Kuya mo si Daniel Padilla?! [Completed!]

#KMSDPPinkSecret

Faith's Point Of View

Otw na ako sa bahay namin. Susunduin ko si Gelo. Babawi muna ako sa pinakamamahal kong kapatid. Ang traffic lang talaga kaya inis na ako.

"Uggh!!" Sabi ko chaka tinapon ang phone ko sa may shot gun seat. Kanina pa kasi tawag ng tawag saakin si Mommy. Sinabi ko naman na on the way na ako eh.

After 10 minutes ay umandar na din ang mga sasakyan. Jusko! Binilisan ko na dahil malelate na din ako sa first class ko. Ihahatid ko pa ai Gelo.

Nakarating ako sa bahay namin chaka bumusina. Hindi ko na ipinasok ang kotse sa loob ng garahe. Bumaba na ako chaka pumasok ng bahay.

"ATE KEISHAAA! HUHUHU!" Umiiyak na sabi ni Gelo. Tumakbo siya papalapit saakin chaka nagpabuhat. Binuhat ko naman siya. Yumakap siya sa leeg ko ng napakahigpit.

"Why are crying?" Tanong ko sakanya. Ang higpit lang talaga ng yakap niya. Yes, ganyan siya kapag sinumpong ng topak niya. Sobrang maka-Ate Keisha.

"You didn't visit me for how many days." Humihikbi pa niyang sabi. Napabuntong hininga nalang ako. Nakita ko naman na pababa ma si Mommy ng stairs dala yung bag ni Zyren.

"Hay nako 'nak. Mabuti nalang at dumating ka na. Hindi ko na alam gagawin ko dyan sa kapatid mo." Umiiling na sabi ni Mommy. Ngumiti nalang ako.

Kinuha ko na yung bag ni Zyren sakanya chaka humalik sa pisngi niya.

"Alis na kami 'mmy. Malelate na rin ako sa first class ko." Paalam ko.

"Okay. Nga pala, Iya, susunduin ka ng Ate Kath at Ate Kylie mo mamaya ha? Ngayon ang launching ng blog ng Ate Mommy mo." Paalala saakin ni Mommy. Napasapo naman ako ng noo.

"Oo nga pala! Bakit ko ba nakalimutan yung #SomethingIsPink ni Ate Mommy?" Napapailing kong sabi. Nubayan! Yung pasabog ni Ate nakalimutan ko. HAHAHAHA!

"Text ko nalang siya mamaya 'mmy. Alis na kami. Byee! I love you!" Kumaway na ako chaka na kami lumabas. Sumakay na kami ni Zyren sa kotse at pinaupo ko naman siya sa shot gun seat.

"Real boys are not crying." Natatawa kong sabi sakanya. Napasimangot naman siya.

"But real boys are also crying when they really misses the one they love." Sabi niya rin. Naiyak naman daw ako. Choss! Ang sweet ng kapatid ko kaiyak.

"Aruuh! Nagdrama ang baby ko." Sabi ko kaya lalo siyang napasimangot. Ayaw kasi niyang tinutukso siya kapag naiyak. Hahaha!

Nakarating na kami sa SCA kaya ibinaba ko na siya doon. Kaya na niya mag-isa na magpunta sa classroom niya. Malaki na siya.

"Stop crying na ha? I can't fetch you later because I'm going out with Ate Mommy and Ate Ninang. Okay?" Paalam ko sakanya. Inunahan ko na. Baka hanapin niya ako mamaya.

"Again? Ate Iya naman!" Nagdadabog na sabi niya saakin. Napakamot naman ako ng ulo ko. Malalagot na ako sa prof ko niyan eh.

"Basta! I'll make it up to you next time. Promise!" Sabi ko chaka ko na siya hinalikan sa noo niya at umalis na.

Malalagot na ako talaga!

Kaagad akong nakarating sa university at muntik pa akong masarhan ng gate. Mabuti nalang nakaabot pa ako. Pero, lagot na talaga ako sa prof ko.

Pagdating ko sa room, nakatalikod ang prof ko. Nagsusulat siya sa board. Kaya dali-dali na akong pumasok.

"MS. PADILLA! WHY ARE YOU LATE?" Napalunok naman ako nang sumigaw ang prof ko. Nakatalikod ako sakanya. Napapikit pa ako. Lagot!