Grace -Yoonmin-

-47-

Merhabalar canlarım, yeni bölüm zamanııı

Oylamayı ve yorumu unutmayın lütfenn, destekleriniz benim için çok önemli 🥺🥰

Keyifli okumalarr

***

47. Bölüm

Sonrası tam bir karmaşaydı, muhabirlerin arasında zorlukla ayrılmış, Pil Do hyung'un ayarladığı büyük arabaya geçmiştik.

Çocuklar Si-Hyuk'un sözleriyle bebeğimi kaybettiğimi düşünüyordu ancak evde gördüklerinde ne tepki vereceklerini merak ediyordum.

Evin önüne gelmemizle güvenlik bölgesinde olan iki koruma yolumuzu kesmiş kimlik kontorlü yapılmasıyla içeri geçmemize müsade etmişlerdi.

Arabanın kapısının açılmasıyla Yoonginin kollarından sıyrılıp araçtan indim. Korumalar baş selamı verdiğinde gülümseyerek etrafa bakındım otoparkı birkaç siyah araba yer edinmişti.

Kaşlarımı çatıp sorguladım, korumaya döndüğümde "Şu araçlar kimin?" Üyeler arabadan inmesiyle yanımda sıralanmışlardı. Jungkook yanımdaki Yoongiyi itekleyip yanı başıma geldi.

Elimi cebime sokup siyah arabaya ilerledim, koruma arkamdan gelerek "Bay Kai ve Bay Minho geldiler efendim." Heyecanla gülümseyip arkama döndüm,  Minho'yu özlemiştim, gerçi yiğenini görmeye gelmiş olması gerekiyordu. Ya da beni sinir etmek için öyle söyleyecekti, küçük huylarından asla vazgeçmeyecekti.

Kırkırdamamı tutamamış dudaklarımın arasından bırakı verdim. Gözlerimi insanlara göre sevimli olacak şekilde açıp "Gerçekten mi ne zaman geldiler."

Belime kolarının sarılmasından sonra omzuma çenesini yaslayan sevgilim sırtımı gögsüne yaslamış kulağıma "Böyle tatlı tatlı gözlerini belertip gülümsersen kıskanmadan duramam güzelim." Demişti. Elimi saçına atarak okşadığımda korumaya bakıp baş selamı verdim. Cevap vermemesi kafiydi, Yoongi çenesini omzumdan çekmiş belimdeki eliyle Namjoon hyunga doğru yönlendirdi.

"Hyung evede Minho ve Jongin varmış sizin için sorun olmaz değil mi?" Namjoon hyung telaşle elini kaldırmış iki yana salladı.

"Bizim için sorun değil, her şeye rağmen evine kabul ettiğin için teşekkür ederiz."

"Öyleyse burada daha fazla dikilmeyelim." Gülümseyerek Yoongiden ayrlıp Taehyung'un koluna girdim, kapıya ilerlememizle diğerleri de arkamızdan geliyordu.

Pil Do hyung ve diğerleri ile maceralı geçen asansör olayından sonra dairemin önüne gelmiştik. Anahtar olmasına rağmen Minho'nun açması daha iyiydi. Kardeşim değil mi iş yaptırmak çok hoşuma gidiyor.

Zili çalıp kenarı çekildim çok değil birkaç dakika sonra kapıyı Jongin'in gönderdiği yardımıcı kadın açmıştı.

"Jimin bey hoşgeldiniz, sizlerde hoşgeldiniz efendim." Anne edasıyla sözcükleri sıralamış geçmemiz için alan oluşturmuştu.

Ceketimi çıkartıp askılığa astıktan sonra diğerlerine baktım, hepsi üzerini çıkarmakla meşguldu.

"Minho bey mutfakta, Kai bey ise yukarı katta efendim, geldiğinizi haber edeyim mi?"

"Yok gerek nuna." Heyecanla içeri geçmiş üyelerin tepkilerini çok merak ediyordum.

Yemek kokuları evi kapladığında, sıcak yuvanın farkındalığı suratıma çarpmıştı. Gülümsemem genişledi.

"İsterseniz siz oturun, ben Minho'ya bakıp geleyim." Herkes koltuğa geçerken Pil Do hyung ortamın sessizliği bozmaya çalışırcasına girip gülümseyip elini birbirine vurdu.