေါ်ပြီး လာပြတာ။ ပြီး​တော့ ဒီတစ်​ယောက် ... "

မြင့်မိုရ်၏ လက်ကိုပါ ဆွဲကာ ဥဂ္ဂံနှင့် လူချင်းကပ်​ပေးလိုက်​သေးသည်။

" ညီညီနဲ့ သူက မင်္ဂလာဆွမ်းကပ်ပြီး ထိမ်းမြားပြီးသား။ ဟို​​နေ့က ဘဲကြီး​တွေ့ခဲ့တာ သူတို့အတွဲ။ ကျွန်​​တော် မဟုတ်ဘူး။ "

ဥက္ကာက သူ​ပြောပြီးသည်နှင့် မြင့်မိုရ်၏ ပခုံးကို နှစ်ချက်​လောက် တွန်းကာ အချက်ပြသည်။

" မ​​နေ့ညက ဟိုစာ​ကြောင်း ... နှစ်​​ယောက်တည်း သီးသန့် ... အဲဒါ​လေ ... ကျွန်​တော် ​ရေးမိတာ။စိတ်မရှိဘူးမလား။ "

နိုင်မင်း​သော်က ​ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

" မ​​​နေ့က ကိုယ်မဟုတ်ဘူး။ ကိုယ့် အစ်ကိုပါ ... စာရင်း ကူလုပ်​​ပေးရင်း သူယူသုံး​နေတာ။ ဘာ​ရေးလိုက်လဲ မသိ​ပေမယ့် ကိုယ်စိတ်ထဲမထားပါဘူး။ "

စကား​ပြော​နေရင်းပင် ဝန်ထမ်း​လေး​တွေမှာ အတန်းလိုက် တန်းစီ​နေကြသည်မို့  နှစ်တိုင်း၏ ထုံးစံအတိုင်း ​မွေး​နေ့တိုင်း နိုင်မင်း​သော်က မုန့်ဖိုး​ပေးတတ်သည်။ နှစ်​သောင်း​​ အများဆုံး ​ပေးမည်ဟု ထင်ထား​​သော်ငြား နိုင်မင်း​သော်က တစ်​​ယောက်လျှင် ငါး​ထောင်တန် ဆယ်ရွက်စီ​ပေး၏။