Mr. Zaccaro's Affection

Chapter 24

Chapter 24

apologize

"Wishing for death, Vergara?"

Kasabay ng pag ngisi ng aking asawa ay ang pag putok ng baril sa kung saan na naging dahilan ng aming pagyuko.

Nawala ang focus ni Alas kay Lucio at napapunta sa akin habang nanlalaki ang mga mata. Sa sobrang kaba ko ay pinilit kong kumiwalas kay Lucio kaya lang ay hindi ako nagtagumpay hanggang sa sunod-sunod na pag putok na ng baril ang aking narinig.

Jusko, ayaw ko pa matamaan!

Sunod-sunod lamang ang putok subalit walang natatamaan na tila ba sinasadya ito.

"Fuck it. Dito ka!"hinila ako ni Lucio sa kung saan. Agad naman itong nakita ni Alas na nag ngingitngit sa galit.

"Ano ba! Bitawan mo nga ako!"pagpipilit kong kumiwala.

"Go get my wife! I don't fucking care if you hit that asshole! Just don't shoot my wife!" I saw Alas is being him again. Nakakatakot.

People in the mansion are in chaos. They don't know where the gun started and who the freak is doing it.

"Hayaan mo na ako dito! Hindi naman kita kaano-ano!"reklamo ko kay Lucio na pilit akong hinihila pababa habang nagkakagulo sa itaas.

"I'm saving you, Lucy!"he shouted just to make sure I would hear it.

Saving me?! You're sending me to heaven!

Narinig ko ang kaluskos mula sa itaas na tila ba hinahabol kami ng mga body guards ni Alas. Tuloy-tuloy lamang ang naging putukan hanggang sa makarating kami sa ibaba.

Nakasalubong ko pa si Tanya na nanlalaki ang mga mata habang nakatingin sa akin.

I feel Lucio's hand as if he was about to shoot her when someone pulled the trigger and directly shoot someone.

The mansion was in chaos. Everything was in chaos. Natigilan ako sa pagputok ng isang bala. May natamaan at nang tignan ko kung sino 'yon...may dugo na...may dugo na sa tiyan ko.

"Madame Lucy!"

"Little...."

Tila unti-unting tumigil ang mundo nang lumabo ang paningin ko. My vision became blurred as my head spins around.

Siguro nga ito na 'yon.

Ito na ang huling paalam ko sa kanila.

Magkikita na tayo...Donkey

"L-lucy..no! Lucy! Gumising ka!"

That was the last time I heard from my brother before someone caught me and lost my conscious.

"Mama! Papa!"

"Anak, halika. Do you remember this man?"

I saw a man on his dark suit, seating comfortably on our sofa as he looked at me and gently smiled.

"Uh..yeah. He's mr. Dos Villegas."I replied to my mother.

Of course I definitely know him because we've met many times ever since my 17th birthday last year. Hindi ko rin maitatangging nagkakagusto na ako sa lalaking ito.

Well, my parents introduced me to him last year as they were business partners. Hindi naman siya ganoon katanda para sa akin ngunit hindi rin siya ganoon ka bata. He seems in his late 20s. A business man indeed.

Everything is perfect. Nalaman kong gusto niya rin ako. We definitely liked each other until one day, something was off. Something was different. Hindi ko alam kung bakit kahit gusto kong maging kami ay walang nangyayari.